«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Кўнгил бергай ҳавас бирла ҳавоға.
Ажаб маккорадур дунёйи фони,
Минг алвон жилва бирлан алдар они.
Ўшал маккораким солса қўиунға,
Суюнгандин кирар шайтон ўйунға.
Кирар инсон ани ёлғон сўзига,
Югуртур сурмайи ғафлат кўзига.
Гаҳи уйғониб уйни эсласа ёд,
Талаттуф бирла дер: «Эй одамизрд,
Ошуқма, бир куни савдо қилурсан,
Бу кун гар бўлмаса, тонгла қилурсан».
Бу ол ила ўша маккорайи дин,
Адо қилғай жамиъи нақди умрин.
Адо қилғоч, бисоти умрини пок,
Берур рухсат қошидин чусту чолок.
Урар сила ва дер: «Кетгил бу ердин,
Дегай, безор эрурман сандек эрдин».
Назар қилмас фиғону ноласиға,
Урар шатта ани дунболасиға.
Амири корвон ул дамда етгай,
Анга асл ватанни қукмин этгай.
Фиғон айлар, кетарни билганим йўқ,
Кетарға тўша пайдо қилғоним йўқ.
Фиғон суд айламас, аммо у касга,
Қачон муҳлат қўярлар бир нафасга.
Қўюлмай эркиға судраб ёқадин,
Чиқорурлар жаҳони бебақодин.
Кейин қайтай деса, бўлмас мажоли,
Кетар асли ватанга дасти холи.
Будур, эй одам ўғли, ҳасби ҳолинг,
Бошингдин анча ўтган моҳу солинг.
85 / 114

---

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Қулаққа тиқма ғафлат латгасини,
Ема шайтони малъун шаттасини.
Суюнма, гар сени дунё суюбдур,
«Суюбман» деб, кўзунга қум қуюбдур.
Кима кўрсатди бул фони вафони,
Азалдин душмани жон билгил они.
Умрнинг фонийлиги баёнида
Кел э мўмин, яқин билдинг кетарни,
Ҳисоби умри бесомон ўтарни.
Ўтар дунё учун бўлма гирифтор,
Ўлумса йиғмағил монанди кафтор.
Агар дунёга ҳирсинг бўлса фажсан,
Нажосатни йиғарға калҳамажсан.
Эсиз, умринг нажас йиғмоқ раҳйнда,
Қолурсан бир куни охир таҳинда.
Ўрамчидек ҳамиша тор этарсан,
Қаноатсизлигинг изҳор этарсан.
Қилурсан риштаи жонинг била қайд,
Магасдек, мўрдек қилмоқ учун сайд.
Супурса соҳиби хона баякбор,
Ўрамчи ҳам кетар, ҳам сайду ҳам тор.
Қолибсан танга деб, аҳволи танга
Машаққатлар бошингда ранга —ранга.
Югурма жийфа кўб йиғмоққа йил—ой,
Бўлай деб бой, бисотинг бермагил бой.
Яқин билгил шуни, эй соҳиби ҳол,
Ҳарис эрмас зиёд этгон била мол.
Ҳарис улдур, агар дунёйи фони,
Йиғай деса муҳаббат бирла они.
Агар бўлса кишида моли саҳли,
Кўнгул берса эрур дунёнинг аҳли.
86 / 114

---