O‘rta Osiyolik allomalarning jahon fani taraqqiyotiga qo‘shgan hissasi.
Musulmon uyg‘onish davrida ijod qilgan O‘rta Osiyolik mutaaffakkirlar YAqin va O‘rta
Sharq mamlakatlarida ilm-fan va madaniyatning o‘ziga xos falsafasining ravnaq topishida kata rol
o‘ynaganlar. Bu davrda O‘rta Osiyolik allomalar fanlarning turli tarmoqlarini rivojlantirishda o‘z
asarlari bilan ishtirok etdilar. Bulardan biri Abu Abdullox Muhammad ibn Muso al-Xorazmiy
(783-850yy) dir.
Xalifa al-Ma’mun taklifi bilan Abu Abdullox Muhammad ibn Muso al-Xorazmiy shayx ul
baytul donish - “Donishmandlar uyi”ning boshlig‘i etib tayinlandi.
Aynan xalifa Ma’munning Sharq olimlariga nisbatan chuqur hurmat bilan qaraganligi
sababli O‘rta Osiyoning eng yirik olimlari Bog‘dodga jamlandi.
Xuddi shu vaqtlarda arablar orasida “Ilm daraxtining asosiysi Makkada-yu, hosili Xurosonda
pishadur” degan ajoyib maqol tarqalgan edi. Nemis olimi YU.Rushka IX-X asrlarda arab tilida
yozilgan asarlar ro‘yxati bilan tanishib chiqib shunday xulosaga kelgan. “Deyarli barcha olimlar
Xuroson, Movarounnahr va Farg‘onadan etishib chiqqan edilar. Ularning har birlari ismlari oxirida
vatanlari nomini qo‘shib aytishni odat qilgan edilar”. Bog‘doddagi ilmiy markaz haqida akademik
V.V.Bartold shunday fikr aytadi. “Ma’munning xizmatlari evaziga Bog‘dod o‘ziga musulmon
olamida ma’lum bo‘lgan va qaysi burchagida bo‘lmasin eng kuchli adabiyotchi va olimlarni o‘z
bag‘riga chaqirib oldi. Bunda O‘rta Osiyoning ulushi buyuk edi”. Shunday qilib, xalifa Ma’mun
davrida Bog‘dodda kutubxonalar ochilib, g‘arb va Sharqning qadimgi dunyosi, merosi o‘rganila
boshlangan edi. U “Bayt ul-hikma”da aytilgan koinot va er yuzidagi muammolarni bajarish uchun
70-dan ortiq etuk olimlarni jalb etgan. Axmad al-Farg‘oniy ham bu topshiriqni bajarishga kirishib,
er yuzi xaritasini tuzishda faol ishtirok etgan. Ushbu xarita “Ma’munning Dunyo xaritasi” nomi
bilan yuritilib, 840 yillarda tugallangan. Lekin bu xarita saqlanib qolmagan bo‘lsa ham, Axmad
al-Farg‘oniy asarlari orqali dunyo xalqlari mazkur xarita bilan tanishishga muyassar bo‘lganlar.
Turonning jahonga mashhur olimlaridan biri Muhammad ibn Muso Xorazmiy bo‘lib, u
taxminan 783 yilda tug‘ilgan va 850 yilda Bog‘dodda vafot etgan.
Xorazmiy xalifa Ma’mun raxnamoligida islom Sharqining fanlar akademiyasi - “Bayt ul-
hikma” (“Donishmandlar uyi”)da ishladi. Bu ilm dargoxida u juda ko‘plab astronomik kuzatishlar
olib bordi. Uning nomini tarixda abadiy qoldirgan asarlaridan biri - “Al-Jabr va-l muqobala”dir.
Bu asar g‘arb va Sharq olimlariga algebra fani bo‘yicha dasturiy amal bo‘lib xizmat qildi.
“Algoritm” va “Algebra” degan atamalar Xorazmiy nomi bilan bog‘liqdir. Al-Xorazmiyning
arifmetikaga bag‘ishlangan bu kitobi XII asrdayoq Ispaniyada lotin tiliga tarjima qilingan. O‘sha
paytlarda ko‘chirilgan nusxasi hozir ham Kembrijda saqlanmoqda. Bu asar bir necha asrlar
davomida Yevropa universitetlarida “Algoritm kitobi” nomi bilan mashhur bo‘lgan. Rim papasi
Silvesto rim raqamlari o‘rniga Xorazmiy ishlab chiqqan arab raqamlarini Yevropada iste’molga
kiritish to‘g‘risida farmon berdi.
Xorazmiy shuningdek “Kitob surat al-az” (“Er surati”) degan risola ham yozdi. Asarda
Ptolomeyning “Geografiya” nomli kitobini butunlay qayta ishlab, Sharq mamlakatlari to‘g‘risida
qimmatli ma’lumotlar berdi.
Bu kitobda Orol dengizining tasviri ham berilib, 637 ta muhim joylar, 209 ta tog‘ning
geografik tafsiloti berilgandi. Olimning bu kitobi Sharqda geografiya fanining rivojlanishiga katta
hissa qo‘shdi. Xorazmiy o‘zining matematika, geografiya, tarix, musiqa, astronomiya va boshqa
fanlarga taalluqli asarlari bilan jahon fani taraqqiyotiga keng yo‘l ochib berdi. Jahon axlining 1983
yili Muhammad Muso Xorazmiyning 1200 yilligini zo‘r tantana bilan nishonlaganligi buyuk
vatandoshimizga ko‘rsatilgan cheksiz hurmatidir. Shunday qilib, buyuk alloma Muhammad Muso
Xorazmiyning nodir asarlari, yaratgan ta’limoti, ijtimoiy-falsafiy qarashlari hozirgi avlod uchun
bitmas-tuganmas xazina, mustaqilligimiz uchun xizmat qiladigan bebaho ma’naviy boylikdir.
Ensiklopedist allomalardan yana biri al-Farg‘oniy taxminan 797 yilda Farg‘ona vodiysining
Quva shahrida tug‘ilib, 861 yilda Qoxirada vafot etgan. Axmad Farg‘oniyning ilmiy faoliyati
Bog‘dod bilan, ulug‘ mutafakkir olim Muhammad Muso Xorazmiy rahbarligida faoliyat
ko‘rsatgan “Bayt ul-hikma” bilan bog‘liqdir. U Bog‘dod va Damashqdagi rasadxonalar qurilishiga
qatnashib Bog‘doddagi falakshunoslik maktabiga rahbarlik qiladi. Keyinroq, 861 yilda Misrda
yashagan chog‘ida Nil daryosida joylashgan Ravz orolida suv satxini o‘lchaydigan nilometr
asbobini takomillashtirdi. Bu asbob hozirgacha saqlanmoqda. Uning atrofidagi qurilmalarga granit
toshlarga oyat, xadis so‘zlari bitilganini, tabiatga bo‘lgan muxabbat ramzi deb bilsa bo‘ladi.
O‘rta Osiyoda taraqqiy etgan islomiy fan va madaniyatning dastlabki atoqli vakillaridan biri
olamshumul alloma Axmad ibn Muhammad Farg‘oniyni, arab dunyosida “Hisob” (matematik),
Yevropada esa “Alfraganus” deb atashgan. Axmad al-Farg‘oniy 25 yoshida Xo‘jand orqali
Samarqandga, so‘ng Buxoro orqali xalifa Ma’mun ibn Xorun ar-Rashid huzuriga borib ilm-fan
xizmatida bo‘lgan. Uning nomini jahonga mashhur qilgann asari “Astronomiya negizlari” bo‘lib
unda buyuk mutafakkir o‘zi yashagan davrdagi falakiyotga oid bilimlarni tartibga soldi va uni
yangi xulosa va natijalar bilan boyitdi. “Astronomiya negizlari” asari Yevropada Kopernikkacha
bo‘lgan falakiyot ilmidan asosiy qo‘llanma bo‘lib xizmat qildi. Shuning uchun allomaning asarlari
XII asrda lotin tiliga ikki marta va XIII asrda boshqa Yevropa tillariga tarjima etilgandan so‘ng
uning lotinlashtirilgan nomi “Alfraganus” shaklida g‘arbda bir necha asr davomida keng tarqaldi.
XVI asrdayoq Oydagi katerlardan biriga alloma nomi berildi.
Allomaning ilm-fan va jahon ma’naviyatida tutgan o‘rni va roliga o‘rta asr Sharq tarixchilari
Abul Faraj, al-Kiftiy ibn Nazimlarning asarlarida alohida to‘xtalib o‘tgan. Shuningdek, so‘nggi
yillarda nashr etilgan ilm va madaniyat tarixiga bag‘ishlangan kitoblarda ham al-Farg‘oniy buyuk
olim sifatida qayd etiladi. Shu xususda Prezidentimiz I.A.Karimov shunday degan edilar:
“Tariximiz necha-necha ming yilliklarga borib taqaladi. Gapning indollosini aytishimiz kerak:
ayrim odamlar hali lungi tutib yurgan davrlarda bizning ota-bobolarimiz yulduzlar jadvalini
tuzganlar”.
Abu Nasr Farobiy (873-950yy) nafaqat O‘rta Osiyo va Sharqning, balki butun dunyoning
asrlar osha e’tirof etib, katta hurmatga sazovor bo‘lib kelayotgan buyuk mutafakkir va qomusiy
olimi, mashhur faylasufidir.
Sharq uyg‘onish davrining ulug‘ namoyondasi bo‘lgan Farobiy 873 yilda Aris daryosining
Sirdaryoga quyiladigan joyidagi Forob qishlog‘ida tug‘ilgan. U dastlabki bilimni Forobda olgach,
Toshkent, Samarqand, Buxoro va O‘rta Osiyoning boshqa o‘lkalarida taxsil oladi, lekin u o‘zining
bu erlarda ilmga e’tiyojini qondira olmaydi. Ilmga katta hayotiy e’tiyoj sezgan Farobiy jahon ilm
markazlaridan biri Bog‘dodda qo‘nim topdi. Bu erda u tinmay o‘qib o‘rganadi, arab tili va
adabiyotini mukammal egalladi, SHom, Misr o‘lkalarida o‘qidi, mudarrislik qildi.
Farobiy ilmning barcha sohalarida ijod qilib, buyuk asarlar yozdi. XII-XIII asrlarning yirik
olimi Zahiriddin al-Bayhaqiy fikricha, islom o‘lkalari olimlari orasida unga teng keladigan odam
dunyoga kelgan emas.
Farobiy yirik faylasuf, tilshunos, mantiqchi, riyozatchigina emas, shu bilan birga, sotsiolog,
tibbiyotchi, psixolog, musiqa ilmining nazariyotchisi va amaliyotchisi hamdir. “Falsafani
o‘rganishda nimalarni bilish kerak?”, “Falsafiy savollar va ularga javoblar”, “Mantiqqa kirish”,
“SHe’r san’ati”, “SHoirlarning she’r yozish san’ati va qonunlari haqida”, “Ilmlarning kelib
chiqishi to‘g‘risida”, “Aql to‘g‘risida”, “Inson a’zolari haqida risola”, “Fozil shahar odamlari
qarashlari”, “Davlat haqida” kabi 160 dan ortiq qimmatli asarlar yozdi.
Qadimgi yunon falsafasini, xususan Aristotel asarlarini chuqur va mukammal bilish, tarjima
qilish, ilmiy she’rlar yozish, targ‘ib tashviq ishlarida Farobiyga tenglashadigan donishmand
bo‘lmagan.
Farobiy jaxon fani taraqqiyotiga qo‘shgan bebaho hissasi bilan shu darajada katta shuxratga
erishganki, uni hayotligidayoq, Aristoteldan keyingi yirik mutafakkir Muallim as-Soniy “Ikkinchi
muallim”, “Sharqning Aristoteli” nomlari bilan atashdi.
Farobiy ilk o‘rta asr sharoitida aql va ilm tantanasi, ma’naviy ozodlik, inson takomili va
adolatli jamiyat uchun kurashgan siymo edi. Shu o‘rinda Farobiyning ijtimoiy hayot, jamiyat,
masalalaridagi muhim falsafiy qarashlari katta ahamiyatga egadir. U o‘zining “Fozil shahar
odamlarining qarashlari” kitobida davlatni har tomonlama etuk, o‘zida eng yaxshi insoniy
fazilatlarni namoyon qilgan kishilar yordamida boshqarish zarurligini qayd etadi. Shuningdek, u
har tomonlama etuk, aholini ilmiy-ma’rifatga olib boruvchi ideal jamiyat haqidagi fikrni olg‘a
suradi. Farobiy “Fozil shahar odamlarining qarashlari” kitobida davlatni boshqaruvchi hokim
Olloxdan boshqa hech kimga bo‘ysunmasligi kerak, u tabiatan o‘n ikkita xislat fazilatni o‘zida
mujassamlashtirgan bo‘lishi zarur deydi. Shu bilan birga uning fikricha shahar hokimi bilimli,
ma’rifatga xavasli, taom eyishda, ichkilikda o‘zini tiya biladigan, haq va haqiqatni sevadigan,
yomonlardan jirkanadigan kishi bo‘lishi lozim.
Musulmon uyg‘onish davrining yana bir qomusiy olimi Abu Ali ibn Sinodir. Insoniyat Abu
Ali ibn Sino (980-1037yy)ni jahon fanining ulug‘ arbobi, uyg‘onish davri madaniyatining yirik
namoyondalaridan biri sifatida biladi.
Buyuk alloma ellik etti yil umr ko‘rgan bo‘lsa, buning 18 yilini ilm-taxsiliga sarf qildi. Shu
yillar davomida to‘rt yuz ellikdan ortiq asarni yozdi. Uning bu asarlari ilm-fanning barcha
sohalariga taalluqlidir. Ana shu asarlari bilan Ibn Sino O‘rta Osiyo xalqlari madaniyatini dunyo
madaniyatining oldingi qatoriga olib chiqdi. Shuning uchun uni “SHayx ur-rais” - “Olimlar olimi”
deb atashgan edi.
Ibn Sino asarlarining 40 dan ko‘prog‘i tibbiyotga, 30 dan ortig‘i tabiiy fanlar va musiqaga
oid bo‘lib, qolganlari falsafa, mantiq, ahloq, iloxiyot, ijtimoiy-siyosiy mavzularda edi. Bizga 160
ga yaqin asari etib kelgan. “Kitob ush-shifo” (“SHifo kitobi”), “Donishnoma”, “Kitob ul-koinot”
(“Koinot kitobi”) kabi ilmiy asarlari, 5 jildli “Kitob al-qonun fit-tib” (“Tib qonunlari kitobi”) ko‘p
asrlar davomida tibbiyotdan asosiy dastur qilib kelindi, hozir ham birqancha dorilfununlarda
o‘rganiladi.
Shunday qilib, Ibn Sino o‘z asarlarida tabiat, jamiyat rivojlanish qonuniyatlari to‘g‘risida
qimmatli xulosalar berib, kishi aqlini nimalarga qodir ekanligini ko‘rsatdi. Tabiat sirlari va
haqiqatni bilish mumkinligiga qattiq ishonadi. Shuning uchun ham olim odamlarni bir-biri bilan
do‘st, inoq bo‘lib yashashga chorlaydi. Odamlar sofdil, samimiy do‘st bo‘lib yashasa, bir yoqadan
bosh chiqarsa, har qanday mushg‘ulot oson bo‘lishiga qattiq ishonadi.
Xorazmlik buyuk olim Abu Rayxon Beruniy (973-1048yy) jahon fani va madaniyati
taraqqiyotiga muhim hissa qo‘shgan siymolardan hisoblanadi.
Beruniy bilan G‘aznada yashagan mashhur tarixchi Abul Fayz Bayhaqiy (1077 yilda vafot
etgan) olimga baho berib, bu odam ilmi adabda, narsalarning mohiyatini aniqlashda, xandasa va
falsafada shu qadar bilimdon ediki, uning zamonida unga tenglashadigan hech kim yo‘q edi. XIII
asrda yashagan yirik olim YOqut Xamaviy ta’biri bilan aytganda, zamona ilm va aqlda unga teng
keladigan boshqa olimni ko‘rmadi. Beruniy 16 yoshidan astronomik kuzatishlar olib borganligi
ma’lum. Ustozi xorazmlik atoqli olim Abu Nasr ibn Iroq al- Mansur (1035 yilda vafot etgan). 12
ta asarini Beruniyga bag‘ishlagan. Dunyoda birinchi globus (diametri 5 m li yarim shar) yasagan.
Beruniy Xorazmdagi “Ma’mun akademiyasi”ga rahbarlik qilib bir qancha shogirdlar chiqargan.
Beruniy butun kuchi, hayoti, aql-idroki va tafakkurini ilm-fanga bag‘ishlagan allomalardan biri
edi. Beruniyning ilmiy merosi 160 dan ortiq kitob va risoladan iborat. “Al-qonun al-Ma’sudiy”,
“Xindiston”, “Geodeziya”, “Xronologiya”, “Minerologiya”, “Saydona” (“Dorivor o‘simliklar
haqida kitob”) asarlarida insoniyat uchun katta ahamiyatga ega bo‘lgan g‘oyalarni o‘rtaga
tashlagan. Ayniqsa, buyuk mutafakkir “qadimgi xalqlardan qolgan yodgorliklar”, “Xindiston”
kabi tarixiy asarlarida tabiat, jamiyat taraqqiyoti va uning istiqboli haqida fikr berib, unda
mehnatning, ilm-fanning roli beqiyos ekanligini uqtirib o‘tadi.
Beruniy jamiyat taraqqiyotini fan taraqqiyotida ko‘radi, ilm diniy va hududiy chegaralarga
qaramay inson va jamiyatga xizmat qilishi kerak deb hisoblaydi. “Mening butun fikri-yodim,
qalbim, bilimlarni targ‘ib qilishga qaratilgan, chunki men bilim orttirish lazzatidan baxramand
bo‘ldim, buni men o‘zim uchun katta baxt deb hisoblayman”, -deb yozgan edi olim.
Biz yuqorida ta’kidlab o‘tganimizdek, IX-XII acrlarda aniq va tabiiy fanlardan matematika,
astronomiya, geodeziya, minerologiya, tibbiyot, botanika va boshqa soxalar ancha taraqqiy etdi.
Mashxur astronom va matematik olim Nasriddin Tusiy (Abu Ja’far Muxammad ibn
Muxammad ibn Xasan, 1201-1274 yy.) fan taraqqiyotiga katta xissa qo‘shgan buyuk
mutafakkirlardandir. Uning «Axlodi Nasriy», «Tajrid» kabi asarlari Sharqda keng tarqalgan
bo‘lib, minerologiya, tibbiyot, fizika, mantiq, falsafa va boshqa soxalarga oid asarlar yaratib,
ushbu fanlar rivojiga kata hissa qo‘shdi.
IX-XII asrlarda O‘rta Osiyoda o‘rta asr tarixshunosligi rivoj topib, arab va fors tillarida bir
qancha yirik tarixiy va geografik asarlar bitilgan. Bu borada Abu Bakr Narshaxiyning o‘rni alohida
ahamiyat kasb etadi. U 899 yilda Buxoroda tug‘ilib, 959-960 yillarda vafot etgan. Undan meros
tariqasida yagona asari “Buxoro tarixi” bugungacha etib kelgan. Uni 1128 yilda quvalik tarixchi
Abu Nasr al-Kuboviy qisqartirib, voqealar bayonini davom ettirib fors tiliga tarjima qilgan. Bu
tarjimaning qayta ko‘chirilgan va voqealari bayoni (1220 yillargacha etkazilgan nusxasi) bizgacha
etib kelgan. “Buxoro tarixi” O‘rta Osiyoda islomgacha bo‘lgan diniy e’tiqod va urf-odatlar, islom
dinining tarqalishi, Muqanna voqeasi haqida ma’lumot beruvchi asosiy manba hisoblanadi. Unda
somoniylar davridagi voqealar, ijtimoiy-siyosiy, madaniy hayot keng yoritilgan. Shunday qilib,
Narshaxiy merosi xalqimizning ma’naviy boyligi sifatida avlodlarga xizmat qilib kelmoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: |