Qadimgi Nasaf shahridan besh-o'n chaqirim shimolroq tomondagi Qo'ng'irtov

BEMAHAL QOR YOO’QAN KUNI 
Bul chog‘i, bo‘stonga ishtiyoq baland,
Nechundir bemahal yog‘a ketdi qor.
Diktorning bir og‘iz e’loni bilan
Chindan ham qaygadir berkindi bahor.
Bu fursat chamansiz ko‘ngillar yarim,
Bulbulni quvlamang dostonimizdan.
Sizdan nima ketdi, diktor do‘stlarim,
Qorni kurab qo‘ying bo‘stonimizdan.
1987
SARHADLAR 
Kimsaga baho berish ilinjida yurganlar,
Eng avval o‘z-o‘ziga boqishlari kerakdir.
Qadimiy bobolar ham ming o‘ylab bir degan
Har kimning go‘ri boshqa, azroili bo‘lakdir
Qanchalik ishing bordir hayotim bilan, ey yov
Seni tangri teppamga posbon qilib qo‘ygan
O’z tushim o‘zimniki, goh otliqman, goh yayov,
Men yegan burda nondan sening qorning to‘y
Muqaddas sarhadlar bor insonning hayotida
Ularni bosib o‘tish odamlikka yot erur.
Qancha-qancha sir yashar har kimning bisoti
Shul sabab u INSONDIR, shu sabab u ZOT
Kimga muhabbat qo‘yib, kimga nafrat bildi
Nafas olish singari ixtiyoriy jo‘n bir gap
Afsonaviy devlar u - qo‘llarida urto‘qmoq,