Dinning ijtimoiy funksiyalari.
Dinning ijtimoiy vazifalari haqidagi ta’limotni
funktsionizm
rivojlantiradi. Funktsionizm jamiyatga ijtimoiy tizim sifatida qaraydi.
Unda jamiyatdagi har bir element muayyan funktsiyani bajaradi. Dinning
jamiyatda bajaradigan ijtimoiy, ma’naviy, ruhiy vazifalari quyidagilardan
iboratdir:
Birinchidan, har bir din o’z e’tiqod qiluvchilari uchun to’ldiruvchilik, tasalli
beruvchilik –
kompensatorlik
vazifasini bajaradi. Masalan, insonda doimiy ehtiyoj
hosil qilish hodisasini olaylik. Inson o’z hayoti, turmush tarzi, tabiat va jamiyat
bilan bo’lgan munosabatlari jarayonida hayotiy maqsadlariga erishishi ilojsiz
bo’lib ko’ringanida, unda qandaydir ma’naviy-ruhiy ehtiyojga zaruriyat sezadi. Bu
diniy ehtiyoj bo’lib, u ma’naviy-ruhiy ehtiyojni qondiruvchi, tasalli beruvchilik
vazifasini bajargan va bajarmoqda.
Masalan, buddaviylik dini rohiblikni targ’ib qiladi, xristianlikda esa, har bir
xristian Iso masihning qaytishiga umid qilib, sabr-bardosh bilan hayot kechiradi.
Islom dinida har bir musulmon dunyoda erishmagan moddiy yoki ruhiy orzu-
istaklariga oxiratda erishishga ishongan holda yashaydilar.
Ikkinchidan, din o’z ta’limot tizimini vujudga keltirgach, o’ziga e’tiqod
qiluvchilar jamoasini, shu ta’limot doirasida saqlashga harakat qilgan va hozir
ham shunday. Bu dinning birlashtiruvchilik –
integratorlik
vazifasi deb ataladi.
Din doimo ijtimoiy, etnik, ijtimoiy va ma’naviy hayotda uzviylik, muntazamlilikni
ta’minlash maqsadida u xalqlarning ijtimoiy hayotiga, axloqiy munosabatlariga,
adabiyoti va san’atiga bog’langan.
Masalan, yahudiylikda mazkur din vakillari bir mafkura atrofida bir millat va
yagona maslak egalari bo’lib, yagona xudo Yahvening sevimli bandalari ekanligi
uqtiriladi.
Xristianlikda diniy me’moriy, tasviriy, musiqa san’atidan foydalanib ikona
chizuvchilar maktablari faoliyat olib boradi.
Uchinchidan, har bir din o’z qavmlari turmushini tartibga solib nazorat
qiluvchilik –
regulyatorlik
vazifasini bajaradi. Dinlar o’z urf-odatlari, marosim va
bayramlarining qavmlari tomonidan o’z vaqtida, qat’iy tartibda amal qilishini
shart qilib qo’yadi.
Masalan, islomda kuniga besh mahal namoz o’qilishi, har hafta juma namozini
jome’ masjidlarida ado etish va hokazolar.
To’rtinchidan, din aloqa bog’lashlik –
kommunikativlik
vazifasini ham bajaradi,
ya’ni har bir din o’z qavmlarining birligi, turli dindagi kishilarning o’zaro
aloqalari, o’zaro huquq va burchlarining borligi, urf-odat va ibodatlarni jamoa
bo’lib bajarilishi lozimligi nazarda tutiladi.
Beshinchidan, din qonunlashtiruvchilik –
legitimlovchilik
funktsiyasini ham
bajaradi. Dinning bu funktsiyasi nazariy asosini amerikalik sotsiolog T.Parsons
ishlab chiqqan. Uning fikricha, “har qanday ijtimoiy tizim muayyan cheklovlarsiz
mavjud bo’la olmaydi. Buning uchun u qonun darajasiga ko’tarilgan axloq
normalarini ishlab chiqishi kerak. Din bunday normalarni qonunlashtiribgina
qolmay, ularga bo’lgan munosabatni belgilaydi”.
Oltinchidan, din vazifalarining falsafiy, nazariy jihatlari mavjud. U insonga
yashashdan maqsad, hayot mazmunini, dorulfano va dorulbaqo dunyo
masalalariga o’z munosabatlarini bildirib turishdan iboratdir.
Din insoniyatning ruhiy dunyosi bilan chambarchas bog’liq bo’lib, uning
ijtimoiy hayotida doimo u bilan birga bo’ladi. Dinni o’rganish bu insoniyatni
o’rganishdir. Din insoniyat bilan birga dunyoga kelgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |