Microsoft Word kuk turklari asiri ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
64
90
Nega buni xuddi muhim narsaday sizga aytyapman? Nega tartibsiz tilmochlik 
hayotimning ahamiyatini aniqlashga urinmoqdaman? O'sha ma'nisiz kunlardan qanchalik 
uyalganimni bilsangiz edi. Bir kun bu yoqda, bir kun u yoqda, faqat berilgan vaqtni 
zamonaviy hayot deb ataluvchi yuzakilikka sarflash. Botayotgan quyosh ortidagi soyani 
ta'qib qilish. Bularning bari nima haqida? Vositachi sifatida xizmat qilganim hamma 
tadqiqotchi, prodyuser, ruhoniy, qo‘shiqchi, futbolchi, harbiy politsiyachi, top-model, 
barcha yulduzlaru zamonaviy jamiyat qaymog‘i boshqa dunyo bilan ko‘prik o‘rnatish 
maqsadida edimi? 
Yoki bu kabi o‘ylashim bilan ularning emas, mening hayotim g‘ayritabiiy tus oldi, deya 
kibrga berildimmi? Ya'ni bu boshqalarnikiga o‘xshamaydigan, o‘sha boshqalar 
bo‘lishadigan ayqash-uyqashlikmi? Bir narsa aniq: ro‘y bergan barcha narsa haqiqat, 
yagona, yolg‘iz, yakka haqiqat. Balki men aqlliroq bo‘lishim, yulduzlar hamda 
ishqibozlarning emas, o‘tmish va kelajakning ikki tegirmon toshi orasida yanchilayotgan 
shu g‘aroyib sarobdan voz kechmog‘im kerakdir?
91
Yana gap zardushtiylarning qo‘shiqlari haqida. Moskvadagi sarguzashtimga sabab 
bo‘lgan Irma eri to‘g‘risida bir hikoya aytib berdi. (Boshida uni Fionaga o‘xshatdim, 
ko‘pgina xonimlarga o‘xshab, yaqinlikdan keyin u ham eri haqida gapirdi). Ular 
Moskvadan ancha uzoqda joylashgan qishloqda yashashga odatlanishgan ekan, lekin 
ikkovlari ham Sho‘rolar poytaxtida ishlashgan. Odatda yarim soat avtobusda, so‘ngra 
Qozon stantsiyasiga qadar poezdda va oxiri metroga tushisharkan. Bir gal Irmaning 
qandaydir ishi chiqib qolib, shaharda qolishiga to‘g‘ri keladi va qishloqda shirakayf bo‘lib 
o‘tirgan eriga sim qoqadi. «Eshit, - deydi u eriga, - Ertaga Bolshoyga kunduzgi 
tomoshaga tushmoqchimiz, soat o‘nda u yerda bo‘lishing kerak, otlar turgan ustun 
tagida. Qaerligini uqdingmi?» «Albatta! Bolshoyni kim bilmaydi? Qizil Maydon yaqinida-
ku!» «Bo‘pti, uxlab qolma!» 
Uning eri o‘sha zahoti uxlashga yotadi va radioni o‘chirmay qoldiradi. Sho‘rolar gimni 
yangi kunni e'lon qilgan paytda irg‘ib o‘rnidan turadi, chiroyli kiyinib, avtobus bekatiga 
chopadi. Ko‘cha negadir qorong‘i edi. «Kecha juda ko‘p ichvoribman», - tushuntiradi u 
o‘ziga o‘zi va qishloq chetidagi bekat tomon tez-tez qadam tashlab ketadi. U yerga yetib 
kelsa, avtobus yo‘q emish. Bir soat kutsa hamki hech narsaning daragi bo‘lmabdi. 
«Bugun bayrammi?» - o‘ylaydi u, - lekin nimaga qo‘ng‘iroqlar chalinmayapti? Yana 
yarim soat kutgach, bir mast o‘tkinchiga ko‘zi tushadi. «Og‘ayni, nega avtobus yo‘q?» - 
so‘raydi u. «Jinni-pinnimasmisan, yarim tunda qanaqa avtobus senga?» U qaytib soatiga 
qaraydi. Soat tungi ikki. Buvisini uyg‘otadi: «Qarang, nimaga gimn aytishdi?» «Tentak 
bola-ya, - deydi u, - soat tungi o‘n ikkida faqat so‘zsiz cholg‘u chalinadi, ertalabki oltida 
esa gimnni qo‘shiq qilib aytishadi. Bularning farqi bor!»
Shunday qilib, soat oltida Sho‘rolar gimni aytilgach, er yana avtobus bekatiga boradi. 
Soat o‘nda u kattakon ustun tagida turar, lekin Irmadan darak yo‘qmish. U birdan 
atrofga qarab tomoshaga kelmayotgan faqat Irma ekanligini o‘ylabdi va tekshirib ko‘rish 

---

Ko‘k Turklari asiri (roman). Nouman Smaylz