Томас Эдисон
66
С
Х
– Мана ҳозир сизлар
билан тажриба ўтказа-
миз, – дебди.
Кейин халтадан йи-
рик
тошларни
олиб
шиша идишнинг ичига
устма-уст жойлашти-
рибди. Бошқа тош сиғмайдиган даражага
келганида, ўқитувчи: «Идиш тўлдими?», деб
сўрабди. Ҳамма талабалар: «Ҳа, тўлди», де-
йишибди. «Тўлди деб ўйлайсиз, шундайми?»
деб ўқитувчи идиш ичига майда шағал тош-
ларни солиб идишнинг энг тепасигача тўл-
дирибди. Идишни чайқатган экан, тошлар
жой-жойига тушибди. Ўқитувчи яна сўраб-
ди: «Тўлдими?» Талабалар бу сафар иккила-
ниб: «Йўқ, тўлмаганга ўхшайди», дейишибди.
Ўқитувчи: «Тўғри», деб, бир қоп қумни олиб
идишнинг ичига солибди. Қум идишнинг ҳам-
ма бўш қисмини эгаллабди. Ўқитувчи яна
сўрабди: «Тўлдими энди?» Талабалар яна бир
овоздан: «Тўлмади», дейишибди. Ўқитувчи:
«Тўппа-тўғри», деб челакда турган сув би-
лан идишнинг ичини тўлдирибди. Шундан
кейин ўқитувчи: «Мана энди тўлди. Бу таж-
рибамиздан сиз қандай хулоса олдингиз?» деб
талабаларга юзланибди.
Бир талаба:
Ҳар қандай ин-
сон ўрганишни, из-
ланишни тўхтат-
ганида
қаришни
бошлайди.
Генри Форд
67
Қ
– Кундалик режамиз қанчалик тўла бўл-
са ҳам, ҳар доим фойдали бошқа ишлар учун
вақт топса бўлади, – дебди.
Ўқитувчи талабанинг сўзларини шундай
давом эттирибди:
– Тўғри, лекин айтмоқчи бўлганим фақатги-
на бу эмас. Агар катта тош бўлакларини энг
бошидан идишга қўймасангиз, кейин умуман
қўёлмайсиз.
Сиз ўзингизга савол бериб сарҳисоб қилинг,
сиз учун ҳаётдаги йирик тош бўлаклари нима-
лар? Уларни биринчи бўлиб идиш ичига жой-
лаяпсизми? Ёки идишни сув ва майда қумлар
билан тўлдириб катта тошларга жой қолдирма-
япсизми?
Афсуски, изланишдан тўхтаганимиз учун кўп-
чилигимиз йигирма ёшда қаришни бошлаймиз.
Бутунлай қотиб қолганимиз учун ўттиз ёшда ўла-
миз. Етмиш ёшимизда танамизни кўмишади.
Ҳаттоки бир аср аввал боболаримиз билим олиш
учун юзлаб километр масофани отда босишган
бўлса-ю, бугунги даврда уйда ўтириб дунёдаги
барча тилларни ўргана оладиган вазиятда ҳеч
бўлмаса учта тил билмаслигингиз – сизнинг кам-
чилигингиздир. Ҳаётингизда янги изланишлар
қилинг. Бир хил давом этаётган турмуш тарзин-
гизга мазмун бағишлаш ўзингизга боғлиқ.
68
С
Х
Икки киши ўрмонда дарахт кесаётган эди.
Биринчи одам саҳар уйғониб дарахтларни ке-
сишни бошлар, бир дарахтни қулатиб, орти-
дан бошқа дарахтни кесар экан. У кун бўйи дам
олишга ҳам, тушлик вақти овқатланишга
ҳам вақт ажратмасдан тинмай ишлар экан.
Кечки вақт дўстидан бир-икки соат ўтгач,
ишини тўхтатар экан. Иккинчи йигит эса иш
давомида бир оз дам олар, кун қорая бошлага-
нида уйига кетар экан. Шу ҳолатда бир ҳафта
ишлаганидан сўнг, улар қанча дарахтни кесга-
нини ҳисоблай бошлашибди. Санашса, иккин-
чи одам анча кўпроқ дарахт кесибди. Биринчи
одам аччиқланиб:
– Қандай қилиб ахир? Мен кўпроқ ишладим.
Сендан олдин иш бошлаб, сендан кейин тугат-
Do'stlaringiz bilan baham: |