Ронда Берннинг "Ҳаётнинг энг буюк сири"

“Тиббий адабиётда ҳам, огзаки суҳбатларда ҳам ў з
аҳволларини кулги ва юмор фдамида енгиллатишга

---

ва ҳатто тузалишга эришган одамлар ҳақида маълу-
мотлар учради ”, —
дейди Онтарио лггати (А Қ Ш ) 
терапевти Ширли Роутлиф. Бугунги кунга келиб анъ- 
анавий тиббиёт тарафдорлари ҳам бу кашфиётдан фо- 
йдаланадилар.
Ҳ А Р Б И Р К И Ш И Ў З И Г А Х О С Д И Р
Карл Меннинг фондидан доктор Патрисия Норрис 
беморларни касалликларга қарши онг қудрати ёрда- 
мида курашишга ўргатади. У “Юлдузлар жанги” сю- 
жетларини кўз олдига келтириш ёрдамида ёмон ўсим- 
тадан шифо топган тўққиз ёшли бола ҳақида сўзлаб 
берди.
“Гаррет Поттер касалликнинг охирги босқичида | 
бўлиб, олти ой умри қолганди. Унда даҳшатли ўсимта 
бор эди. Нур билан даволаш ҳеч қандай натиЖа кел- 
тирмади. Ўсимта нобоп жойда жойлашгани учун жар- 
роҳлик аралашуви иложсиз эди. Бола йиқилиб тушса, 
мустақил тура олмасди.
У ўз иммун тизимини кучли ва улкан деб тасаввур 
қилди. Бу “Юлдузлар жанги” фильмига асосланган 
визуализация эди: у ўз бош миясини Қуёш тизими 
деб, ўсимтани эса ёвуз, ярамас босқинчи деб тасав- 
вур қилди. Ўзини ўсимтага қарши жангга кириб, уни 
енгувчи коинот жангчилари бўлинмасининг капитани 
сифатида кўз олдига келтирди.
Гаррет мана шундай 20 дақиқалик сеансни ҳар ке- 
ча ўтказарди. Дастлаб унинг аҳволи ёмонлашишда да- 
вом этди, кейин эса аста-секин яхшилана борди. Беш

---

1Л
Л
Г
П
ойдан кейин мия томограммаси ўтказилди — ўсимта 
йўқ эди.
Нур билан даволаш бефойда, деган хулосага келин- 
гач, даволаш учун фақат визуализация усули қўллана 
бошланди”.
Ҳар бир инсон ўзига хос. Гаррет Поттерда қўл 
келган техника бошқа одамда иш бермаслиги мумкин. 
Баъзида ўзгача йўл тутишга тўғри келади.
Лос-Анжелес (А ҚШ )даги оғриқни қолдириш бў- 
лими директори доктор Дэвид Бреслер беморларга 
ёрдам бериш учун улар қўллайдиган усулни шундай 
тавсифлайди: “Бир йигитда қаттиқ оғриқлар кузати- 
ларди. Қўлимиздан келган барча ишни қилдик^ Охи- 
ри психотерапияни қўллашга қарор қилдим”. Иигит- 
га креслода яхшилаб ўтириб олишни таклиф этиб, 
доктор Бреслер ундан оғриқни имкон қадар аниқроқ 
тасвирлаб беришни сўради. Бемор улкан, қопагон 
ит унинг умуртқасини тишлаб турганлигини “кўра- 
ётган”лигини айтади. Кейин унга бу ит билан дўст- 
лашиш, у билан суҳбатга киришиш таклиф этилади. 
Шундай қилгач, бемор оғриқ қолаётганлигини ва бо- 
ра-бора умуман тўхтаганлигини айтади. Бошқа кўплаб 
одамларда бўлгани каби у ҳам касаллик билан кура- 
шишни бас қилганидан кейингина шифо топди.
Атлетикачи Кевин 0 'Н и л онг қудратидан фойда- 
ланиб ўз карьерасини сақлаб қолди. Велосипеддан 
йиқилиб тушгач, у жиддий жароҳат олди: бир қўли 
суяги майда-майда бўлиб синганди. Бу унинг ўзига 
бўлган ишончи сусайтирди. Триатлон бўйича муҳим 
мусобақага бир ҳафтагина қолганди. Спортчи танаси- 
га кириб, ўз қўл суякларини битталаб териб чиқаёт-
-
...—
-Ж
Ш
=
—

---

ганлигини тасаввур қилди. Бундай визуализация на- 
тижасида суяклари кутилганидан икки баробар тезроқ 
битди ва у мусобақада қатнаша олди.
Бундай воқеаларни чексиз давом эттириш мумкин.
Муҳокамаларни хулосалаб, ванкуверлик доктор 
Пол Ренининг қуйидаги фикрларини келтираман: 
“О нг
—
бу фойдаланилмаган ресурс, ун и ҳали тў-
лиқ ўрганиб чиқиш керак.
Айнан у изчил тадқиқотлар 
мавзуи бўлиши керак”. Нобель мукофоти лауреати 
Жошуа Ледерберг эса тадқиқотларнинг бу соҳасини 
“замонавий тиббиётдаги энг муҳим қадам” деб ном- 
лаганди.
Саломатлигимиз ўз қўлимизда ва биз уни сақ- 
лашда, даволанишда муҳим ўрин тутишимиз керак. 
Дардга чалинганда, индамай касалликка бўйсуниш 
ярамайди, сиз ўзингиз даволанишингиз учун жавоб- 
гарликни бўйнингизга олишингиз керак. Ахир доктор 
Альберт Швейцер айтганидек, 
“Ҳ ақиқий шифокор
— 
бизнинг ичимизда
7
Ун еттинчи боб
г~г1 ", 
7ХАУХ'.’