R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

yaxshi so'zlamoq;
3) son+ ot: 
o ‘nta qczlam, sakkiz daftar;
4) o t+ o t: 
fcumush qoshiq, chang yo
 7;
5) olm osh-t-ot: 
ham m a odam, qanday kitob.
Ayrim m anbalarda to b e s o ‘z vazifasida ravishdosh 
(shoshilib
gapirdi
), sifatd osh
(o'qigan bola)
yuzaga chiqqan 
birikuv ham
bitishirvli birikm a s ifa tid a qaraladi. V aholanki, bu erd a ravishdosh
k o ‘rsatkichi 
\-ib]
fe ’ln i fe ’lga 
(shoshilib gapirdi),
sifa td o sh shakli
[-
gan
] fe ’lni o t g a (
o ‘qigan bola)
b og‘lash uchun xizm at qiladi.
Shuningdek, 
b u la m in g
m orfologiyada 
lug'aviy-sintaktik 
shakl
sifatida qaralishi ham u la r hosil qilgan birikuvni b itish u v li em as,
balki boshqaruvli b irik u v sifatida baholashni taqozo e ta d i.
Bitishuvda a ’z o la r n in g h ok im -tob elik holati, a so sa n , tartib va
joylashuv om ili asosida belgilanadi: (tobe a ’zo + h o k im a ’z o ), y a ’ni
tobe so ‘z o ld in , h o k im s o ‘z keyin keladi hamda a ’zolar orasiga
boshqa s o ‘zni k iritib b o 'lm a y d i, 
(kumush qoshiq
biriltm asini 
kumush
o'nta qoshiq
d e b o 'zg a rtirib b o im a y d i). B a’zan b itish u v d a ham
tartib ikkinchi o ‘ringa tu sh ib qolgandek tuyuladi: 
Majlis bo'ladi -
Majlis kechqurun bo'ladi.
Lekin bunda 
majlis
so'zi fe’lga bitishuv
asosida emas,