Roman Yoshlar nashriyot uyi

^

---

C hingiz Aytm atov
Tulki shartta burilib, ohista y o ‘rtib ketdi. Bir-ikki orqa- 
siga qarab qo ‘ydi-da, shu b o ‘yi qorong‘ilik q o ‘ynida g ‘oyib 
b o ‘ldi.
Bu orada bekatga yana bir poyezd kirib keldi. U as- 
ta-sekin yurish tezligini sekinlatganda vagonlar bir-biriga 
shaqir-shuqur urilib, m anzilga kelib to ‘xtadi. Orqasidan 
k o ‘tarilgan chang-to‘zon vagonlar ustiga yopirilib, ancha- 
gacha yorug‘da yalt-yult etib, uchqunlab turdi. Motori bir 
marom da sekin guvillab turgan lokom otivdan m ashinist 
boshini chiqarib:
- Ey, Edike, B o ‘ron aka, assalom u alaykum! - dedi.
- A laykum assalom!
Bu kim b o id i ekan, deganday Edigey uni yaxshiroq 
k o ‘rib olish uchun qayrilib qaradi. Bu y o ‘lda ishlayotganlar 
bir-birini yaxshi bilishadi. Yigit o ‘z odam laridan ekan. 
Edigey Qumbeldagi bekat uyezdida yashaydigan O yzodaga 
otasi dunyodan o ‘tganini xabar qilib q o ‘yishni shu yigitga 
tayinladi. M ashinist m arhum ning xotirasi hurm ati uchun il- 
tim osini bajonidil bajo keltirishni zim m asiga oldi. Buning 
ustiga, Q um belda poyezd brigadalari alm ashadi, qaytishda, 
agar O yzoda ulgursa, hatto birga olib kelishga ham v a ’da 
berdi.
U ishonchli odam edi. Edigey yana bir ish bitdi, deb 
o ‘zini yengil his qilganday b o ‘ldi.
Bir necha daqiqadan so ‘ng poyezd o ‘m idan q o ‘z g ‘aldi. 
Edigey m ashinist bilan xayr-xo‘shlashar ekan, o ‘zi tom on 
tem ir y o ‘l yoqalab kelayotgan uzun b o ‘yli allakim ga k o ‘zi 
tushdi. Bu kishi - Edilboy edi.
-k -k *
Edigey navbatchilikni topshirdi, Edilboy D aroz bilan yuz 
bergan voqea haqida gaplashib, Kazangapni eslab, oh-voh 
qilishgunicha, B o‘ronliga yana bir ju ft poyezd kelib, ajralib 
ketishdi. M ana shu yum ushlaridan b o ‘shab, uyiga y o ‘l olar
7 7 —