T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
ishni 
Аllohdan  deb  biling  va  taqdir  ishiga  isyon  etmang!  Zolimga  bosh 
egmanglar,  bu  najotga  yetaklaydi.  Zolimga  yolvorsangiz,  xorlikka  yuz 
tutasizlar.  Guvohlik  beramanki, 
Аllohdan  boshqa  iloh  yo‘q!  Va  yana 
guvohlik  beramanki,  Muhammad  sollallohu  alayhi  va  sallam 
Аllohning 
bandasi va elchisidir! 
Tamom.  Zabardast  Muso  poshshoning  joni  uzildi.  Joni  uzilishi 
asnosida  xonaga  sakkiz 
o‘g‘il  birin  –ketin  shoshib  kirib  keldilar.  Ular 
otalarining boshida k
o‘zda yosh ila turib qoldilar.  
 
– O‘g‘illarim, – dedi ko‘zidagi yoshini artib Zaynab xonim. U, nihoyat, 
gapirishga  kuch  topdi. 
–  Shunday  qayg‘udamanki,  tilimga  na  bir  so‘z, 
dilimga na bir 
o‘y sig‘maydi! Biroq otangizning vasiyatini aytish bo‘ynimdagi 
qarz.  Otangiz  esini  y
o‘qotmadi,  qo‘rqmadi,  talvasaga  tushmadi,  mardona 
turib 
o‘limni qarshi oldi, iymon kalimasini aytib, Robbisiga qovushdi. Biroq u 
shunday gaplarni vasiyat etdiki, u meni juda hayron qoldirdi... 
Zaynab  xonim  Muso  poshshoning  har  bir  s
o‘zini  o‘g‘illariga  yetkazdi. 
O‘g‘illar esa hayratga tushdilar. 
 
–  Qanday  qilib,  otamizni  hovliga  dafn  etamiz?  –  dedi  to‘ng‘ichi.  – 
Nima  uchun  qochishimiz  kerak?  Odamlarga  nima  uchun  qochinglar,  deb 
aytamiz? 
Аxir, bunga asos yo‘q! Undan ko‘ra, otamizning janozalarini eʼlon 
qilaylik! 
Umardan  boshqa  hamma  shu  fikrda  edi.  Umar  hali 
o‘smir,  undan 
hech  kim:  «Sen  nima  deysan?»  –  deb  so‘ramadi.  Zaynab  xonim  esa 
ikkilanayotgan edi: 
 
–  Otangiz  vasiyatiga  muvofiq  ish  tutaylik,  bolalarim,  –  dedi.  – 
Shuncha gapni bekor aytmagandir, axir. 
Xonim  shunday  desa  -
da,  ovozida  qatʼiyat  yo‘q  edi.  Shu  payt  tabib 
keldi. U jasadni tekshirib ko
‘rishini aytdi. 
 
–  Kerak  emas,  –  dedi  yana  katta  o‘g‘il.  –  Otamning  tanasini 
qiynamaymiz! 

---