«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Қачон оқил киши бергай анга пул.
Агар рў берса ҳам баъзи макошиф,
Инонмасдур анга ҳеч марди ориф.
Агар кўрган билан ўздин кетибдур,
«Етибсан» деб ани шайтон етибдур.
Бу кунни туш била туш қилма, эй хом,
Баён қилмоқ била қолғонини шом.
Агар кам бўлса кўрмакдин махофат,
Етар ахшом сабо бу тушдин офат.
Ўзин айғон киши албаттадур хом,
Валоят тахтига босқон эмас гом.
Агарчи ҳар кеча кўк бўлса тавфи,
Бурунғидин зиёда бўлса хавфи.
Мабодо ғиррайи тушса кўнгулға,
Бу ғирра бошласа офатли йўлға.
Бўлур ҳолатлик эр албатта хомуш,
Агар етмаса май ҳеч қилмағай жўш.
Кўгармас ун валоятлик хирадманд,
Садо чиқмас у найдин боғласа қанд.
Демас ҳар кимга асрори ҳақойиқ,
Агар топилса ганж, ихфоси лойиқ.
Киши учқон билан сўии самовот,
Таварруь қилмайин бўлмас камолот.
Валий улдур, чиқорса мосивони,
Ҳаводиндур талаб қилмоқ ҳавони.
Набий табъиййатидур риштаи ҳуб,
Вараъ қилмоқ камолоту тақарруб.
Агар филдек эрур манҳий ва гар қил,
Вараъ асҳоби айтурлар: «Ҳазар қил!»
Агарчи кўп эрур жуду сужуди,
Кўринмас заррача ориф вужуди.
39 / 114

---

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Агарчи зоҳиру ботин деса дарс,
Сақар олдида турғондек қилур тарс.
Анингдек ҳодий амрин қўйма зинҳор,
Шайотин шатталар айрилсанг, эй ёр.
Набининг амриға қилсанг итоат,
Саодатдур, саодатдур, саодат.
Гадойи кўчайи даргоҳи бўлсанг,
Умид ул, мулки дилни шоҳи бўлсанг.
Киши қилса хилофи ҳукми шаръий,
Ани жинни дегил ё марди саръий.
Агар сув устида юрса ўшал кас,
Дегил: «Чандон бўлур сув устида хас».
Ҳавоға учса гар монанди жиндур,
Ани ҳодий дема, шайтони диндур.
Кўран ортиқ эмасдур, кўрмаган кам,
Ким атқо бўлса, индаллоҳ ул акрам.
Керак тобеъға матбуъи мукаммил,
Улуғ тандин бўлур пайдо улуғ зилл.
Керак кўп толиб ичра бир неку рой
Ёрутмас мунча юлдуз бўлмаса ой.
Улув ҳиммат йигигларга керак пир,
Камонсиз учмагай кўб бўлса ҳам тир.
Ўшал жундики ҳарб олатин осар,
Агар бо сар юруса, ёвни босар.
Соғалтур телбани пири забардаст,
Қуюннинг шўришин дарё этар паст.
Тушиб шоҳ илгина бози қочар боз,
Бўлур зоғларга бози, эй сарафроз.
Бу таърифларга содиқ бўлса пиринг,
Ва лекин бўлмаса равшан замиринг.
Эрур нуқсон ўзингдин кўрма андин,
40 / 114

---