Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

ham xotiraga aylanadi, biroq ayni lahzalarda xurmozor soya-salqinni, suv va xavfsizlikni 

va’da qilib turibdi. Xuddi tunda tuyaning oʻkirgani dushman yaqinlab qolganini 

daraklaganday, qator-qator xurmo daraxtlari azob-uqubatdan xalos etadigan moʻ'jizadan 

darak berardi. 

 

«Dunyo koʻp tillarda tillashadi», — Oʻylardi Santyago. 

 

«Vaqt tez oʻtayotgan paytda karvonlar ham jadal odimlaydi», — Oʻyladi Alkimyogar, 

vohaga kirib kelayotgan yuzlab odamlar va ulovlarga qarab. 

 

Bu yerdagilarning va karvon bilan kelganlarning shovqini eshitildi, koʻtarilgan chang-

toʻzon quyoshning betini qopladi, bolalar begonalarni koʻrib irgʻishlar, vijillashardi. 

Alkimyogar qabila boshligʻining Sarbonga yaqinlashib kelganini va u bilan uzoq 

suhbatlashganini kuzatib turdi. 

Biroq bu olatasir uni qiziqtirmasdi. Qancha odamlar kelib ketmadi, voha ham, sahro ham 

oʻsha-oʻsha — mangu va bir zayl. Bu qumlarga shohlarning ham, gadolarning ham 

qadam bosganini u koʻrgan, garchi shamolning kuchidan oʻz shaklini oʻzgartirib tursa-da, 

qumlar ham aslidagiday — Alkimyogar bolaligida qanday koʻrgan boʻlsa oʻshanday. 

Shunday esa-da, zangori osmon va sariq qumni koʻraverib zerikkan har qanday 

sayyohning koʻziga xurmo daraxtining yashil shox-barglari koʻringanda koʻngilga 

inadigan sevinch hozir uning ham yuragiga koʻchdi. 

 

«Ehtimol, tangri sahroni yaratganda, odam daraxtlarga kulib, xursand boʻlib qarasin 

degandir», — Oʻyladi u. 

 

Keyin u nigohini aniq narsalarga qaratishga chogʻlandi. U bilardi — buni belgilar unga 

ayon etgandi — ayni shu karvon bilan oʻzining pinhona bilimlarining bir qismini 

ulashishi lozim boʻlgan odam kelayotganini. Garchi Alkimyogar bu odam bilan tanish 

boʻlmasa-da, sinchkov nazari bilan olomonning ichidan uni tanib olishiga ishonchi komil 

edi va u oʻzining oʻtmishdoshidan kam emasligiga umidlanardi. 

 

«Tushunolmayman, nima uchun bilgan narsalarimning hammasini unga sirli tarzda 

ma’lum qilishim kerak, — Oʻyladi u. — Buni aslida sir deyish ham qiyin, zotan, Tangri 

oʻzining sirlarini jamiki mavjudotga bemalol oshkor etadi». 

 

Alkimyogar buning bitta izohini topdi: avloddan avlodga oʻtkazish lozim boʻlgan narsa 

— bu Sof Hayot hosilasidirki, uni soʻzlarda yoki rasmlarda tasvirlab boʻlmaydi. Odamlar 

esa, soʻzlar va rasmlarga berilib ketib, oxir-oqibat Umum Tilini unutishga moyil 

boʻlishadi. 

Karvon bilan kelganlarni darhol mahalliy qabila boshliqlariga olib kirishadi. Santyago 

oʻz koʻzlariga ishonmadi: voha deganlari, tarix kitoblarida yozilganday, ikki-uchta xurmo 

daraxtiyu quduqdangina iborat emas, balki ayrim ispan qishloqlaridan koʻra xiyla katta 

joy ekan. Quduqlarning oʻzi bu yerda uch yuz chogʻli, xurmo daraxtlari — besh 

---