Qadimgi Mesopatamiya sivilizatsiyasi. Reja

5. Qadimgi Mesopotamiya tabobati. Mesopotamiya issiq mamlakat bo`lganligi uchun bu yerda turli kasalliklar keng tarqalgan edi. Ikki daryo oralig`ida shaharlar va davlatlararo tez-tez urushlar ham boiib turgan. Urushlar natijasida ko`p odam halok bo`lgan va jarohatlangan. Turli kasalliklarni davolash va jarohatlanganlarni oyoqqa turg`izish uchun tabobat ilmiga ehtiyoj tug`ilgan. Bemorlarni davolash zamriyati Mesopotamiyada tabobat ilmini ertaroq rivojlanishini taqozo etgan. Tabiblar yurak, bosh og`rig`i, o`pka, jigar, chiqqan-singan, buyrak, ko`z, quloq, tomoq bilan bog`liq kasalliklarni davolaganlar. Tibbiyot jarrohlikka doir ko`z, ichki kasalliklar, ruhiy kasalliklar, ayollar kasalligi, sariq kasallik kabi maxsus tarmoqlarga bo`lingan. Bemorni kasalini aniqlashda tomir urushi, tashqi holati va boshqa belgilariga ahamiyat berilgan. Tomirga qarab kasallikni aniqlash keng tarqalgan edi. Bemorlarni davolashda sodda va murakkab dorilar qo`llanilgan. Bu dori-darmonlarni tayyorlashda shifobaxsh giyoh, o`simlik, meva, har xil hayvon va hasharotlardan foydalanilgan. Ammo bemorlami davolashda ilmga zid bo`lgan sehr-jodudan ham foydalanilgan. Masalan, Hammurapi qonunlarining birida tabib bemorni noto`g`ri davolasa, tabibning qo`li kesib tashlanishi aytilgan. Shundan ko`rinib turibdiki, Mesopotamiyada tabobat xodimlari oldiga juda katta mas`uliyat yuklangan. Tabobat ishlari bilan asosan ruhoniylar shug`ullanganlar.
Mesopotamiyada qo`y, echki, eshak, xachir, ot, sigir, buqa, buzoq keyinchalik tuyalar boqib parvarish qilingan. Hayvonlar ham tez-tez kasallikka chalinib turganlar. Shuning uchun ikki daryo oralig`ida hayVonlarni davolash ilmi – veterinariyaga katta ahamiyat berilgan. Shunday qilib, Mesopotamiyada ilmiy-amaliy bilimlar ancha erta rivoj topgan edi.