“Педагогика назарияси” ва “Педагогика тарихи” фанларини ўқитиш бўйича ўқув-методик мажмуа

261.
 
 Афсона нима? 
Афсона – авлоддан авлодга, оғиздан оғизга ўтиб келган, бўрттирма 
талқинлар орқали образлар, жараёнлар, воқеа-ҳодисаларнинг аҳамияти, уларга 
хос сифат, хусусиятларни кучайтирадиган фольклор жанри бўлиб, халқ 
педагогикасида ундан фойдаланиш болалар ва ёшларда муайян маънавий-
ахлоқий сифатларни тарбиялашга, салбий одатларни бартараф этишга ёрдам 
беради. 
262.
 
Ривоят нима? 
Ривоят – воқеа-ҳодисалар, муайян шахс қиёфаси, характери ва фаолиятини 
ҳам реал, ҳам бўрттирма тасвирлар воситасида авлоддан авлодга узатиб 
бериладиган оғзаки ҳикоя.
 
263.
 
Достон нима? 
Достон – тарихий воқеа-ҳодисаларнинг моҳияти, халқ қаҳрамонларининг 
фаолиятини бадиий тўқималар воситасида наср ва назмда ифодалаб, авлоддан 
авлодга узатиладиган эпик асар.
 
264.
 
Латифа нима? 
Латифа – тарбиявий жараён моҳиятини кулгули воқеа-ҳодисалар ёрдамида 
талқин этадиган кичик ҳажмли ҳикоя. 
 
265.
 
Ҳикматли сўзлар нима? 
Ҳикматли сўзлар – халқнинг юксак идроки, ақл-заковати, донолигининг 
ифодаси ёки уни акс эттирувчи сўз, ибора, фикр бўлиб, уларни тарбия 
жараёнида қўллаш болалар ва ўсмирларда маълум воқелик, шахснинг хатти-
ҳаракати, юриш-туриши, одоб-ахлоқи, муомаласини оқилона баҳолаш 
кўникмаларини ҳосил қилади.
 
266.
 
Халқ қўшиқлари нима?
Халқ қўшиқлари – муайян халқ томонидан яратилган қўшиқлар мажмуи 
бўлиб, у халқ оғзаки ижодиётининг маҳсули саналади. Халқ қўшиқларида ҳар 
бир халқнинг менталитет хусусиятлари, урф-одатлари, тарихий воқеликлар акс 
этади, ўзининг жанр хусусияти, мусиқий оҳанглари ва таркибий тузилмаси 
билан бошқа халқларнинг қўшиқларидан фарқланади. Халқ педагогикасида 
халқ қўшиқларидан фойдаланиш, энг аввало, болаларни табиий ва ижтимоий 
муҳит билан таништирса, иккинчидан, улар томонидан ўзи мансуб халққа хос 
менталитет хусусиятларни, миллий турмуш тарзи, ҳаётий интилишининг 
моҳияти англанишини таъминлайди, учинчидан, уларда бадиий дидни 
ўстиришга ёрдам беради.