Odamlarni transport vositalarida tashishda xavfsizlik talablari.
Xaydovchi yo’lga chiqishdan oldin yo’lovchalarga mashinaga chiqish va
mashinadan tushish qoidalari hamda transport xarakati vaqtida o’zlarini qanday
tutishlari to’g’risida yo’l-yo’riq berishi lozim.
Uch yil uzluksiz malakaga ega bo’lgan xaydovchigina avtomobil kuzovida
odamlarni tashishga ruxsat etiladi. Kuzovdagi yo’lovchilardan biri javobgar qilib
tayinlanadi va uning ism-sharifi yo’l varaqasiga yoziladi. Transport yurirb
ketayotgan vaqtga yo’lovchilarga bortlarda o’tirish mann etiladi. Yo’lovchilar
bo’lgan avtomobillarning tezligi soatiga 60 km dan oshmasligi lozim.
Yo’lovchilarni tashish uchyaun mo’ljallangan yuk avtomobilining kuzovini
bortlarining yuqori qismidan 150 mm pastga o’rnatilgan o’rindiqlar bilan jihozlash
zarur. Orqadagi va yonlardagi o’rindiqlar mustahkam suyanchiqli bo’lmog’I lozim.
Bunday avtomobillarda dvigatel gaz chiqish quvurlari kuzovdan tashqarida bo’lishi
kerak.
Avtosisternalarda va o’zag’dargichlarda youi bortsiz platformada , yuk
avtomobillarida yuklarni kuzatib boruvchi kishilar xaydovchining kabinasida
bo’lishi shart. Yarim tirkama va tirkamalarda, kuzov bortlari bilan barobar yoki
baland joylashgan va bo’yicha uzun bo’lgan yuklar ustida odamlarni olib ketish
qat’iyan mann etiladi.
Xulosa va tavsiyalar
O’zbekistonning sug’oriladigan mintaqalarda yerlar asosan sho’rlanish va
botqoqlanish tufayli noqulay holatga keladi. Tuzning kelib chiqishi asosiy
manbalari quyidagilar hisoblanadi: tog’ jinslari va minerallarning yemirilishi,
vulqon otilishi, yer yuzasiga yaqin joylashgan gumbaz, tosh tuzlar (tosh konlari),
yerning tub qatlamlaridan chiqayotgan sho’r buloqlar, biokimyoviy omillar tasirida
tuzning paydo bo’lishi kabilardir. Sizot suvlar minerallashgan mintaqalarda, ular
sathining ko’tarilib ketishi natijasida ham tuproqlar sho’rlanadi. O’zbekiston
sharoitida eng kuchli xavf solib turgan holat - bu minerallashgan sizot suvlari
sathining yuqoriga ko’tarilishidir. Sug’orish natijasidagi sho’rlanish, avvalgi
tuproq suv rejimining buzilishi oqibatida sodir bo’ladi. Bunda yer tuproq-
gruntning juda chuqur qatlamlaridagi tuz zahiralarini sizot suvlarida erishi
hisobiga sho’rlanadi. Respublikamizda sug’oriladigan yerlarning 60-70% turli
darajada sho’rlangan bo’lib, ularning sho’rlanish darajalarini aniqlashning amaliy
ahamiyati shundaki, ular sho’r yuvish meyorini belgilashda , ekinlarni tarkibi va
ularni joylashtirishda, kollektor-zovur tarmoqlarini ish faoliyatini baholashda
muhim ahamiyatga egadir.
Shimoliy iqlim zonasida g’o’zani 1-2-0 yoki 1-3-0 sxemada 3-4 marta
sug’orish kifoya qilsa, markaziy iqlim zonasida 2-3-0 yoki 2-4-1 sxemada 5-7
marta, janubiy iqlim zonasida esa 1-5-1 yoki 2-6-1 sxemada 7-9 marta sug’orish
kifoyadir.
Ekinlarning tuz ta’siriga chidamliligi o’simliklarning yoshiga, tuproqdagi
tuzlar tarkibiga, tuproq namligiga, tuproq unumdorligiga, iqlimiy sharoitlarga,
ekin turiga bog’liq bo’ladi. Ekinlar tuz ta’siriga chidamliligi bo’yicha 3
guruhga bo’linadi: chidamsiz, o’rtacha chidamli va chidamli. O’simliklarni o’sish
sharoitlarini o’zgartirish yo’li bilan ularni tuz ta’siriga chidamliligini oshirish
mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: |