S. K. Ganiyev, M. M. Karimov, K. A. Tashev

1. Fayl boshiga kiritish.
Ushbu usul MS-DOSning com-fayllari 
uchun eng qulay hisoblanadi, chunki ushbu formatda xizmatchi 
sarlavhalar ko‘zda tutilgan.
2. F ayl oxiriga kiritish.
Bu usul eng ko‘p tarqalgan bo‘lib, vi­
ruslar kodiga boshqarishni uzatish dasturining birinchi komandasi 
(com)
yoki fayl sarlavhasini 
(exe)
modifikatsiyalash orqali ta’min- 
lanadi.
3. Fayl о ‘rtasiga kiritish.
Odatda, bu usuldan viruslar struktu­
rasi oldindan ma’lum fayllarga (masalan, 
Command.com
fayli) yoki 
tarkibida bir xil qiymatli baytlar ketma-ketligi bo‘lgan, uzunligi 
virus joylashishiga yetarli fayllarga tatbiqan foydalaniladi.
175

---

Yuklama viruslar uchun zaharlash bosqichining xususiyatlari 
ular kiritiluvchi obyektlar - qayishqoq va qattiq disklaming yuk- 
lanish sektorlarining sifati va qattiq diskning bosh yuklama yozuvi 
(MBR) orqali aniqlanadi. Asosiy muammo-ushbu obyekt o‘lcham- 
larining chegaralanganligi. Shu sababli, viruslar o‘zlarining qurbon 
joyida sig‘magan qismini diskda saqlashi hamda zaharlangan yuk- 
lovchi original kodini tashishi lozim.
Makroviruslar uchun, zaharlash jarayoni tanlangan hujjat-qur- 
bonda virus kodini saqlashdan iborat. Ba’zi axborotni ishlash das- 
urlari uchun buni amalga oshirish oson emas, chunki hujjat fayllari 
formatining makroprogrammalarni saqlashi ko‘zda tutilmagan bo‘- 
lishi mumkin.
Destruktiv funksiyalarni bajarish.
Destruktiv imkoniyatlari 
bo‘yicha beziyon, xavfsiz, xavfli va juda xavfli viruslar farqlanadi.
Beziyon viruslar
- o ‘z-o‘zidan tarqalish mexanizmi amalga 
oshiriluvchi viruslar. Ular tizimga zarar keltirmaydi, faqat diskdagi 
bo‘sh xotirani sarflaydi xolos.