T. C. NevşEHİr haci bektaş veli ÜNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ

1.4. İşsizliğin Sınıflandırılması
İşsizlik, yapısı gereği değişim gösterebilmektedir. İşsizliğin yapısındaki bu 
değişimler; cinsiyet, etnik köken, yaş ve eğitim gibi çeşitli guruplara ayırılabilmek 
mümkündür. Bunun yanında coğrafi yapısı, meslek ve süre yönünden de farklılıklar 
gösterebilmektedir. 
1
.
4.1. İşsizliğin Sürelerine Göre Sınıflandırılması 
Sürelerine göre çok kısa süreli ve uzun süreli işsizlik türlerinden bahsedilmektedir. 
1.4.1.1. Geçici İşsizlik (Çok Kısa Süreli İşsizlik) 
Geçici işsizlik, işçilerin kısa süreliğine kendi istekleriyle işten ayrılıp daha iyi bi 
ücrette çalışmak için iş aradıkları süreyi ve ilk defa iş arayan kişileri ele alır. 
Geçici işsizliğin sebepleri ise şu şekildedir (Korkmaz ve Mahiroğulları, 2007: 38);

İlk defa iş arayanlar ve hali hazırda bir işi olup çalışma 
koşullarının ve ücret düzeyinin daha iyi olması için başka bir işe girmek için 
işten ayrılanlar, 

İş arayanlarla mevcut işleri eşleştirme ve buluşturma sorunları, 

Emek piyasasındaki bilgi yetersizliği, organizasyon ve 
akışkanlık sorunlarıdır. 
1.4.1.2. Sürekli İşsizlik (Uzun Süreli İşsizlik) 
Sürekli işsizlik, on iki ay ya da daha fazla zaman işsiz kalınması durumunu ifade 
etmektedir. Gelişmiş ekonomilerde, iş bölümü ve uzmanlaşmanın etkin 
kullanılmasından dolayı daha çok talep yetersizliğinden kaynaklanan açık ve kısa 
süreli işsizliğin yaşandığı görülmektedir. Ancak gelişmekte olan ekonomilerde 
konjonktürel ve yapısal faktörlerden dolayı daha uzun süreli açık ve gizli işsizlik 
yaşandığı görülmektedir. Bu durumun yanı sıra, küresel ekonomik yapı içerisinde 
rekabet halinde olan ekonomiler, üretimde verimliliklerini arttırarak kantitatif ve 

---

11 
kalitatif bir biçimde üretimlerini gerçekleştirerek gelişmekte olan rakip ekonomilerde 
işsizlik sorununa zemin hazırlayabilmektedirler. Bu şartların gelişmekte olan 
ekonomilerin; sermaye kıtlığı, yoksulluk ve şeffaf olmayan emek piyasasının 
yapısıyla birleşmesi neticesinde mevcut olan konjonktürel işsizliğin konumu yapısal, 
açık ve uzun zamanlı bir karakter kazanabildiği görülmektedir. Bu durumun en açık 
örneği 1929 dünya ekonomik buhranı ile ortaya çıkan sürekli ve yaygın işsizlik, 
birçok ülkenin makroekonomik yapısında yaygınlık ve süreklilik gösteren, sürekli 
durgunluk olarak da tanımlanan iktisadi resesyon, dönemiyle uzun bir dönem 
kitlelerin işsiz ve de gelirsiz kalmasına neden olmuştur (Teber,2014:5).