Abdulla sher axloqshunoslik

intiladigan ото! (ideal)ni bildiradi. Omolni taomilning oddiy qoidasi deb
bilish esa katta xato yoki о ‘z-o ‘zini aldashdir. Bu hayotda hech qachon
to la erishib bo Imaydigan yetuk kamolotni talab etuvchi omolgina omol
b o ‘la oladi. Lekin и hayotga rahnamo sifatida zarurdir, hayotda erishib
bo Imaydigan ana shu kamolotdan darak bergandagina zarurdir. M ehr-
muhabbat omoli haqida ham shuni aytish mumkin. Qarshilik к о ‘rsatmaslik
tushunchasini ham o ‘z ichiga oladigan mehr-muhabbatni talab etish —
hech vaqt to la ado etib b o ‘lmaydigan narsadir, shuning uchun uni ado
etishga intilish ham kerak emas degan mulohaza menga kom pas tutgan
shunday bir odamni eslatadi. Yo ‘Ida manzilingga tikka bor deb uning
qo 'liga kompas tutqazganlar, и b o ‘Isa kompas ко ‘rsatgan t o ‘g ‘ri y o ‘ldan
о ‘tib bo Imaydigan to ‘siqlar, tog'lar, daryolar va hokazolar bor, shu sababli
ham men mumkin qadarmutlaqo t o ‘g ‘r i y o ‘Iga tushib olish uchun kompasga
rioya qilib о tirmay boshim oqqan chetga qarab ketaverishim mumkin,
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

deb turib oladi. Qarshilik ко ‘rsatmaslikni ham о ‘z ichiga oladigan mehr-
muhabbat masalasida esa kompas doimo nima qilish kerakligini (sayyohga
yo'nalishni) k o ‘rsatadigan axloqiy-diniy tuyg‘udir: odamning xatti-
harakatlaridan kelib chiqadigan oqibatlar esa unga hech qachon ayon
bo'lmaydi. Shunga k o ‘ra, sayyoh uchun kompas к о ‘rsatgan mutlaq to ‘g ‘ri
у о ‘nalishga mumkin qadar yaqinroq yurish birdan birrahnamo b o ‘lganidek,
axloqiy omolga mumkin qadar yaqin bo ‘lishga intilish
—