Анатом- меш

 
TERI ANALIZATORI 
 
Tashqi dunyoni sezishda teri analizatori muhim rol o`ynaydi. Odam terisi 3 
qavatdan iborat: 1. Epiteliy epedermis terining eng ustki qavati. 2. Derma yoki chin 
teri. 3. Gipoderma teri osti yog`` qavati. Teri analizatorining nerv markazi bosh miya 
yarim sharlar po`slog`ining orqa markaziy chuqurligida joylashgan. Terining derma 
yoki chin teri qavatida sezuvchi retseptolar joylashgan bo`lib, ular uch xil ogriqni, 
haroratni (issiq, sovuq), siypalash va bosimni sezuvchi (taktil) retseptorlar bor. Bu
retseptorlar bir-biridan tuzilishi hamda joylashgan joyining chuqurligiga qarab farq 
qiladi. Teri sezgisi dastlab sakkiz oylik xomilada vujudga kelib, bola tug`ilgandan 
keyin ham uning rivojlanishi davom etadi. Odamda teri sezgisini ta'minlaydigan 
500.000 retseptor bo`lib, o`rtacha 1 sm2 yuzaga 25 ta to`g`ri keladi. Lekin tananing 
turli qismida bunday retseptorlar turli xil qalinlikda joylashgan. Masalan, boldir
terisida 1 sm2 yuzaga o`rtacha 10 retseptor to`g`ri kelsa, bosh qismda 165-300 ta 
bo`ladi. Bunday retseptorlar barmoq uchlarida, qo`l kaftida eng ko`p bo`ladi. 
Teridagi haroratni sezuvchi retseptorlarning soni 300.000 dan ortiq bo`lib, 
sovuqni sezuvchi retseptorlar 270.000 ta, issiqni sezadigan retseptorlar 30.000 dan 

---

72
ortiq bo`ladi. Endi tug`ilgan bolalarda haroratni sezuvchi retseptorlar morfologik 
jihatdan to`liq shakllangan bo`ladi. Bola muhitning issiq va sovuq haroratiga har 
xil reaktsiya beradi. 
Siypalash va bosimni sezuvchi (taktil) retseptorlar 500 ming atrofida. Bu 
retseptorlarning sezuvchanligi terining turli qismlarida bir xil emas. Yangi tug`ilgan 
bolalarda taktil sezgisi yaxshi rivojlangan. Burun uchida, lab terisida, qo`l barmoqlari
uchida va oyoq osti yuzasida sezuvchanlik juda rivojlangan bo`ladi. Shuning uchun 
ko`zi ojiz bolalar, oyoqlari bilan paypaslab qulay yulni topadi, qo`l barmoqlari bilan 
paypaslab pulni va boshqa buyumlarni aniqlaydi. Siypalash retseptorlari ma'lum 
darajada ko`rish organi funktsiyasini bajarishi mumkin. Teri retseptorlarining 
muxim xossalaridan biri tashqi muhit ta'sirlariga moslashishdir 
(adaptatsiyalanish). Retseptorlarning bu xossasi odam haroratda chiniqishga imqon 
beradi. Og`riqni sezuvchi retseptorlar soni 1 mln atrofida bo`lib, butun teri bo`ylab 
sochilib joylashgandir. Har 1 sm
2
yuzasida 100 ga yaqin retseptorlar joylashgan. 
Bola tug`ilganida og`riq chiqaruvchi qitiqlagichlar ta'sirini sezib, unga 
reaktsiya beradi. Birinchi yoshning oxiriga kelib og`riqni sezish ancha kuchayadi.
Og`riqni sezish bilan organizmda bir qancha fiziologik o`zgarishlar ham bo`ladi. 
Masalan, yurak urish tezlashadi, qon bosimi ko`tarilida, qonda anderalin va shakar 
miqdori meyorida bir necha marta oshadi. Og`riq sezgisi lo`qillagan, lovullagan, 
teshib boruvchi, zirqirovchi bo`lishi mumkin. Bunday sezgilar organizmni xavf-
xatardan saqlashda, unga qarshi kurashish uchun tayyorlashda muxim biologik 
ahamiyatga ega bo`ladi. 
Teri sezgisi: og`riq, issiq, sovuq, tegish va bosim turlariga bo`linadi. Taktil' 
sezgisi tegish va bosim sezgilaridir. Taktil' retseptorlari barmoq uchlarida, kaftning 
ichki yuzasida, oyoq panjasi tagida, tilning uchida ko`proq joylashgan. Terida 
hammasi bo`lib 500.000 retseptorlar bor. Yangi tug`ilgan bolalarda taktil' sezgisi 
yaxshi rivojlangan. Ko`krak yoshidagi bolalarda og`iz, ko`z, lab, kaftning ichki 
yuzasi, oyoq tagi sezgirroq bo`ladi. Odamning 35-40 yoshida sezgirligi eng yuqori
bo`lib, so`ng kamaya boradi. Teridagi temperatura o`zgarishlari ikki xil retseptorlar 
bilan qabul qilinadi. Terida sovuqni sezuvchi retseptorlarga nisbatan issiqni sezuvchi 
retseptorlar ko`proq joylashgan.