Sog’liqni saqlash vazirligi ogohlantiradi

 

51 

Juda  qiziq  –  nimaga  dunyo  bizning  istaklarimizga  qarshi  ish  tutadi?  Bu  savolga 

javob  berish  uchun  inson  va  uni  o’rab  turgan  dunyo  o’rtasidagi  oldi-berdi  qanday 

kechishini tushunish lozim. 

Avval  aytganimdek,  dunyo  bizning  istaklarimizni  bajarish  bilangina  mashg’ul. 

Haqiqiy  muammo  -  unga  istaklarni  to’g’ri  yetkaza  olmaslikda.  Bundagi  eng  katta  sir 

shundaki, 

dunyo siz bilan qalbingiz orqali suhbatlashadi – u sizning o’y-fikrlaringiz 

emas, his-tuyg’ularingizga quloq solib ish tutadi

. 

Dunyo  –  shunday  bir  do’konki,  u  yerda  siz  istagan  narsangizga  buyurtma 

berishingiz mumkin. Faqat, buyurtmangiz ko’nglingizdan chiqishi lozim. Biz kundalik 

hayotimizda  dunyoga  yuzlab  buyurtmalar  berib  yashaymiz  –  buni  hatto  o’zimiz 

sezmasligimiz ham mumkin. 

Bu  jarayon  shu  darajada  soddaki,  u  bizning  fe’l-atvorimizga  singib  qolgan  – 

shuning  uchun  ham  uni  har  doim  ham  payqamaymiz.  Masalan,  siz  biror  nima  haqida 

xayol  qilasiz.  Bu  narsa  sizda  qiziqish  yoki  xavotir  uyg’ota  olsa,  bu  o’y-fikrlaringizga 

tuyg’ularingiz ham aks qaytaradi. Ana shu hissiyotlarni dunyo buyurtma deb qabul qiladi 

va darhol uni amalga oshirishga kirishadi. 

Ammo  bu  jarayonning  bir  qiziq  jihati  bor  –  sizning  tuyg’ularingiz  hech  qachon 

inkor shaklda bo’lmaydi. Tabiatda “yo’q”, “emas” degan so’zlar yo’q – inkor gaplar inson 

aqli mahsuli  –  ular muhimlikni  himoya  qilish  uchun o’ylab topilgan. Hissiyotlar  esa  – 

bizning tabiiy bo’lagimiz, shuning uchun ham ular inkor qo’shimchalaridan holi. 

Aytaylik, shaharda gripp epidemiyasi tarqalgan. Siz kimdandir bu juda xavfli gripp 

turi ekani haqida eshitdingiz. Tag’in, ikki-uch aksirgan odamlarni uchratdingiz. Sizda bu 

holat xavotir uyg’otadi – siz “ishqilib shu kasallikka chalinib qolmayinda” deb o’ylaysiz. 

Bu xayolga tuyg’ularingiz “men shu kasallikka chalinaman va undan qo’rqaman” deb aks 

qaytaradi. Dunyo bu tilakni qabul qiladi va siz xastalanasiz. 

Yoki,  deylik,  siz  biror  narsangizni  juda  qadrlaysiz.  Ammo  vaziyat  uni  ma’lum 

muddatga  qarovsiz  qoldirishni  taqazo  etib  qoldi.  Sizda  “Hech  kim  bu  narsamga 

tegmasinda”  degan  hadikli  xayol  uyg’onadi.  Buni  tuyg’ularingiz  “Mening  narsamga 

birov  tegishidan  qo’rqaman”  deb  tasdiqlaydi.  Bunday  qo’rquv  bilan  tashlab  ketgan 

narsangizni qaytib kelib topa olmasangiz, hayron bo’lmang. 

Kimdir  hayron  bo’lishi  mumkin:  nimaga  unda  hamma  xavotirlarimiz  ham 

oqlanavermaydi? Nimaga hadiksiragan holatlarimiz har doim ham sodir bo’lavermaydi? 

Buning siri juda oddiy –