Pirimqul qodirovning hayoti va ijodi

PIRIMQUL QODIROVNING HAYOTI VA IJODI

“Qora ko’zlar” romani 1965 yilda nashr etilgan. Ushbu romanda chorvadorlar hayoti, qishloq va unda yashayotgan odamlarga doir muammolar Ismat bobo, Xolbek, Hulkar, Davlatbekov kabi obrazlar faoliyati vositasida yoritilgan. Asarda qoliplovchi voqealarning berilishi esa (Madamin va Ma’suda hayoti va fojiasi orqali) asarni yanada o’qimishligini orttirgan. Asarda Ismat bobo hamda Oykul rahbari Davlatbekovlarning sa’yi harakatlari sabab tinch va osoyishta hayotga darz ketishi mahorat darajasida tasvir etilgan.

PIRIMQUL QODIROV IJODI

Adibning “Uch ildiz” romani 1958 yilda yaratildi. Asarda oliy o’quv yutri talabalari hayotiga bag’ishlangan. Shaxsga sig’inish davri ta’sirida 50-yillarda oliy o’quv yurtlarida ildiz otgan tarafkashlik, mansabparastlik, soxtalik, dabdababozlik xususida so’z yuritilgan. Romanda Toshev, Akbarov, Hakimov, Ehsonboyev singari oliy ta’lim o’qituvchi-professorlari qatorida Mahkam, Gavhar, Ochil singari talabalar obrazini ham yaratadi. Asarning bosh qahramoni Mahkam va Gavhar hisonlanishadi.

PIRIMQUL QODIROV IJODI

P.Qodirov tarixiy romanchilikka ham qo’l urdi. Natijada Bobur hayotini ifoda etgan “Yulduzli tunlar” asari 1978- yilda yaratildi. Adib bu romanni yaratish bilan tarixiy mavzuni badiiy o’zlashtirishning yangi bir namunasini ko’rsatdi. O’zbek adabiyotidagi tarixiy-biografik romanchilikni yangi bosqichga ko’tardi. Roman sujeti Boburning Andijondagi yoshlik chog’larini tasvirlashdan boshlanib, uning Shayboniyxonga qarshi kurashda goh yengib, goh yengilib, nihoyat Afg’oniston va Hindistondagi tarqoq xonliklar ustidan g’alaba qozonishi, “Boburiylar sulolasi” deb nom olgan yirik davlatni tuzishi, nihoyat, 1530-yilda Agra shahridagi o’zi tashkil etgan bog’da vafot etishi kabi voqealar silsilasini qamrab oladi.

PIRIMQUL QODIROV IJODI

Adibning “Avlodlar dovoni” asari 1989-yilda yaratilgan. Bu roman “Yulduzli tunlar” romanining mantiqiy davomidir. Bobur umrining so’nggi yillari, Humoyunning jangovar faoliyati Hindistonda kechsa-da, ular o’zlarini bu yurtga begona his etdilar, ona yurt sog’inchi bilan yashab o’tganlar. Akbar esa dilda ota-bobolar aqidalarini e’zozlagani holda bu yurtning farzandiga aylandi, hind qizlariga o’ylanib, hindcha udumlarga amal qiladi.