Suv aylanishi
Suv aylanishi,
namlik aylanishi — suvning
Yer
geografik qobigʻida uzluksiz koʻchish jarayoni.
Koʻpincha, uning fazoviy oʻzgarishlari bilan birga kuzatiladi. Asosan, suvning bugʻlanishi
(rayemga q.), suv bugining masofaga koʻchishi (8), uning kondensatsiyalanishi, bulutlarning
yogʻin shaklida tushishi (2, 3), tushgan yogʻin suvining yerdan sizib oʻtishi (5) — infiltratsiyasi
va suvning oqib tushishidan (6, 7) tarkib topgan. Suv havza, tuproq va oʻsimliklar yuzasidan
bugʻlanib atmosferaga suv bugʻi shaklida koʻtariladi. Atmosferada suv bugʻi turbulentli
diffuziya vositasida yuqoriga tarqaladi va havo oqimi yordamida Yer ustining bir joyidan
boshqa joylariga koʻchadi. Nam havo temperaturasining pasayishi natijasida suv bugʻi ham
adiabatik (qarang
Adiabatik jarayon
), ham issiklikni qaytarishi natijasida suyuq yoki qattiq
holatga oʻtib kondensatsiyalanadi; budut va tumanlar hosil boʻladi. Suv bugʻining
kondensatsiyalanishi qisman Yer usti gidrometeorlarining paydo boʻlishiga olib keladi.
Shuningdek, bulutlar havo oqimlari orqali ham koʻchiriladi. Suv Yer yuzasiga bulutlardan
yogʻin shaklida tushib yana bugʻlanadi va h.k. Bunda quruqgtikxa tushgan suvning bir qismi
havzalarga oqib tushadi. Issiqlikning aylanishi va atmosferaning umumiy sirkulyasiyasi bilan
birga Suv aylanishi asosiy iqlim hosil qiluvchi jarayonlardan biridir. Yer yuzidan suvning
umumiy miqdori hozirgi geologik va tarixiy davrda oʻzgarmay qoladi; bunda Dunyo okeanining
sathi va atmosferaning oʻrtacha nam saklashi ham oʻzgarmaydi. Bu, demak, butun Yer shari
uchun uzoq davr davomidagi yogʻinlar bugʻlanishiga tengdir. Yerga bir yilda oʻrtacha
tushadigan yogʻin miqdori qatlami bal. 1000 mm, yaʼni 511 ming km³ ga teng (taxminan Qora
dengizdagi suv miqdoridan 7 marta ziyod). Bu miqdorning 21% (108 ming km³) quruqlikka
tushadi va 79% (403 ming km³) okeanlarga yogʻadi. Barcha yogʻinlarning deyarli yarmisi shu
kabining 20° va j.k.ning 20° orasida tushadi. Ikkita qutbiy zonalarga jami yogʻinning atigi 4%
toʻgʻri keladi. Dunyo okeani uchun bugʻlanish yogʻinlar miqdoridan koʻp, quruqlik uchun esa —
kam. Dunyo okeani yuzasidan yiliga oʻrtacha 1250 mm (450 ming km³) qalinlikdagi suv
qatlami bugʻlanadi, shundan 1120 mm okeanga yogʻin shaklida qaytib keladi va 130 mm —
quruqlikdan oqib tushadi. Yiliga quruqlik yuzasidan oʻrtacha 410 mm (61 ming km³) suv
qatlami bugʻlanadi, yogʻin esa quruqlikka 720 mm miqdorda tushadi. Bugʻlanishdan tashqari
quruklik oqib tushish orqali 310 mm (47 ming km³) suv yoʻqotadi (bu esa Qora dengizdagi
suvning miqdoridan ‘Gʻ2 marta koʻproq). Yerning ayrim mintaqa va oblastlari uchun Suv
aylanishi tarkibini tashkil etuvchilarning nisbati oʻrtacha sharoitlardan keskin farqlanishi
mumkin. Yogʻinlarning umumiy miqdori bugʻlanishdan ancha koʻp yoki kam boʻlgan oblastlar
mavjud. Okeanlar yuzasidan bugʻlangan suv yogʻin shaklida nafaqat okeanlarga, balki suv
bugʻi havo oqimi bilan koʻchirilgan materik ustiga ham tushadi. Quruklikka suv shaklida
yogʻadigan yogʻinlar asosiy qismining kelib chiqishi okean bilan bogʻliq. Quruqlikka yogʻib va
yana bugʻlanib, ushbu suv takroran shu materik yoki materik oblastiga yogʻishi mumkin (ichki
Suv aylanishi). Ichki Suv aylanishi barcha yogʻinlar miqdorining ayrim qismini tashkil qiladi.
[1]
1.
OʻzME
Ko‘proq o‘rganish
Ushbu maqolada
Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi
(2000-2005)
maʼlumotlaridan foydalanilgan.
Gidrologiyaga
oid ushbu maqola
chaladir
. Siz uni
boyitib, (https://uz.wikipedia.org/w/index.ph
p?title=Suv_aylanishi&action=edit)
Vikipediyaga
yordam berishingiz mumkin.
"
https://uz.wikipedia.org/w/inde
x.php?
Manbalar
Soʻnggi tahrir 3 yillar avval Umarxon III tomonidan amalga oshirildi
Matndan CC BY-SA 3.0 litsenziyasi boʻyicha
foydalanish mumkin (agar aksi koʻrsatilmagan
boʻlsa).
title=Suv_aylanishi&oldid=202999
8
" dan olindi