С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

— Ву ншларни тугатгунингча сернулроқ бирон қочоқ ҳам ке-
либ қолар, мен сени худо йўлига дарёдан нулсиз ўтказиб қўяман,
деди.
— Майли,— деб Етим ёввойи ўтларни юлишга киришмоқчи
бўлгандадуркман уни тўхтатиб:
— Вугун дамингни ол, эртага тушасан, «чарчаганда қилинган
иш ярим иш», деганлар,-—деди.
Икковлари қора уйга қайтишди. Туркман қора уйга кирганла-
ридан сўнг Етимга:
— Мен энди қишлоққа кетаман. Сен бу ерда ётиб дам оласан.
Лекин кун ботгач, эҳтиёт бўлишинг лозим, яна ўгрилар кеманн
ечиб олиб кетишмасин,— деди.
Етим боши билан «хўп» деган ишорани қилди.
Туркман михда осиглиқ турган жомасини кияётиб, яна гаига
киришди:
— Тонг отиши билан ишга туш. Мен эрталаб қишлоқдан нон
олиб келиб, чой қайнатиб, қорнингни тўйгизаман,— деб жома
осилган михдаги гунсарни Етимга кўрсатиб:
— Вунга ҳам эҳтиёт бўл, яна ит-пит келиб, гажиб ташлама-
син,— деди-да, уйдан чиқиб кетди.
* * *
Етим қора уйда бир оз чўзилиб ётди-да, туркман назардан
гойиб бўлгандан сўнг ўрнидан турди, гупсарни михдан олиб, кўл
сари равона бўлди. Гунсарни сувга солиб ивитгач, уни нуфлаб
шиширди ва огзини боглаб, сувга туширди. Сўнгра кийимларини
ечиб сувга кирди ва гунсарга миниб олди. Лекин у велосинед
минишни янги ўрганаётган кишилардек, гунсар ҳар қимирлаганда
бир томонга йиқилиб, сувга чўкар ва яна сув юзига чиқиб, гупсарни
миниб олар, уни ҳайдашга уринар эди.
Бир соатча машқ қилгач, гунсарнинг устида ўтиришни сал
ўрганди ва уни олдинга сурдй. Унинг назарида гунсарни миниб
бир жойда туришдан кўра олға қараб еузиш осон туюлди. Ву кай-
фият уни шердил қилиб юборди ва гупсарни тезроқ ҳайдайвердп,
гунсар қанчалик тез кетга, у шунчалик ўзини тинч ҳис этар, ҳатто