T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
el  vatandoshi.  Shu  bois,  uni  ortiqcha  kaltaklay  olmaymiz.  Faqat  ruhiy 
sindirishimiz kerak. Qonun bilan uni ezamiz. Tushundingmi? 
– Tushundim, – dedi Naynov. 
–  Suding  o‘tgach,  jamloqda  ham  yaxshi  yashashingga  sharoit 
hozirlatib beraman, 
– vaʼda qildi mirshabboshi, – seni unutib qo‘ymayman. 
– Rahmat, boshliq, – minnatdor bo‘ldi Naynov chiqib ketarkan. 
Mirshabboshi  Oliftani  chaqirishni  lozim  topmadi,  biroq 
Аbdulloh 
Yorqin  bilan  suhbat 
o‘tkazmoqchi  edi.  Navbatchi  mirshab  Аbdullohni 
yetaklab 
keldi. 
Аbdulloh  qo‘lini  orqasiga  qo‘yib,  eshik  oldida 
mirshabboshiga qarab turib qoldi. Mirshabboshi esa xuddi xonada hech kim 
y
o‘qdek  qandaydir  qog‘ozlarni  titkilab  o‘qiy  boshladi.  Bir  necha  daqiqani 
o‘tkazib, Аbdullohga qaradi. 
– Mahbus, o‘zingizni tanishtiring, – dedi. 
Аbdulloh ism-sharifini aytdi. 
– Shinjon provintsiyasi fuqarosimisiz? – deb so‘radi. 
– Yo‘q, – dedi Аbdulloh. 
– Qaerning fuqarosisiz? 
– Turkiya Respublikasi vatandoshiman. 
– Faxrlanasizmi bu bilan?  
– Аlbatta, – dedi ishonch bilan Аbdulloh. 
–  O‘z  vataningizga  xoinlik  qilib,  qochib  ketgach,  faxrlanasiz-da, 
boshqa  nima  ham  qilardingiz! 
–  dedi  nafrat  bilan  mirshabboshi. 
Аbdullohning miyasida harorati oshdi. 
– Turkiya ham, uyg‘ur ham qondosh, – dedi asabiylashib. – Biri og‘a, 
biri ini. 
O‘rtada hech qanday xiyonat yo‘q! 
– Juda  ham aqlli ekansizmi!  – hiringladi mirshabboshi. Bu  hiringlash 
zamirida vahshiylikning hidi anqirdi. 
– Siz qamoq qoidasini bilmaysizmi? 
– Bilmayman. Qanday qoida? – dedi Аbdulloh. 

---