Sharof rashidov nomidagi samarqand davlat universiteti psixologiya va ijtimoiy-siyosiy fanlar fakulteti

O’rta asrlar Budda Sharqi estetikasi
Xitoy. O’rta asrlar Budda Sharqi estetikasida Xitoy va YAponiya mutafakkirlarining qarashlari diqqati sazovor. Xitoyda, bu davrga kelib, badiiyatning darajalarini belgilaydigan bir necha estetika tasniflar ishlab chiqildi. Ulardan biri – to’rt bosqichli tasnif hozir ham o’z ahamiyatini yo’qotgani yo’q. Bu to’rt bosqich komillikning to’rt darajasini belgilaydi, u mohiyatan inson takomilining to’rt davriga to’g’ri keladi: 1) texnika borasidagi mahorat; 2) bilim; 3) donishmandlik; 4) ma’naviy uyg’onish.
Eng quyi daraja, birinchisi, nen-pin atalib, unda san’atkor uslub qoidalari va uquvga ega bo’lib, hunarmand sifatida ish ko’radi. Bu darajaning eng yuksak yutug’i go’zallikning yoqimli shakliga erishish. Ikkinchi daraja – myao-pin, unda san’atkor mahorat egasi sifatida namoyon bo’ladi; o’z san’ati haqidagi bilimlarni egallab, endilikda qobiliyatini individual ifodaning kuchi bilan birlashtirishga o’tadi.
Uchinchi daraja – shen-pen, unda san’atkor Osmon va er oralig’idagi barcha mavjudlikning tabiatini anglab etadi; uning asari buyuk iste’dod tomonidan yaratilgan ilohiy bunyodkorlik. To’rtinchisi – i-pen, unda san’atkor daho sifatida o’zini ko’rsatadi. Uning mahoratini ta’riflash qiyin, asarlari tabiatning o’zi qadar tabiiy, zo’rakilikdan yiroq; u hech kim anglamagan narsani anglaydi, hech kim ko’rmagan narsani ko’radi. Takomilning bu bosqichi karomat va avliyolikka qiyoslanadi. Mazkur tasnif, garchand, rassomlik san’atini nazarda tutgan bo’lsada, uni hech bir ikkilanishsiz barcha san’at turlari uchun qo’llash mumkin.
Xitoyda VI asrdan boshlab buddhachilikning chan mazhabi keng yoyildi. CHan (yaponchasi dzen) o’rta asrlar Xitoy san’atiga katta ta’sir ko’rsatdi. CHan buddhachilik san’atining dastlabki namoyandalaridan biri shoir, rassom va nafosatShunos Van Veydir (699/701–759/761). Van Vey va uning davrasi ijod jarayonini ziyolanishga, nurlanishga o’xshatganlar va san’atning vazifasini insonni poklash, forig’lash, qutqarishdan iborat deb bilganlar.