Say d u lla m irzayev

Ко ‘ksim to g sh o d lig im bahorgi daryo,
Men seni kuylayman, so 'zim, sozimda,
Baxtimga sen borsan, ey nurli dunyo,
Shodlik, bahor yashar hur ovozimda.
Zulfiyaning bu davr she’riyatida jo n ajon V atan obrazi 
salmoqli o ‘rin egalladi. Shoira: «Senga, aziz Vatan, senga, ona- 
yurt, mehring, ishqing bilan to ‘liq ovozim», — deb yozadi va 
o ‘zi tu g ‘ilib o ‘sgan V atanini m aftu n b o ‘lib q ay ta-q ay ta 
kuylaydi. «Y urtim ni kuylayman» she’rida lirik qahram on: 
«Onam suti bilan ishqingda o ‘sdim», — deya faxrlanadi, iftixor 
tuyg‘ulari bilan to ‘lib-toshadi.
Zulfiya ona Vatan mavzusini tasvirlashda his-tuyg‘udan 
m ahrum b o ‘lgan balandparvoz, dabdabali quruq gaplarga 
berilm aydi, aksincha, jon li, hayotiy kechinm alar, yorqin 
m anzaralar yaratish yo‘li bilan maqsadga erishadi. «Qalbim 
qolgan edi bu yerda», «Vatan tongi», «Biz tongni sevgan-chun», 
«K oida» va boshqa she’rlarida shoira xuddi shu yo‘ldan borib,
302

---

aniq hayotiy kechinmalar va go‘zal tabiat manzaralari tasviri 
fonida ona Vatan obrazini samimiy muhabbat bilan tasvirlagan:
Go ‘dak tushunchamda Vatan deb bildim
Atrofni o'ragan chaman bog'ingni,
Tuganmas mehringga о ‘xshatib sevdim
Oyga ко ‘zgu bo ‘Igan so f bulog ‘ingni.
Zulfiya Vatan obrazini chizishda tabiatni juda nozik va teran 
his etadigan usta manzarachi sifatida ham tanildi. Zero, shoira 
o ‘z she’rlarida peyzaj tasviridan unumli foydalandi; oikamizning 
go‘zal tabiat manzaralarini ehtiros bilan aks ettirdi. Binobarin, 
o ‘z V atani tab iatig a, o ‘z el-yurti g o ‘zalliklariga samimiy 
muhabbat va ixlos Zulfiya she’rlarida qizil ip bo‘lib o ‘tib turadi. 
Zulfiya she’rlarida tabiat tasviri quruq bezak uchun emas, 
aksincha, muhim badiiy vosita sifatida ishlatiladi.
Zulfiya she’riyatining yana bir muhim xususiyati shundaki, 
u qaysi mavzuni tasvirlashidan q a t’i nazar, uning asarlarida 
chin insoniylik his-tuyg‘ulari ufurib turadi. Shoira inson qadr- 
qimmatini ulug‘lab, odamni jamiyat ko‘rki sifatida madh etadi. 
«Yuragimga yaqin kishilar», «Rais shunday bo‘lsa», «Bog‘bon», 
«Mirob», «Tahsinu ta ’zim!» kabi she’rlarida oddiy kishilarning 
ajoyib fazilatlari haqidagi poetik fikrlar g ‘oyat nafis qilib 
ifodalangan. Shoira o ‘z mehnatlari bilan jamiyatni harakatga 
k e ltira y o tg a n , yangi ta rix y a ra ta y o tg a n so f o d am larn i 
«yuragimga yaqin kishilar» deb ataydi va o ‘zining nozik qalb 
tug‘yonlarini quyidagicha ifoda etadi: