Sh. Abdullayeva I f. d., prof

Birinchidan, 
kredit shartnomasi bo‘yicha kreditor sifatida faqat 
maxsus subyektlar – bank yoki boshqa kredit tashkiloti qatnashadi. 
Ikkinchidan, 
kredit shartnomasi bo‘yicha qarz oluvchi kreditorga 
foiz to‘lashi shart. 
Uchinchidan, 
kredit shartnomasi faqat yozma shaklda tuziladi. 
To‘rtinchidan, 
kredit shartnomasi real emas, balki 
konsensual
shartnomalar guruhiga mansub. Shu sababli shartnoma tuzilgandan 
keyin u taraflar o‘rtasida huquq va majburiyatlarni vujudga keltiradi.
Ular o‘rtasidagi umumiylik shundaki, qarz va kredit shartnomasi 
bo‘yicha qarz bergan shaxs qarzning qaytarilishini talab qilish huquqiga 
ega bo‘ladi, qarzdor esa o‘z zimmasiga olgan qarzini qaytarishga burchli 
bo‘ladi. Qarz va kredit shartnomasi bo‘yicha majburiyatlarni buzganlik 
uchun qo‘llaniladigan sanksiya – ixtiyoriy bajarilmagan burchni 
majburiy ijro ettirishga qaratilgan. 
Olingan qarz ixtiyoriy ravishda to‘lanmaganligi uchun uni majburan 
undirish mumkin. Majburiyat yuzasidan qarzdor shaxs majburiyatlarini 
bajarmasligi bilan kreditorning obyektiv huquqini buzgan hisoblanadi. 
Qarz va kredit shartnomasi majburiyatning bajarilishi bilan bekor 
bo‘ladi. Qarz shartnomasi qarz beruvchi shartnomadan voz kechishi 
bilan ham bekor bo‘lishi mumkin. Shuningdek, taraflarning kelishuvi 
bo‘yicha ham bekor bo‘lishi mumkin. 
7.3. Bank omonatlari va hisobvarag‘i
shartnomalari
 
 
[248].
Bank omonati shartnomasi shartnomaning alohida turlaridan 
biri bo‘lib, unga ko‘ra birinchi tarafdan (omonatchidan) qabul qilib 
olgan yoki uning nomiga kelgan pul summasini (omonatni) qabul qilib 
olgan ikkinchi taraf (bank) shartnomada nazarda tutilgan shartlar 
asosida va tartibda omonat summasini qaytarish va unga foizlar to‘lash 
majburiyatini oladi (FK, 759-modda). 
Yuridik adabiyotlarda bank omonati shartnomasiga ayrim mualliflar 
qarz shartnomasining bir turi,