M.Suxomlinskiy va boshqa qator olimlar o’z nazariy qarashlarini marksizm bilan
bevosita bog’lab, jamoa va shaxs nazariyasini yaratdilar. Ular shaxsning
ahamiyatini isbotlashga urindilar. 40-60-yillarda ijtimoiy-psixologiya taraqqiyotida
nisbatan sokinlik davri bo’ldi. CHunki psixologiya sohasida olib borilgan
tadqiqotlar ichida ijtimoiy psixologik tadqiqotlar yo’q hisob edi. Bu fan Rossiyada
va boshqa sobiq ittifoqdosh respublikalarda 70-yillardan keyin keskin rivojlana
7
boshladi. Bunda moskvalik va leningradlik (hozirgi Sankt-Peterburg) olimlar
maktabi katta rol o’ynadi. Agar Moskva shahrida asosan ijtimoiy psixologiya
bo’yicha fundamental nazariy tadqiqotlar ko’plab o’tkazilib, unda hozirgi zamon
ijtimoiy psixologik tadqiqotlarning empirik qonunlari asoslari ishlab chiqilgan
bo’lsa, Sankt-Peterburgda ko’proq tadbiqiy ilmiy tadqiqot ishlari olib borildiki,
ular birgalikda minglab yosh ijtimoiy psixologlar avlodini tarbiyalab yetishtirdilar.
Ular esa hayotimizga ilg’or fikrlar va dalil tadqiqotlar bilan kirib kelib, hozirgi kun
fanini dunyo miqyosida misli ko’rilmagan darajaga ko’tardilar. Lekin yuqorida
aytib o’tilganidek, Rossiyada sotsial psixologiyaning rivojlanishida xorij
psixologiyasining, ayniqsa Amerika Qo’shma SHtatlari psixologiyasining tahsiri
ancha sezilarlidir.
Sobiq ittifoq davlatlarida, birinchi navbatda Rossiyada ijtimoiy psixologiya
20-yillardan boshlab rivojlana boshladi. Bu borada rus ijtimoiy psixologiyasining
asoschisi deb haqli ravishda V.M.Bexterevni ko’rsatish mumkin. U o’zining
refleksologiya
nazariyasi
doirasidan
shaxs
xulq-atvorining
motivlarini
tushuntirishga uringanlardan biridir. Uning fikricha, barcha ongli va ongsiz
jarayonlar tashqi xulq-atvorda, harakatlarda ifodalanadi, shuning uchun ham tashqi
harakatlarni, qiliqlarni, nutqni, tovushni o’rganish orqali shaxsning o’zini va bu
harakatlarning sabablarini aniqlash mumkin. Bexterev qarashlaridagi kamchilik
shu ediki, u o’z ilmiy xulosalarida sotsiologiyani biologiya bilan, psixologiyani esa
fiziologiya bilan aralashtirib yubordi, shu orqali shaxs va jamiyat taraqqiyotining
universal qonunlarini topmoqchi bo’ldi.
Bexterevdan keyingi olimlar, chunonchi, Yu.Vasilg’evning “biologik
sotsiologiyasi” ham, M.A.Reystnerning “ommaviy psixologiyasi” ham,
L.N.Voytolovskiyning “jamoa psixologiyasi” ham reflekslar qonunini mexanik
tarzda ijtimoiy psixologik jarayonlarni tushuntirishga ko’chirish bo’ldi, desak xato
bo’lmaydi.
20-30- yillarda bolalar va o’smirlar ijtimoiy psixologik taraqqiyotini
o’rganishga qaratilgan ikki yo’nalish paydo bo’ldiki, ular ham qator
kamchiliklardan holi bo’la olmadilar. Masalan, biologik yoki biogenetik nazariya
8
tarafdorlari shaxsning shakllanishida irsiy va biologik nasliy omillar yetakchi rol
o’ynaydi, deb hisoblashsa (E.Arkin, I.Aryamov va boshqalar), sotsiologik yoki
sotsiogetik nazariyotchilar bu borada ijtimoiy muhit rolini nihoyatda katta
ekanligini himoya qilib chiqdilar (S.Molojaviy, A.Zalkind va boshqalar).
Do'stlaringiz bilan baham: