Evristik qoidalarga asoslangan sintez usullari Ushbu usullar mavjud ajratish sxemalarini sintez qilish strategiyasini belgilaydigan maxsus qoidalar to‘plamining shakllanishiga asoslanadi. Ushbu qoidalar odatda , jarayonlarning fizik-kimyoviy qonunlarni aks ettiradi. Turli mualliflar tomonidan taklif qilingan evristik qoidalar quyidagilar:
- Distillash ajratish usuli bilan zeotropic aralashmalar uchun “to‘g‘ridan – to‘g‘ri “ ajratish ketma ketligiga ustunlik beriladi ( tarkibiy qismlar bir – biridan ajralib turadi, eng yuqori darajada o‘zgaruvchan ( eng past qaynash nuqtasiga ega ) komponentdan boshlab ) .
-Tarkibiy qism boshlang‘ich aralashmaning boshqa barcha tarkibiy qismlaridan aancha yuqori bo‘lgan tarkibiy qism birinchi navbatda tarkibiy qismlar yoki fraksiyalarini tanlash uchun tanlanishi kerak;
-Qiyin bo‘lgan alohida ajratish juftligini yoki alohida qiyin bo‘lgan alohida qismlarni ajratish jarayoni ajratishning umumiy ketma ketligida nihoyasiga yetkazilishi kerak;
- Uskunaga taasiri jihatidan eng “ tajovuzkor” komponentni ajratish tizimidan olib tashlash kerak;
-Sxemaning bir varianti tanlanadi unda har bir ustundaagi yuqori va pastki mahsulotlarning nisbati birlikka yaqin;
-Umumiy kalit tarkibiy qismlarining nisbiy o‘zgaruvchanlikdagi faarqlarini kamaytirish uchun ajratish amalga oshirilafdigan sxema variant tanlangaan; Ajratuvchi vositani u kiritilgan asbobdan so‘ng darhol ajratish keraak. Ko‘rib chiqilgan qoidalaar ajratishning barcha usullari va holatlarini qamrab olmaydi. Ular ko‘pincha bir-biriga zid keladi va ba’zilarini aks ettiradi.
Integral gipotetik usul Birinchi bo‘lib integral usulning g‘oyasi bazi keng qamrovli global sxemadan aniq optimal ajratish sxemasigacha sintez qilishi o‘z ichiga oladi. Global tizim barcha mumkin bo‘lgan variantlarni o‘z ichiga olishi kerak. Shunday qilib integral-gepotetik usul ikkita asosiy bosqichni o‘z ichiga oladi;
Gepotetik umulashtirilgan texnologik ajratish sxemasini sintez qilish;
Tahlil optimallashtirish gepotetik umulashtirilgan texnologik sxema.
Umuman olganda , ushbu usul yordamida optimal ajratish sxemasini sintez qilish muommoni hal qilsh uchun kamayadi.
Evolutsion usul Bir oziq ovqat oqimini mahsulotning ikkii oqimiga bo‘lishning ushbu usuli asoslari tavsiflangan usul shundan iboratki, dastlabki (‘ asos sifatida qabul qilingan) ajratish sxemasi uchun “qo‘shni “ ajratish sxemalari malum qoidalardan foydalangan holda tuziladi. Keyin ulardan sxema tanlanadi, unga ko‘ra ajratish anchaa arzon narxda aamaalgaa oshiriladi. Va yana taanlangan sxema bilan “qo;’shni “ hosil bo‘ladi. Jaraayon minimal harajatlar bilan tavsiflangan kintaktlarning zanglashigaa olib kelgan bo‘lsa to‘xtatiladi. Shunday qilib evolutsion usulning umumiy strategiyasi quyidagi bosqichlarni o‘z ichiga oladi;
Sxeaning bazi sodda dastlabki versiyasini sintez qilish ;
Boshlang‘ich versiyada eng am samaarali elementning samaradorligini malum bir muvofiqlik koeffitsientidan aniqlash;
Ushbu elementni kontaktlarning zanlashiga olib tashlanishi;
Ushbu elementning modifikatsiyasi;
O‘zgaartirilgan elementni zanjirning qolgan qismi bilan bog‘lash va pallani tuzatish;
Sxemaning yangi olingaan versiyasi uchun samaradorlik koefitsiyentini aniqlash.
Ko‘rsatilgan bosqichlar tegmaslik kontaktlarning zanglashiga qadar takrorlanadi.