Hırs, kibir ya da nefretle dolu bir kalp asla özgür olamaz.
Idriss bunu dağda söylediğinde ne kadar doğru olduğunu düşünmüştüm ve
bir tişörtün üzerinde bile olsa korunup hayata geçirilmesi hoşuma gitmişti. Ve
itiraf etmeliydim ki, eskiden benim de kalbim kibir ve hırsla doluydu.
Neyse ki, artık yalnız değildim. Rannveig’in dediği gibi, yeniden bir bağ
kurmuştum.
“Nasıl? İyi bir fikir değil mi?” dedi Karla.
“Yazarlar gibi bilgeler de, insanlar onlardan alıntı yapmayı bıraktığında
ölür.”
“Seni seviyorum, Shantaram,” dedi bana sokularak.
Daracık kafede mutlulukla sıkışan insanlara baktım. Ada Şehri’nde geçir
diğimiz yıllarda kaybettiğimiz dostlarımız şu ufacık dükkânı tıka basa doldu
rurdu.
Onları her düşündüğümde hayata dönen ne çok kaybımız vardı. Ve he
men hepsi de alçak gönüllüğün ya da cömertliğin kurtarabileceği yaşamlardı.
Vikram, Nazeer, Tariq, Sanjay, Vishnu ve içimden bir tekerleme gibi tekrarla
dığım onca isim hep Abdullah’la son buluyordu.
Abdullah, kardeşim.
Karla, Aşk ve İnanç’tan gelen müzik sesi eşliğinde ayağıyla tempo tutmaya
başladı. Yüzünü ışığa çevirdim. Kendisi ışık olduğunda öptüm onu.
Gerçek, ruhun özgürlüğüdür. Bu gencecik evrende bizler de genciz henüz.
Sık sık tökezleyip düşer, bazen sadece zihinlerimizdeki mağaralarda bile olsa
küçük düşürürüz kendimizi. Dans etmemiz gerekirken savaşırız. Rekabet eder,
hile yapar ve masum doğayı katlederiz.
Ama biz bu değiliz. Bunlar kendimize yarattığımız dünyada yapıp ettikle
rimiz sadece. İstersek eylemlerimizi ve içinde yaşadığımız dünyayı değiştirebi
liriz.
Gerçekten önemli olan her şeyde biriz aslında. Aşta ve inançta, empati, aile
ve dostlukta, gün batmalarında ve şarkılarda. İnsanlığımızda doğan her dilekte
biriz. Kaderimizin bu anında, biz insanoğlu anlamadan ya da düşünmeden bir
karahindiba çiçeğini üfleyen bir çocuğuz. Ama bir çocuğun hayranlıkla karışık
şaşkınlığı bizim içimizde de var. Buluşan kalplerin yapabileceği iyiliklerin bir
sınırı yok. Bizim özümüz ve gerçekliğimiz bu. Bizim hikâyemiz bu. Tanrı keli
mesinin anlamı bu: Biz biriz. Biz biriz. Biz biriz.
NOT
Bu romanda adı geçen karakterlerden bazıları kendi kendilerine zarar
verdikleri, yıkıcı hayatlar yaşıyor. İnandırıcılık adına içki, sigara ve
uyuşturucu kullanıyorlar. Ben alkol, sigara ve uyuşturucu kullanımını
desteklemiyorum. Tıpkı bir hayat tarzı seçimi olarak kaba kuvveti, suç
ve şiddeti desteklemediğim gibi. Ben daima adaletten, dürüstlükten,
olumlu ve yaratıcı olmaktan yanayım. Kendimiz ve başkaları için
iyilikten yanayım. GDR
>#/:
Do'stlaringiz bilan baham: |