Arrovning teoremasiga qaramasdan, ovoz berish ko`pchilik jamiyatlarda o`z
ishlashini ko`rib chiqishdir. Demokratik jamiyatda, qonunlarni kim qabul qiladi?
166
Faraz qiling, jamiyat armiyaga yoki parklarga o`xshash, ijtimoiy ishga pul
ajratishga qaror qildi. Har bir ovoz beruvchi o`ziga yarasha mablag’i mavjud va u
natijalar orasidan o`ziga eng maqul bo`lgan natijani tanlaydi. Va shu tariqa, biz
ovoz beruvchilarni katta mablag’ ajratuvchilar va kam mablag’ ajratuvchilarga
bo`lsak bo`ladi. Pastdagi kalonnalarga nazar tashlang. Unda 100 ovoz beruvchilar,
0 dan 20 milliard orasida mablag’ ajrata olishi tasvirlangan. Berilgan afzalliklar
bo`yicha demokratiya qanday natijani ko`rsatadi?
Mashxur tadqiqot natijasi O`rta ovoz beruvchi teoremasiga asosan,
chiqariladigan qonunlarni asosiy qismi aynan shu mablag’ ajratuvchilarning o`rta
mablag’ ajratadigan ovoz beruchilarga tegishli bo`ladi. O`rta ovoz beruchi
taqsimotning qoq o`rtasida joylashgan bo`lishadi. Olgan misolimizda, taqsimotni
oxiridan yoki boshidan 50 ta ovoz beruvchini sanab ko`ring, va siz ularni 10
milliard dollar ajratishayotganini ko`rasiz. Aksincha, taqsimotni hisoblab chiqsak
o`rta arifmetik qiymati 9 milliard dollarga tengligini va taqsimotda eng ko`p
uchraydigan ovoz beruvchilar turi 15 milliard dollarlik ovoz beruvchilardir.
O`rta ovoz beruvchi ustunlikga ega, chunki ular ustunlikga egalik qilishni ikki
tomonli poygasini yutishadi. Misolimizda, ikki xil odamlar mavjud: 1) 10 mlrd dan
ortiq mablag’lilar va 10mlrd dan kamini hohlovchilar. Agar kimdir 10 mlrd o`rniga
8mlrdni tanlasa, qolgan 10mlrd dan ortiq bermoqchi bo`lganlar 10mlrd ga
tushishadi va o`rta ovoz beruvchi bo`ladi. 2) Aksincha kimdir 12 mlrdni taklif
qilsa, qolgan 10 mlrddan kam bermoqchi bo`lganlar 10 mlrdga ko`tarilishadi.
Bularning ikkisida ham ko`rib chiqganimizday o`rta ovoz beruvchilar ko`pchilikni
tashkil qilishadi.
167
Kondorset ovoz berish paradoksi haqida o`ylayotgan bo`lsangiz, yuqoridagi
holatda har bir odam bir paytda qatorda o`zining ajrata oladigan mablag’iga ega, va
bu paradoksni keltirib chiqarmaydi. O`rta ovoz beruvchining eng yoqtirgan natijasi
qolganlarnikidan ustun.
Bu teoremani bir tomoni mavjuddir. Masalan, hukumatda ikkita siyosiy
partiya o`rta ovoz beruvchilarni ular tomondagi sonini ko`paytirishga intilganida
sodir bo`ladi. Demokratik partiya va Respublikachilar partiyasi misolida oladigan
bo`lsak, Demokratlar 15 mlrd liklar tarafdori bo`lib chiqdi, Respublikachilar 10
mlrd liklarni tarafdori bo`lib chiqdi. Yuqorida ko`rganimizday o`rta ovoz
beruvchilar (10mlrd) ko`pchilikni tashkil qilishdi, va Demokratlar o`zining 15 mlrd
ni 10 mlrdga tushiradi. Hayotda ham huddi shunday, siyosiy partiyalar o`rtahol
aholini tarafini olishga harakat qilishadi.
Yana bir holar mavjuddir. Unda, ovoz beruvchilarni ikki xili mavjud.
Masalan, pulni park qurishga sarflashni hohlovchilar 40%, va pulni umuman
sarflanishini hohlamaganlar 60%. Bu holatda, o`rta ovoz beruvchilar mavjud emas.
Demokratiyada ham shunday, kompramisga kelish o`rniga, ko`pchilik qoidasi
qollaniladi va o`rta ovoz beruvchilar har doimgiday o`zi istaganiga erishishadi.
Do'stlaringiz bilan baham: