Qiymatning mehnat nazariyasi
tovarlarni ayirboshlash ularning qiymati
asosida amalga oshiriladi. Qiymatning miqdori esa, ijtimoiy zaruriy mehnat sarflari
bilan, ya’ni ijtimoiy zaruriy ish vaqti bilan o‘lchanadi, ijtimoiy zarur ish vaqti o‘ziga
xos ijtimoiy mehnat me’yori rolini o‘ynaydi.
34
Qiymat qonunining tartibga solib turuvchi mexanizmi raqobat kurashi
natijasida bozor narxlarining stixiyali ravishda tebranib turishidan, ularning
ijtimoiy qiymatdan farq qilib turishidan iborat. Tovar narxining ijtimoiy qiymatidan
chetga chiqish shart-sharoitlari quyidagilardan iborat.
Talab = taklif bo‘lgan holda:
narx = qiymat.
Talab > taklif
bo‘lgan holda:
narx > qiymat.
Talab < taklif
bo‘lgan holda:
narx < qiymat.
Keyingi qo‘shilgan miqdor nafliligi nazariyasi, qiymatning mehnat nazariyasiga
ko‘ra, mehnat sarflarining ijtimoiy zaruriy darajasi faqat bozorda, ayirboshlashda
yuzaga chiqadi. Qiymat faqat bozorda almashuv qiymat ko‘rinishida o‘zining
ifodalanish shaklini oladi.
Keyingi qo‘shilgan miqdor nafliligi nazariyasining asoschilari bo‘lib avstriya
maktabi vakillari K.Menger (1840-1921), F.Vizer (1851-1926), E.Bem-Baverk (1851-
1914) va boshqalar hisoblanadi. Hozirda bu nazariya g‘oyalarini bir qator olimlar
qo‘llab-quvvatlab, rivojlantirib kelmoqdalar. Mazkur nazariyaga ko‘ra, kishilar
tomonidan juda xilma-xil moddiy va ma’naviy ne’matlar (hamda xizmatlar) ularni
ishlab chiqarishga ijtimoiy zaruriy mehnat sarflanganligi uchun emas, balki ushbu
ne’matlar naflilikka ega bo‘lishi sababli qadrlanadi.
Keyingi qo‘shilgan miqdor nafliligi nazariyasi tarafdorlari, naflilikning ikki
turini ajratib ko‘rsatish zarur deb hisoblaydilar:
a) abstrakt yoki umumiy naflilik, ya’ni ne’matlarning kishilar biron-bir
ehtiyojlarini qondirish layoqati;
b) aniq naflilik, bu ne’mat mazkur nusxasi foydaliligining sub’ektiv narxini
bildiradi.
Bu subyektiv narx ikki omilga bog‘liq: mazkur ne’matning mavjud zahirasi va
unga bo‘lgan ehtiyojning to‘yinganlik darajasi.
Keyingi qo‘shilgan miqdor nafliligi nazariyasi tarafdorlari subyektiv naflilik
miqdorini hisoblashda G.Gossen (nemis iqtisodchisi, 1810-1858 yy.) qonunidan
foydalanadilar. Bu qonun so‘nggi qo‘shilgan miqdor nafliligining pasayib borishini
ifodalab, Gossenning birinchi qonuni deb ataladi. Mazkur qonunga binoan, ehtiyoj
qondirilib borilishi bilan «to‘yinganlik darajasi» o‘sadi, aniq qo‘shilgan miqdor
nafliligi esa pasayadi («zaruriy ehtiyoj» darajasi). Bu mazkur ehtiyojni qondiruvchi
har bir navbatdagi qo‘shimcha ne’mat oldingisiga qaraganda kamroq naflilikka ega
bo‘lishini bildiradi, ne’matlar zahirasi cheklangan bo‘lganda esa uning «zaruriy
ehtiyojni» qondiruvchi keyingi nusxasi mavjud bo‘ladi. Bundan shunday xulosa kelib
chiqadiki, mazkur turdagi barcha ne’matlarning qiymati ularning eng so‘nggi
qo‘shilgan miqdorining nafliligi bilan aniqlanadi.
35
Do'stlaringiz bilan baham: |