T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
amallarimni isloh etaman! Har biri Robbimning iznida. U xohlasa, men 
hidoyatdaman, u xohlasa, men yaxshi ishga qodirman, yo Robbim, menga 
yordam ber, bizni 
o‘z holimizga tashlab qo‘yma! 
Bizning borli
g‘imizda shu qoidalar ishlashi kerak. Har bir ishni Аlloh 
amrlari asosida bajarish kerak, 
Аllohning buyruqlari, taʼqiq va ijozatlaridan 
kattaroq kenglik y
o‘q, erkinlik, hurriyat yo‘q. Buni iymon egalari kashf 
etadilar, xolos. 
Аlloh iymon keltirgan va hidoyatlangan har bir odamga o‘z 
amrlarini juda osonlashtirib beradi. Lekin shayton boshqalarning k
o‘ziga 
Аllohning shariatini og‘ir va qiyin ko‘rsatadi. Shafiqa, shunday – iymon 
kalimasin tilingda aytar ekansan, qalbingda tasdiq, yaqiyn, muhabbat, ixlos 
va sidqni top. 
Аks holda, xuddi ilgarigi holatingdan xalos bo‘lmaysan. Yoki 
dunyo hayotiga boshi bilan ch
o‘kkan odamlar kabi Аlloh uchun bir 
daqiqangni ajrata olmay 
o‘tib ketasan. Xuddi bo‘shliqda qolib ketgan bir 
maʼnosizlik singari. Shayton maʼnosizlik ichidadir. U boshidan oyog‘iga 
qadar umidsizlik va isyon ila 
o‘ralgan. Islom esa umid va muhabbat, inonch 
va ixlos y
o‘lidir.
Shafiqa dengiz sohilida uzoq sayr qildi. Bir necha kun tonglarini, 
oqshomlarini dengizga termilib 
o‘tkazdi. Аzim to‘lqinlarning so‘zlarini 
tingladi. Quyoshning sokin suv ichiga atrof 
–javonibni oltinlantirib botishini 
k
o‘rdi. Qum ichida yalangoyoq yurdi.
Bir kuni Roziya xonim 
o‘limdan so‘z ochdi: 
– O‘lim oxirat uchun eshik kabidir. Har qanday nafs bu eshikdan 
o‘tishga majbur. Istaganlar ham, istamaganlar ham Аllohning qadariga 
muvofiq holda, shubhasiz, 
o‘lim sharbatini ichadi. O‘lim biz uchun uzoqdagi 
bir manzil singari tuyuladi, afsuski, bu eng katta nuqsonimizdir. 
O‘lim qosh 
va qovoq qanchalik b
o‘lsa, bizga ana shu qadar yaqindir.
Roziya xonimning k
o‘p takrorlaydigani: «Biz go‘zal o‘limga 
tayyorgarlik k
o‘rish uchun yashamoqdamiz», – edi. Xonim deyarli hamisha 
r
o‘zador edi.

---