Qarshi davlat universiteti tabiiy fanlar fakulteti

2) Haroratning ta’siri. Aksariyat xollarda permanganatometrik titrlash xona haroratida olib boriladi. Istisno tarzida permanganat-ionining shovul kislota va uning tuzlari bilan reaksiyasi titrlanuvchi eritmani isitib olib boriladi.
3) Titrlashning so‘nggi nuqtasini qayd etish. Titrant - kaliy permanganatning
o‘zi yorqin binafsha-qizil rangda bo‘lgani uchun permanganatometrik titrlashda indika-
tor qo‘llanilmaydi, chunki EN da titrantni qo‘shilgan ortiqcha bir tomchisi titrlanuvchi eritmada pushti rang hosil qiladi. 100 sm³ suvda o‘chmas va aniq pushti rang hosil bo‘lishi uchun 0,1 mol/dm³ ekvimolyar konsentratsiyali kaliy permanganat eritmasidan bir tomchi qo‘shish kifoya.
TSN da eritmaning rangi beqaror, och pushti rang sekin o‘chib ketadi. Bunga sabab, eritmaga pushti rang berib turgan ortiqcha permanganat-ionlari marganets (II) Мn²⁺ kationi bilan quyidagicha reaksiyaga kirishadi
2МnО₄^-+ ЗМn²⁺ + 2Н₂О = 5MnO₂ + 4Н⁺
Eritmaning kuchli kislotali muhiti muvozanatni chap tomonga siljitmog‘i kerak, ammo mazkur reaksiyaning muvozanat doimiysi katta ~10⁴⁷, binobarin kislotali sharoitda xam uning muvozanati o‘ng tomonga siljigan bo‘ladi. Oddiy sharoitda mazkur reaksiyaning tezligi pastligi sababli TSN da ortiqcha kaliy permanganat tomchisining rangi sekin bir-ikki minut davomida o‘chaboshlaydi. Shunday bo‘lsada, eritmaning o‘ta titrlanishini oldini olish uchun mazkur vaziyatni nazarda tutmoq lozim.
Ba’zan (axyon-axyonda) permanganatometrik titrlash titrantning juda suyultirilgan eritmasida bajariladi. Bunday xolda TSN ni aniq qayd etish uchun ferroin yoki N-fenilantranil kislota redoks-indikatorlari qo‘llaniladi.