O’zgaruvchanlik har bir organizmning ikkinchi xossasi bo’lib avlodlarning bir yoki bir qancha belgilari bilan o’z ajdodlaridan farq qilishdir. Bunday qaraganda o’zgaruvchanlik irsiyatga teskari ko’rinsada, u ham aslida tirik organizmga xos xususiyatdir. Organizmlar rivojlanish sharoitiga qarab o’zgaradi.
O’zgaruvchanlikning o’zi bir necha xil bo’ladi. Ota-onada bo’lmagan va uzoq ajdodlarda bo’lmagan belgi va xususiyatlarni paydo qiladi. Organizmlarning belgi xususiyatlarining o’zgarishi tashqi sharoit bilan birga bir qancha genlarning o’zgarishiga ham bog’liq bo’lishi mumkin. Bunday o’zgaruvchanlik mutatsiya deyiladi. Mutatsiya tasodif yuzaga keladigan sifat o’zgarishidir.
Bundan tashqari kombinatsion o’zgaruvchanlik ham mavjud. Bu odatda chatishtirish yo’li bilan, har xil genlarning birikishi natijasida hоsil bo’lib organizm belgilarining o’zgarishiga sabab bo’ladi.
Misol: Sersut sigirni sergusht buqa bilan chatishtirishda ona va ota
belgilarining o’tishi, ikki xil rangga mansub gulni chatishtirish natijasida boshqa bir xil belgilar olish, tik turadigan bug’doy navini, ser hosil yotib qolishga moyil nav bilan chatishtirish va xokazo. Bu belgilar кeyingi avlodlarga o’tadi. Individual rivojlanish jarayonida organizmlarning morfologik, fiziologik, biokimyoviy xususiyatlari o’zgarishi mumkin. Buni ontogenetik yoki fenotipik o’zgaruvchanlik deyiladi. Bu ham irsiyatga bog’liq bo’ladi.
Tashqi sharoit ta’sirida har qanday organizm rivojlanib boradi. Rivojlanish sharoitining farqi genlar ta’sirining yuzaga chiqishini ham o’zgartiradi. Rivojlanish sharoitining o’zgarishi natijasida genlar ta’sirining yuzaga chiqishida sodir bo’ladigan o’zgaruvchanlik modifikatsion o’zgaruvchanlik deyiladi. Modifikatsion o’zgaruvchanlikda genlar o’zgarmaydi. Shuning uchun ham bunday o’zgarishlar кeyingi avlodlarga berilmaydi. Irsiyat tufayli nafaqat avlodlar o’rtasidagi o’xshashlik emas, balki o’zgaruvchanlik ham bir qator bo’ginlarda saqlanib qoladi.
Xulosa qilib aytganda bizga tirik organizmga xos bo’lgan bir-biriga teskari va bir-biriga bog’liq bo’lgan jarayonlarlarni, ya’ni irsiyat va o’zgaruvchanlikni o'rganish genetika fanining bosh mavzusi hisoblanadi.
Zamonaviy genetika fani irsiyat va o’zgaruvchanlikni tirik tabiatning molekulyar xromosoma, hujayra, tirik mavjudot va populyatsiya darajasida o’rganadi. Tekshirish usullari va manbaalarning har xilligi uning bir qancha bulimlarini yuzaga кeltirdi. Masalan: pоpulyatsion genetika, matematik genetika, tsito genetika, o’simlik, xayvon va odam genetikasi, mikroorganizmlar genetikasi kabilardir.
Har qanday organizmning irsiyat va o’zgaruvchanligini o’rganishda genetik tahlil usuli asosiy hisoblanadi. Uni o’zi bir qancha tekshirish usullarini o’z ichiga oladi.
Chatishtirish natijasida olingan duragayning keyingi bir qancha bo’ginlariga, ota-onaning ba’zi bir belgilarning berilishi, genlarning o’zgartirishi va birikishi (kombinatsiyasi) gibridologik tahlilning asosiy usuli hisoblanadi.
Irsiyatning moddiy asosi sitologik usul asosida o’rganiladi. Bu usul irsiyatning anatomiyaisni o’rganishga xizmat qiladi. Hujayra tuzilishi har xil mikroskop orqali o’rganiladi. SHu bilan birga irsiyatning asosini o’rganishda tsitokimyoviy, biokimyoviy, biofizikaviy fiziologik usullar kullaniladi.
Sitologik va gibridologik tahlil usullarini birga kushib o’rganish mustakil sitogenetik usulini tashkil etadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |