Сценарийлар тўплами 2 Кириш

Мажлис аҳли:
Ва алайкум ассалом. 
Сипоҳлардан бири:
(Кулимсираб)
Отни яхши кўрурмисен, Алишербек? 
Алишер:
Кўп яхши кўрурмен, лекин 
(отасига термула туриб)
от 
чоптиришдан фикр югуртириш яхшироқдур. 
Кекса барлос:
Офарин, офарин, ўқитинг ўғлонни, мулла қилинг! 
Илмнинг чўққисига арзийди ўғлингиз. 
Ғиёсиддин Кичкина:
Ниятимиз худди шундай, ўқитмоқ орзу қилурмиз. 
Зийрак бола, пича шўхлиги бор. 
Домла Мурод: 
Боланинг шўхи яхши, Зероки, фикри ҳам югурик бўлур. 
Фикрнинг чақноғи илмнинг чақмоғи. 
Сипоҳлардан бири:
Э, э, баҳодирликка не етсин! Жангчи баҳодир бўлғай 
ўғлон! Кучи бўлган эр йигит ҳар нарсага етгусидир. Эгар-жабдуқ, ўқ-ёй 
билимидан сабоқ беринг, жаноб бек! 
Шоир Мирсаид 
(Алишернинг тоғаси): - Қани, жиян, бир ғазал ўқиб 
юбор, биласан-ку 
(Алишер одоб билан отасига қаради). 
Ғиёсиддин Кичкина:
Ўқи ўғлим, ўқи, ихлос билан ўқи!
(Алишер оёқларини йиғиб, дарров чўкка тушади ва соф тиниқ товуш 
билан мулойим оҳангда шеър ўқийди) 
Алишер:
Кўкарди чаман, гулузорим қани? 
Зиҳи сарви бўйлиқ нигорим қани? 

---

58 
Топибдур бу кун васли гул андалиб, 
Дариғо, менинг навбаҳорим қани. 
Мавлоно Лутфий ҳазратлари айтмишлар, бу шеърни. Мен жуда 
ёқтурамен, ота, сиз не дейсиз? 
Ғиёсиддин Кичкина
(кулиб):
Жуда яхши, ўғлим, менга ҳам ҳаддан зиёд 
маъқул. Мавлоно Лутфий ниҳоят ҳассос, нозик тафаккурли, ҳар нечук мадҳга 
ярашуқ бир шоирдурлар. 
Кекса барлос:
Ё раббим! 
(ёқасини ушлаб).
Кўнгулларимизни нурга 
тўлдирган бу жужуқдан қандай бургут етишур? Парвардигорим ҳамиша 
паноҳ бўлғай сенга, омин! 
(Фотиҳа тортади)
Шоир Мирсаид:
(Алишернинг елкасига меҳр билан қоқиб) 
Баракалло, офарин жиян, пешонангда ҳамиша қуёш балқисин. 
(Меҳмонларга мурожаат ила боқиб)
Форсий шеърлардан ҳам кўпини 
билади, тангрига минг қатла шукурки, ақл ҳам, ҳофиза ҳам жойида. Шеърият 
ва илм бобида камол касб этур, деган умидимиз бор.Туркийда бисёр 
маънилари бор. Мен соф туркийда ёзурмен. Аксарият шоирлар 
ғазалларини форсийда ёзурлар. Форсий бой, гўзал тил, лекин ўз туркий 
тилимизда ҳам халқ юрагини топиб, нафис шеърият яратмоқ мумкин. Мавлоно 
Лутфийнинг туркий шеърлари кўпдирки, бу шеърлар дилларга қуёш каби нур 
сочар. 
1-бошловчи:
«Агар бу зотни авлиё десак, у - авлиёларнинг авлиёси, 
мутафаккир десак мутафаккирларнинг мутафаккири, шоир десак шоирларнинг 
султонидир. Инсон қалбининг қувончу қайғусини, эзгулик ва ҳаёт мазмунини 
Навоийдек теран ифода этган шоир жаҳон адабиёти тарихида камдан-кам 
топилади», - деган эди Юртбошимиз шоир ҳақида. Дарҳақиқат, буюк шоир 
ижодида адолат, инсонпарварлик, меҳнатсеварлик, саховат, ишқ-муҳаббат, 
ҳалоллик, ростгуйлик, маърифатпарварлик каби энг гўзал инсоний фазилатлар 
тараннум этилади.