Мўъминнинг сифатлари. Муҳаммад Зоҳид Қўтқу
www.ziyouz.com кутубхонаси
21
асири бўлмаслик учун кеча-кундуз ҳаракат қилмоқ ва уларга бас кела оладиган даражада
устиворликка эришмоқ ҳам иймонимиз тақозоси, ҳам Китобимиз ҳукмидир. Мусулмонлар бу
хусусда масъулдирлар. Шу масъулиятни ҳис қилиб, диний илмларни ўрганиш баробарида
дунёвий илмларни ҳам касб этиб, замонавий ҳарб жиҳозларини ишлаб чиқариш, аскарларни
шижоатли, матонатли қилиб тарбиялаш, сабр билан ғалаба қозонгунга қадар курашиш
мўъминнинг вазифасидир.
Мўъминнинг юқоридагилардан ҳам хавфлироқ бўлган яна бир душмани бор. У ўз
НАФСИдир. Турли-туман ўйин, ҳийлалар билан мўъминни йўлдан адаштиришга ва гуноҳлар
томон етаклашга, имкони борича иймонини ҳам олишга ҳаракат қилувчи яширин,
кўринмайдиган, лекин ислоҳ этиш мумкин бўлган нафс бор. Бошқа душманлар билан сулҳ
тузиб, тинч яшаш мумкин, аммо буниси билан ҳеч қандай сулҳ тузиб бўлмайди. У етти бошли
аждаҳодан ҳам баттар. Нафсини тарбия қилган муҳтарам зотлар билан дўстлик қурилса,
нафсни бирмунча ислоҳ этиш мумкин бўлади. Турфа навли дарахтлар пайванд қилиниб, яхши
бир нав ҳосил бўлганида, инсон табиатидаги яхшиликларни юзага чиқаришнинг нега имкони
бўлмасин? Инсоннинг бир муршиди комилга боғланиши, унга итоат қилиши нафсига қарши бир
қуролдир. Буни унутмаслик керак.
Бинобарин, пайғамбаримиз Муҳаммад Мустафо саллаллоҳу алайҳи васалламга пайрав,
издош бўлган инсонлар қисқа вақт мобайнида буюк бир қудрат ва салоҳият касб этиб, дунёга
илм-маърифат тарқатдилар ва бундан кейин ҳам шундай бўлишига заррача шубҳамиз йўқ.
Маълумки, нафснинг етти босқичи бор, дастлабки учтаси жуда таҳликали ва аянчлидир. Аллоҳ
сақласин, инсон нафснинг биринчи ва иккинчи, ҳатто учинчи босқичида бўлган пайтида жони
узилгудек бўлса, кейинги ҳаёти оғирдир. Чунки бу босқичларда нафс фақатгина ёмонликка
майл этади ва ислоҳи ҳам мушкулдир.
Биринчи босқич "аммора" дейилади. Унинг иши фақат ёмонликка буюришдир. Бу мақомда
тавбаю истиғфор билан тоат-ибодатда маҳкам турган инсон кейинги мақом - "лаввома"
босқичига ўтади ва бунда бир даража юксалади. Аммо нафснинг истаги "аммора"да бўлади,
фурсат топдим дегунча "аммора"га қайтади. Инсон бу босқичда ҳам нафсни енгса, "мулҳима"га
ўтади. Бу мақомда нафс бир даража кўтарилса-да, ҳали ишонч йўқ. Чунки бунда ҳам у эски
ҳолига интилади. Бироз тизгинни бўш қўйсангиз, дарҳол "лаввома"га, ундан эса "аммора"га
ўтиб кетаверади. Агар "мулҳима"даги курашда инсон нафсининг жиловини тута билса, нафси
"мутмаинна"га ўтади ва унда ҳаловат топади. Аммо барибир уни тинч қўйишмайди. Инсон умри
давомида булар билан курашишга мажбур. Нафси бузуқлар, ҳақ-ҳуқуқни билмаганлар нафс
асорати остида жон берадилар. Ҳолбуки, нафснинг асоратида қолиш кофирлар асоратида
қолишдан кўра хавфлироқдир. Оврўпо ўлкаларида миллионлаб мўъмин-мусулмонлар бор. У
ерларда ҳар ким ибодатини хоҳлаганича қилаверади. Ҳолбуки, инсон нафсининг асири бўлиб
қолса, хоҳ Каъбада бўлсин, хоҳ Мадинаи мунавварада бўлсин, кофир ҳолида қолаверади,
Аллоҳ асрасин!
Бешинчи душман эса кўз билан кўрилмас, қўл билан тутилмас шайтони лаиндир. Ҳақ таоло
унинг бизга душманлигини Қуръони Каримда
Do'stlaringiz bilan baham: