|
Sitseron. Eramizdan avvalgi 103-43-yillarda yashab ijod etgan. Mark Tulliy Sitseron eramizdan oldingi 103-yilda Rimdan uzoq bo‘lmagan Arpina shahrida badavlat oilada dunyoga keldi. Otasi o‘z farzandiga yaxshi ta’lim-tarbiya berish maqsadida rimga ko‘chib o‘tadi. Sitseron u yerda Yunon murabbiylari qo‘lida tahsil oladi. Yunon tili va adabiyotini mukammal egallagach, Yunonistonning mashhir so‘z ustalari Lisiniy, Kross va Mark Antoniy kabi notiqlardan so‘z san’atining nozik sir-asrorlarini o‘rganadi, ularning ajoyib nutqlarini tinglaydi.
Sitseron uzoq tayyorgarlikdan so‘ng, 25 yoshida birinchi marotaba xalq oldida nutq so‘zlashga jur’at etadi. U avval fuqarolik, so‘ngra jinoiy ish jarayoni bo‘yicha gapiradi. Biroq uning bu nutqiga davlat boshliqlaridan Sull hamda Kott ismli mashhur notiqlar qarshi chiqadi. Shundan so‘ng u ritorika va falsafa fanlaridan mukammalroq nazariy bilim olish maqsadida zamonasining buyuk notiqlaridan hisoblangan Antio Askalonskiydan ta’lim oladi, mashhur so‘z ustalaridan o‘rganish niyatida Kichik Osiyoning bir qancha shaharlarini kezib chiqadi.
Sitseron Osiyoga sayohat qilib, notiqlik san’atining sirlarini o‘rganib yurgan vaqtida Rim hukmdori Sull vafot etadi. Shundan so‘ng yosh notiq Rimga qaytib keladi va 31 yoshidan boshlab davlat ishlarida ishtirok etadi.
Sitseron konsulik lavozimiga saylangach, butun notiqlik mahoratini siyosiy nutqlarga bag‘ishladi. Hukmdor Rull tomonidan qabul qilingan senat qonunlarini qattiq qoralab, Rull tarafdorlariga zarba beradi. Kelgusi yili (59-yil) Sitseron o‘rniga Sezar bo‘lib saylangach, senatning Rull proyektiga juda yaqin bo‘lganyangi qonunlari qabul etiladi. Gabini va Pizonlar o‘zlari konsul bo‘lib ish boshlagan 58-yilning dastlabki davrida Sitseronni Rimdan badarg‘a etish haqida hukm chiqarishga harakat qiladilar. Dushmanlari tomonidan qasos olinish muqarrar ekanligiga ishongan notiq Yunonistonga jo‘nab ketadi.
U bir yarim yildan so‘nggina do‘stlarining yordami tufayli Italiyaga qaytib kelish uchun ruxsat oladi. Ona-Vataniga bo‘lgan cheksiz muhabbat buyuk notiqning ilhomini tag‘in ham jo‘sh urdiradi. U nutq nazariyasi ustida tinimsiz ijod qila boshlaydi. Oradan ko‘p o‘tmay, mashaqqatli mehnat samarasi sifatida, uning uch kitobdan iborat “Notiqlar haqida” nomli asari dunyoga keladi. Mazkur asar dialog shaklida yozilgan…
Sitseronning fikricha, notiq shunchaki sud ishlarinig barcha qonun-qoidalarini yaxshi biladigan qonunparast emas, balki davlat ishlarini chuqur tushunadigan, xalq qayg‘usiga hamdardlik qila oladigan davlat arbobi bo‘lmog‘i kerak. Shuning uchun notiqlik san’atiga qiziqqan har bir kishi ritorika ilmiga oid ibtidoiy bilimlar bilan cheklanmasdan va o‘zining tabiiy iste’dodiga ishonib qolmasdan, doimo turli fanlarni o‘qib-o‘rganmog‘i, ilm va madaniyatning yuqori chuqqilariga intilmog‘i darkor.
Sitseron “Brut”, “Notiq” nomli boshqa asarlarida Rim notiqlik san’ati tarixi haqida batafsil fikr yuritib, attikachilarning nazariyalariga tamomila qarshi mulohazalar bilan maydonga chiqadi.
Sitseron “kimki jo‘n narsalar haqida oddiygina, kundalik voqealar haqida o‘rta darajada, ulug‘ hodisalar haqida esa zavq-shavq bilan gapirsa, shu odam so‘z san’atining chinakam ustasi bo‘ladi” deydi.
Poeziya tilining vazni va ohangdorligi, uzun va qisqa hijolarning, unli va undosh tovushlarning almashinuvi, bir so‘zning oxiri va ikkinchi so‘zning boshida ikki unlining qator kelishiga yo‘l qo‘ymaslik, so‘zlarni to‘g‘ri talaffuz etish, grammatik qoidalarga katta e’tibor berish kabi notiqlik san’atining muhim masalalari ham Sitseron asarlarida o‘zining to‘la ifodasini topgan.
Tinglovchini toliqtirib qo‘ymaslik uchun nutq davomida ko‘tarinki usulni bir parda pasaytirish, nutq mavzuyiga aloqador shaxslar bo‘lsa, ularning goh salbiy, goh ijobiy xarakteristikasini berish, ilgari o‘tgan mashhur zotlar haqidagi biron latifani eslatib ketish, lozim bo‘lganda, ba’zi bir hayotiy manzaralarni, dramatik voqealarni eslash, o‘rniga qarab biror hikmatli so‘z, maqol va qochiriq gapni qistirib o‘tish – Sitseronning eng sevgan usullaridan edi.
Sezar vafotidan so‘ng davlatni uning nabirasi Oktavian boshqaradi. U o‘z davlatini mustahkamlash maqsadida Sitseronning Senat oldidagi mavqeyi va obro‘sidan foydalanmoqchi bo‘ladi. Biroq Sitseron Oktavianga ishonmaydi. Sitseronning dushmanlari yangi hukmdorni o‘zlari tomonga og‘dirib olgach, undan buyuk notiqni qatl etishni talab qiladilar. Shunday qilib, so‘z san’atining mohir ustasi shafqatsiz jazoga hukm etiladi. Oldin uning o‘ng qo‘li qirqib tashlanadi, so‘ngra boshi tanasidan judo qilinadi.
Sitseronni butun insoniyat oldida ulug‘lab, obro‘sini oshirgan narsa uning ajoyib, takrorlanmas nutqlari bo‘ladi. Uyg‘onish davrida Italiya, Fransiya va Olmoniyaning insonparvar olimlari sitseronning ilhombaxsh nutqlarini sevib o‘rgandilar. O‘sha davrda chiroyli so‘zlagan kishilar “sitseronchilar” deb atalar edi.
Rimda bir qancha vaqtgacha notiqlik san’ati rivojlanishdan to‘xtab qoldi. O‘rta asrlarga kelib esa notiqlikning diniy va sxolastik tomonlari avj olib ketdi. Din homiylari notiqlik san’atini o‘z qo‘llariga olganlaridan so‘ng uni o‘zlarining maqsadlarini amalga oshirish uchun xizmat ettira boshladilar.
O‘rta asrlarning ikkinchi yarmidan boshlab, ya’ni XI-XII asrlardan “universitet notiqligi” deb nomlangan notiqlik san’ati rivojlandi. Dorilfununning tarix o‘qituvchisi Yan Gus ilg‘or fikrlari uchun gulxanda yondirilgan.(5, 27-30-b.)
Do'stlaringiz bilan baham: |
