Sog’liqni saqlash vazirligi ogohlantiradi

 

21 

Ammo  siz  unchalik  suymagan  odamdan  buni  eshitsangiz  –  tamom!  Bu  siz  uchun 

oxirzamon  degani!  Har  xil  odamdan  eshitgan  gaplarga  har  xil  munosabatda  bo’lish  – 

odam ajratishdan boshqa narsa emas. Axir, sizga dushmaningiz bo’lsa ham xatoyingiz 

haqida gapirsa – bu uni to’g’rilashga imkon emasmi? 

“U meni nega xafa qildi?” 

Ya’ni u nega aynan sizni xafa qilgani. Bu holat – shaxsiy muhimlik tuyg’usi eng 

junbushga kelgan holat. Rostdan ham, u nega sizdek beg’ubor, beozor va bekam odamni 

xafa qildi? Men ham begunoh emasman deysizmi? Unda nimaga u sizni xafa qilmasligi 

kerak?  U  boshqa  birovni  xafa  qilganda  bunchalik  kuyunmagan  bo’lardingiz  – 

shundaymi? 

To’g’ri  –  ba’zida  biz  mutlaqo  aybsiz  bo’la  turib,  bo’xton  qurboniga  aylanib 

qolamiz.  Ammo  juda  ko’p  hollarda  bo’lib  o’tgan  voqeada  bizning  ham  oz  bo’lsa-da 

hissamiz bo’ladi. Qars ikki qo’ldan chiqadi deb bekorga aytishmagan. 

Eng qizig’i, biz boshimizga tushgan tashvishda taqdir va Yaratganni ham shunday 

ayblab  qo’yamiz.  “Qaysi  gunohim  uchun?”  kabi  savollar  aslida  “Mendek  beayb 

bandangga qilmagan gunohi uchun nega jazo berding?” degani. Uni qarangki, juda kam 

odam baxtga erishganda “Qaysi qilgan savoblarim uchun menga bu baxtni ato etding?” 

deb  so’raydi.  Shunaqa  –  gunohlarimizni  qisqa  xotirada  tutamiz-u,  savoblarimiz  temir 

daftarga  yoziladi.  Olgan  jazomiz  sababini  topa  olmaslik  quyidagicha  savollarga  olib 

keladi: 

“U meni nega xafa qildi?” 

Ba’zida  biz  kutgan  narsamiz  bo’lmaganidan  xafa  bo’lamiz.  Kimdandir  maqtov 

kutasiz-u, u sizni boplab tanqid qilib beradi. Kimdandir e’tibor kutasiz – u sizni tanimay 

o’tib ketadi. Yana kimdandir mehr kutasiz – u sizga g’ayirlik qiladi yoki boshqa birovga 

mehr ko’rsatadi. Shunda o’zingizga: 

“U meni nega xafa qildi?” 

deb savol berasiz. Axir, undan bir narsa kutgan siz. O’sha siz kutgan narsani bermasa – 

bu  u  sizga  nisbatan  nohaqlik  qilgani  emas.  Axir,  u  ham  alohida  shaxs,  uning  ham  o’z 

niyatlari  va  rejalari  bor.  Balki,  u  mutlaqo  siz  undan  biror  narsaga  umidvor 

bo’layotganingizni bilmas. Bu holatda biror kimdan xafa bo’lish mutlaqo o’rinsiz. 

Yuqoridagi  misollar  sizni  birov  xafa  qilgan  holatda  shaxsiy  muhimlik  tuyg’usi 

o’zini qanday tutishini ko’rsatadi. Ammo bu tuyg’u hayotingizning har jabhasida sizni 

boshqaradi. O’zingiz va odamlar bilan munosabatlaringizda shaxsiy muhimlik tuyg’usi 

eng yetakchi kuchdir. 

Shaxsiy muhimlik tuyg’usining eng oliy ko’rinishi – bu xudbinlikdir. Egoist odam 

o’zini har kim va har narsadan ustun qo’yadi – o’z manfaatlari yo’lida har kimning his-

tuyg’ulari, orzu-umidlari va tinch hayotini qurbon qilishga tayyor. Ishonchim komilki, siz 

bunday odam emassiz. Aks holda bu kitob sizning qo’lingizga kelib tushmas edi. 

G’urur – shaxsiy muhimlik tuyg’usining boshqa bir ko’rinishi. U bizni o’ylamay 

ish  tutishga,  birovdan  asossiz  xafa  bo’lishga,  o’z  xatti-harakatlarimizni  cheklashga 

majbur  qiladi.  Hech  hayotda  istagan  narsangizni  qilishga  g’ururingiz  yo’l  qo’ymagan 

holat  bo’lganmi?  Aytaylik,  siz  o’zingizdan  quyi  hisoblagan  odamga  nisbatan  xato 

---