Rahbarning ish uslubi

Samimiy xushmuomalalik - bunday rahbar sofdil, ochiq ko’ngil bo’ladi, chin 
yurakdan  gapiradi.  Qo’l  ostidagilarga  sadoqat  bilan  ixlos  qo’yib  xizmat  qiladi.  Ular 
samimiylikning  og’ir  va  juda  nozik  masala,  u  aql  va  chuqur  ma'naviy  odobni  talab 
etishini,  shuningdek,  kimki  o’zgalar  bilan  nosamimiy  munosabatda  bo’lishga 

 
66 

odatlangan  ekan,  u  pirovard  natijada  o’z-o’ziga  ham  samimiy  bo’laolmay  qolishini 
yaxshi tushunishadi. 
Rahmdillik - bunday rahbar barchaga rahm-shafqatli bo’ladi. Ular boshqalarni 
ko’p  narsada  kechirishadi,  ammo  o’zlarini  esa  hech  narsada  kechirishmaydi.  Ular 
rahm-shavqat insonlarning eng oliy fazilatlaridan biri ekanligini, rahm-shavqatli kishi 
doimo odamlarga yordam  qo’lini cho’zishini, ojiz va notavon kishilardan xabar olib 
turish lozimligini yaxshi tushunadilar. 
Xushxulqlilik  -  bunday  rahbar  inson  go’zalligining  asosi  uning  chiroyli 
xulqida ekanligini, aynan xushxulqlik insonni ulug’likka olib borishini, yoqimli xulq 
egasidan  barcha  katta-kichik  xursand  bo’lishini,  bunday  xulq  egasiga  boshqalarni 
xursand  qilishdan  tashqari,  o’zi  ham  doimo  xursand  yurishini,  boshqalardan  esa 
o’ziga muhabbat va muloyimlik qaytishini yaxshi tushunadi. 
Qanoatlilik  -  bunday  rahbar  qanoatsizlikdan  keladigan  ofatlarni,  ya'ni  nafs 
balosi,  hasad,  xudbinlik,  baxillik,  tamagirlik  kabilarni  yaxshi  anglaydi.  Ular  nafs 
balosi odamni har kuyga solishini, nafsini tiygan hurmat-izzat topishini va bexavotir 
yashashini,  qanoatni  esa  izzatning  asosi,  o’lmaydigan  boqiy  xazina,  qurimaydigan 
daraxt, zavol topmaydigan mulk ekanligini yaxshi tushunishadi. 
Obro’  -  bu  hamma  tomonidan  tan  olingan  hamda  mehnat  evaziga  orttirilgan, 
rahbar uchun zarur ishonch va  qalqondir. Ayni paytda  har bir rahbar o’zidan yuqori 
turuvchi  rahbarlar  oldida  ham,  o’ziga  bo’ysinuvchi  xodimlar  oldida  ham,  o’zi  bilan 
huquqi teng boshqa rahbarlar oldida ham obro’ga ega bo’lishi lozim. 
Rahbar yuqorida keltirilgan talablarga rioya qilmas ekan u o’z rahbarlik usulida 
salbiy  hodisalarga  yo’l  qo’yishi,  pirovardida  esa  o’z  obro’yini  ketkazishi  va  el 
nazaridan qolishiga sabab bo’lishi mumkin.  
 
Biroq,  har  bir  rahbar  bunda  o’ziga  xos  ravishda,  boshqaruv  jarayonida  o’zi 
uchun mos bo’lgan, o’z rahbarlik uslubini belgilaydigan usullar bilan harakat qiladi.  
Rahbarlik  uslubi  rahbarlarning  o’z  qo’l  ostidagilari  bilan  aloqasida,  ularning 
o’zaro munosabatlarida tarkib topadi. 
   
   BOSHQARUV QARORLARI