Sog’liqni saqlash vazirligi ogohlantiradi

 
14 
ketibdi. Yarim asrdan keyin esa shaharda zolim shoh va uning yaqin soqchilaridan boshqa 
hech kim qolmabdi… 
Ertakning oxiri ayanchli – uning yakunini o’ylab topishni sizga qoldiraman. Ammo 
unda juda muhim saboq yashirin. 
Kitobxon, men ochmoqchi bo’lgan navbatdagi sir sizga mutlaqo yoqmasligi 
mumkin. Lekin ochiq qalb va ochiq fikrlilikni saqlay bilsangiz – men haq ekanimga amin 
bo’lasiz. 
Har birimizning dunyoyimizda ana shunday shahar mavjud. 
Bu – sizning 
shaxsiyatingiz shahridir. Uni sizning aqlingiz qamal qilgan
. Nega deb o’ylarsiz? 
Xuddi ertakdagi zolim shoh kabi sizning shaxsiyatingiz ustidan to’liq hokimiyatga 
erishish uchun. U sizning har bir qaroringiz va xatti-harakatingizni boshqarishga, 
hayotingizni o’z xohishiga ko’ra qurishga intiladi. 
Bilim – baxt kaliti. Ammo, afsuski, ko’pincha bilim – sizning shaxsiy o’sishingizni 
to’xtatib qo’yadigan, ma’naviy yuksalishingizga qarshilik qiladigan “soxta dushman”. U, 
albatta, sizning aqlingizga bo’ysunadi. Faqat u shu aql buyrug’iga ko’ra dushman 
kiyimini kiyib olgan va sizning qalbingizni qamalda saqlaydi. 
Ishonmaysizmi? Aynan sizning xatti-harakatlaringiz bunga isbot. Siz biror narsada 
xato qilsangiz, uni osongina tan olasizmi? Yo’q. Birov sizga to’g’ri maslahat bersa-yu, u 
sizning aqlingiz intilgan narsalarga mos kelmasa – bu maslahatga quloq solasizmi? Yo’q. 
Siz ko’pi bilan o’zingizni u odamning maslahatini olgandek qilib ko’rsatasiz – ammo 
baribir o’z bilganingizdan qolmaysiz. 
Bizning aqlimiz shu darajada ayyor va uddaburonki, u tamoman atrof-dunyoni 
qanday ko’rishimizgacha ta’sir qiladi. Agar aqlingiz chiroyli kiyingan odam badavlat 
bo’ladi deb qonun chiqargan bo’lsa, siz kiyinishi chiroyli bo’lgan odamni o’zingiz 
bilmagan holda oliynasablar toifasiga qo’shaverasiz. Agar sizni, aytaylik, qora ko’zoynak 
taqqan odam aldab, chuv tushirib ketgan bo’lsa, sizning aqlingiz qora ko’zoynak taqqan 
boshqa har qanday odamga shubha bilan qarayveradi. 
Bundan tashqari, har birimizda oila, maktab va jamiyat ta’sirida “yaxshi” va 
“yomon” narsalar haqida tushuncha shakllanib qolgan. Aqlimiz bu tushunchalarni qonun 
darajasiga ko’tarib, ular vositasida dunyoni boricha ko’rishimizga halal beradi. 
Aytaylik, bizga yoshligimizdan ichkilikbozlik juda yomon ekanligi uqtirib kelinadi. 
Natijada aqlimiz spirtli ichimlikni yomonlik belgisi deb qoida qilib qo’yadi. Siz aroq 
do’koni oldida turgan odamni ko’rib qolsangiz, u haqida yaxshi xayolga borishingiz 
qiyin. Agar u cho’ntagidan pul olib sanab qo’ysa – u g’irt aroqxo’r ekaniga ishonasiz 
qo’yasiz. Vaholanki, u aroq do’koni oldida boshqa maqsadda turgan, pulni esa kasal 
yotgan farzandiga dori olish uchun do’kon egasidan shoshilinchda olgan qarzini to’lash 
uchun sanayotgan bo’lishi mumkin. 
Yuqoridagi kabi misollarni minglab keltirish mumkin. Xulosa esa aniq – dunyoni 
aqlimiz o’rnatgan qoidalar asosida baholash, atrofingizda aslida kechayotgan jarayonlarni 
ko’ra bilmaslik degani. 
Ammo eng katta muammo bundamas hali. 

---