R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

), belgining belgisini
(.tovushdan tez, yovdan xavfli)
bildiradi. B elgi m a ’n o li s o ‘z egalik,
kelishik afflk slarin i o lish i, gapda subyekt, obyekt vazifalarida kelishi
m um kin 
( Olmaning 
qizili pishdi, gullarning oqidan terdi
 kabi.)
S em a n tik -m o rfo lo g ik -sin ta k tik belgilar birligi asosida tasniflash
tarafdorlari b u n d a yo om onim iya, yo substantivatsiya (otlashish)
h odisasini k o ‘radilar. C hunki bu s o ‘zlarda belgi ham , predm etlik
ham m u sh tarak .
S o ‘z la r n in g
bayon 
etilgan 
sem antik 
xususiyatlari, 
y a ’ni
«belgilik» va «predm etlik» ma’ nosining birligi shuni ko‘rsatadiki,
so‘z!arning e g a lik , kelishik, kesim lik affikslari ham da m a’lum bir
sintaktik v a z ifa bilan t o ‘g sridan-to‘g ‘ri aloqasi y o ‘q. Takror b o ls a ­
da, aytish jo iz k i, egalik, kelishik, kesim lik affikslari, shuningdek,
gapda m a ’lu m bir sintaktik 
vazifa bajarish biror so ‘z turkumi
uchun x u su siylash m agan . T o ‘g‘ ri, ayrim s o ‘zlar faqat predm etni
bildirsa-da, b e lg i ifodalam aydi (m asalan, atoqli otlar), ba’zilari esa
predm etga ish o r a qilm asdan, faqat b elgi, m iqdor (m asalan, 
[ko‘p\,
[oz], [bir], [ikki])
ifodalashi m um kin. Bu yuqoridagi fikrga m onelik
qila 
o lm a y d i. 
C hunki 
ular ju d a 
oz 
m iqdorda b o ‘lib, 
ular
«predm etlik v a belgilik m ushtirakligi m aydoni»ning chekkasidan
o ‘rin olad i. C h egarad an o ‘rin egallovch i bu n d ay so'zlar tasnifda,
albatta, q iy in c h ilik tu g ‘diradi. Shu b oisdan ular su n 'iy ravishda u