T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
Endi 
o‘tirgan lahzada tashqarida xitoycha baqir –chaqir eshitildi, 
ch
o‘chib ketib, shimini yuqori ko‘tarib, tezda o‘rnidan turdiyu, «Oh!» deb 
yubordi, ikki kuragining 
o‘rtasini xojat teshigi tepasidagi quvurga urgan edi, 
suyak 
–suyagiga og‘riq tarqalib, ixrab, temir o‘ringa o‘tirib qoldi. 
Jarohatlangan joyini q
o‘li bilan paypasladi, barmog‘i namlandi, yumshoq 
g
o‘shtga tegdi, shoshib qo‘liga qaradi: umurtqa suyagining yoni qonabdi. 
Аzob zo‘ridan chanqoq ham, zahar tang ham g‘oyib bo‘ldi, xitoycha 
ovozlar eshikka yaqinlab keldi, sharaqa 
–shuruq ovozlar eshitildi, qulfga 
kalit urildi, shekilli, temir tamba surildi, o
g‘ir g‘irchillagan sasi barobarida 
eshik qiya ochildi, xitoybashara mirshabning qalpoqli boshi k
o‘rindi, u 
uy
g‘urchalab buyurdi: 
– Chiq! Tez bo‘l! 
Tishini tishiga q
o‘yib, og‘riqni yenggandek bo‘ldi -da, Аbdulloh 
eshikka qarab yurdi. Chiqishi bilan yana buyruq b
o‘ldi: 
– Engashib yugur! Boshingni ko‘tarma! 
Аbdulloh yo amrni anglamadi, yo dovdiradi boshini beixtiyor ko‘tarib: 
«А?» – dediyu, yelkasiga tushgan mirshab tayog‘i darrasidan yerga 
ch
o‘kkalab qoldi. Ikkinchi zarba bo‘yniga tushib, uni cho‘ziltirdi. Boyagi 
xitoybashara 
Аbdullohning yoqasidan dast ko‘tarib, devorga tirab 
vishillaadi: 
– Menga qara, it! Engash, boshini ko‘tarma! Yugur, maymun! 
Mirshabning ichidan 
o‘likning isidek badbo‘y xid kelarkan, Аbdulloh 
o‘zi istamay yuzini burishtirdi. 
– Nega turqingni bujmaytirasan? To‘ng‘iz! – mirshab tayog‘ini ishga 
soldi. 
Аbdulloh g‘ujanak bo‘lib oldi.
– O‘rningdan tur! Tur, deyapman! To‘nqayib yugur! 
Аbdulloh o‘rnidan turmasa, kaltak to‘xtmasligini bildi va bir amallab 
turdiyu, engashgan k
o‘yi aytilgan tarafga yugurdi. 
– Nega qo‘lingni tushirasan! Qo‘lingni orqaga qil, ahmoq! 

---