Reja: 1 O’rta Osiyoda yer egaligi munosabatlarining shakllanishi

G’arbiy Turk hoqonligi boshqaruv tizimi

Butun saltanat ustidan oliy hukmronlikni hoqon olib borgan. Bu lavozim merosiy bo‘lgan. Hoqondan keyingi shaxs Yabg‘u (bahodir) davlatdagi birinchi amaldor (vazir) vazifasida bo‘lgan. (Masalan Istemi yabg‘u). Ammo yabg‘u taxtga merosxo‘rlik qila olmas edi. Taxt merosxo‘ri tegin (shahzoda) deb yuritilgan. Tegin taxtga da’vogar shaxs bo‘lgan. Shod unvoni tuman va viloyat hokimligidagi shahzodalarga berilgan. Shahzodalar bilan qondosh bo‘lmasa, unday odamga shod unvoni berilmagan. Xitoy manbalarining birida shunday deyiladi:

“Oliy martabalar orasida eng ulug‘i Shexu (Jabg‘u, Yabg‘u), keyin Dele (Tegin), uchinchisi esa Silifa, to‘rtinchisi Tumaofa, (qolgan) kichiqroq darajasidagi mansablarda 20 kishi band; ularning hammalari mansablari merosiydir... qo‘riqchilarni esa Fuli (ya’ni bo‘ri) deb ataydilar”.

G‘arbiy Turk xoqonligida markazlashgan davlat bo‘lmagan. U o‘nlab turkiy qabilalardan tashkil topgan uyushma-ittifoq bo‘lib, ularning har qaysisini alohida xonlar idora qilganlar. Bu mulklarning o‘z podshochalari bor edi. Ularning nomlari har vohada har xil bo‘lgan.

Jumladan,

Buxoroda — buxorxudotlar, Chog‘aniyonda — chog‘anxudolar, Dabusiyada — dabusshohlar,