tabiat bilan tanishtirish metodikasi fanining maqsadi
bo’lajak tarbiyachilarini bugungi kun talablari asosida yangi pedagogik
texnologiyalarni qo’llab, yosh avlodga tabiatshunoslik fanini o’rgatishga
tayyorlashdir. Fanning asosiy vazifalari quyidagilardan iborat:
1. Talabalarga tabiatshunoslik haqida eng zarur ilmiy-nazariy bilimlarni berish.
2. Maktabgacha ta’lim muassasalarda tabiat bilan tanishtirish metodikasi fanini
ta'limiy, tarbiyaviy va rivojlantiruvchi vazifalarini yoritib berish.
3. Talabalarga tabiatshunoslik fani bazasida zamonaviy pedagogik texnologiya
haqida bilim berish.
4. Talabalarni o’quv metodik adabiyotlar, dastur va Mashg’ulotliklarni tahlil
qilishga o’rgatish.
5. Talabalarni tabiatshunoslikni o’qitishning turli uslublari va yo’llari bilan
tanishtirish.
6. Talabalarda mazkur fandan o’qitishning turli tashkiliy shakllarini, uslublarini,
zarur ko’rgazmali qurollarni to’g’ri tanlash malakalarini hosil qilish.
7. Tabiatshunoslik muammolariga bag’ishlangan maqolalar, adabiyotlarga taqriz,
annotatsiya yozishga o’rgatish.
8. Kuzatilgan Mashg’ulot va Mashg’ulotlardan tashqari tadbirlarni mustaqil
metodik jihatdan to’g’ri tahlil qilishga o’rgatish.
9. Fanlararo aloqalar va ta'lim-tarbiya integratsiyasi asosida turli Mashg’ulot
tiplari uchun ishlanmalar, reja-konspektlar tuzishga tayyorlash.
10. MTMda tabiatshunoslik Mashg’ulotlarini o’tishda ekologik va tabiatni
muhofaza qilish jihatlarini ko’ra bilishga o’rgatish.
11. Talabalarni Sharq mutafakkirlarining inson va uni o’rab turgan tabiat bilan
aloqalariga bag’ishlangan asarlari, ularning dunyoqarashlari bilan tanishtirish,
shuningdek, tabiatga oid aforizm, ruboiy va she'rlardan tabiatshunoslik
Mashg’ulotlarida foydalanishga o’rgatish.
Bundan tashqari, tabiat bilan tanishtirish metodikasining -umumpedagogik
va o’ziga xos metodlari, Mashg’ulotni to’g’ri tashkil etish tarixi va
istiqbolli rejalar tuzish, Mashg’ulotdan tashqari tadbirlarni tashkil etish
usullarini o’rganish kabi masalalar ham ushbu fanning asosiy masalalaridan
hisoblanadi.
Tabiat bilan tanishtirish metodikasi fanining ikkinchi tomoni bu
metodikani yaxshi bilish jarayoni hisoblanadi.
Metodika Tarbiyachi tomonidan o’quv materialni o’qitishning muvofiq
(ratsional) ravishdagi metod va vositalari bolalarlarning tabiat haqidagi
eng sodda bilimlarni egallashi hamda kelajakda hayotda qo’llay olishi
bolalarlar uchun retseptlar va nasihatlar majmuasi bo’libgina qolmasdan,
u fan, uning tamoyillari, tabiatshunoslik o’qitish jarayonining
qonuniyatlarini bilishga ham asoslangan. Metodika o’quv fanining
mazmuni, ta'lim va tarbiya metodlari hamda shakllarini ko’rib chiqadi.
Metodikaning bu bo’limlari bir butun bo’lganligi uchun bir-birini to’ldiradi.
O’quv ishlarining jihozlari hamda vositalari (qo’llanmalar) metodika
asosida belgilanadi. Metodika nima uchun tabiatni o’iganish, nimani va
qanday o’qitish, nima asosida va qanday tarbiya berish kerak, degan
savollarga javob beradi.
Tabiatshunoslik fanini o’qitilishining to’g’ri yo’lga qo’yilishi uchun
maxsus o’quv moddiy bazaga, ya'ni o’quv qurollari bilan jihozlangan
xona, tirik tabiat burchagi va o’quv-tajriba maydonchasiga ega bo’lishi
kerak. Materialni o’ziga xos bo’lishi faqat tabiatshunoslikni o’qitish
metodikasining o’ziga xosligini emas, balki uning tarbiyaviy
imkoniyatlarini ham belgilaydi.
Tabiat bilan tanishtirish metodikasi MTMda hamma tabiat haqidagi
fanlarni o’qitishga oid masalalarni: o’qitishning g’oyaviy
yo’nalganligini, o’qitishning mazmuni bilan metodlarning birligini,
o’quv ishlarining shakllari o’rtasidagi izchillikni va barcha tarbiyalovchi
ta'lim elementlarining yaxlitligini hamda rivojlanishini ko’rib chiqadi.
O’qitish tizimi bolalarlar bilimining puxta bo’lishi va ongiga yetib borishini
ta'minlaydi. Tabiat bilan tanishtirish metodikasi barcha predmetlar uchun
umumiy tamoyillarga ega bo’lgan didaktik va tarbiya jihatidan pedagogika
bilan chambarchas bog’langan. MTMda ta'lim-taibiya jarayoni amalga
oshiriladi va o’rganiladigan materialning mazmuni, uni bayon qilish
mantiqi, o’qitish metodlari barcha shakllardagi butun ta'lim jarayonini,
Tarbiyachi shaxsining o’zi, uning fanga fidoyiligini ham tarbiyalaydi.
Tabiat bilan tanishtirish metodikasi pedagogikada qo’llaniladigan tadqiqot
metodlaridan foydalanadi. Tadqiqotchi - metodist maktabda
tabiatshunoslikni o’qitish jarayonini kuzatadi, kuzatilgan faktlarni tahlil
qiladi va taqqoslaydi, hodisalar o’rtasidagi qonuniy bog’lanishlarni
aniqlaydi, xulosa va umum-lashtirishning to’g’riligini amalda tekshiradi va
buning natijasida tabiatshunoslikni o’qitish tamoyillarini belgilaydi.
Kuzatish va tajriba tabiatshunoslikni o’qitish metodikasi sohasidagi eng
muhim metodlardir.
Hozirgi kunda metodikaning fan sifatida qaror topishida integratsiya
(birlashish), sintez - barcha ilmiy materiallarning muammolar bo’yicha
to’planishi hamda tahlil qilinishi, umumlashtirilishi, tizimga solinishi va
yagona ilmiy nazariyaga keltirilishi alohida o’rin egallaydi. Metodika
Tarbiyachi ijodi uchun ta'lim va tarbiyaning boy xazinasidagi xilma-xil
metodlar, usullar va vositalarni bilib olishga keng imkoniyatlar ochib beradi.
Tabiat bilan tanishtirish metodikasi, shuningdek, fiziologiya, anatomiya,
gigiyena, botanika, zoologiya, geografiya, agrotexnika, meteorologiya,
mantiq va psixologiya bilan chambarchas bog’liqdir. Shu fanlar bilan
bo’ladigan aloqa Tarbiyachining o’sha fanlar asoslarini egallagan bo’lishida,
ularning eng muhimlarini ajratib, materiallarni bolalarlarning yosh
xususiyatiga mos holda tushuntira olish uquvlarida namoyon bo’ladi.
Shaxsning kamol topishi va rivojlanishi uning ayrim ishlar, munosabat va
xarakterni o’z ichiga olgan faoliyat jarayonida boradi. Bunda u yoki bu
faoliyat turining - o’qish, mehnat, o’yin, muloqotlarning dalillari (motivlari)
alohida ahamiyatga ega. Muloqot dalillari har qanday Mashg’ulotning
tarkibiy qismi bo’lishi kerak. Uni Tarbiyachi hisobga olmasa, tabiat
to’g’risidagi bilimlar imkoniyatini pasaytirb yuboradi.
Shunday qilib, tabiat bilan to’g’ri tashkil qilingan muloqot kichik yoshdagi
maktab bolalarlarida go’zallikni his etishni shakllantiradi, ularda o’z
harakati va ishini o’zi baholay olish qobiliyatini rivojlantiradi, bu xislatlar
xulq-atvorning odobiy hamda axloqiy me'yorlarini anglash, atrofdagilarga
nisbatan mas'uliyat hamda burchni tarbiyalash uchun zarurdir. Tabiat bilan
muloqot jarayonida o’rtoqlariga, kattalarga hurmat va mehr vujudga keladi.
Shuningdek, tabiatshunoslikni o’qitish jarayoni faqat Tarbiyachinigina
emas, balki bolalarlar faoliyatini ham o’z ichiga oladi. O’qitishning
natijasi dasturda mo’ljallangan materialning puxta o’zlashtirilganligi
bilan belgilanadi. Shuning uchun ham o’qitish metodlari va bolalarlarga
o’quv jarayonini tashkil etish shakllarini o’rganish, ularning materialni
o’zlashtirib olish jarayonini o’rganishlari bilan birga boradi.
Tabiat - bizni o‘rab turgan butun borliq (olam), kishilarning moddiy va
ma'naviy ehtiyojlarini qondirish manbaidir. Inson - murakkab ijtimoiy va
mehnat faoliyatini yurgazuvchi tirik organizm - individdir. U
jamiyatning moddiy va ma'naviy-madaniy rivojlanishining asosi
hisoblanadi.
Tabiat boyliklari va ularning inson uchun ahamiyati. Inson
o‘zining kundalik ehtiyojlarini qondirish maqsadida tabiat boyliklaridan
foydalanishga majbur. Tabiat boyliklarini beshta asosiy guruhga ajratish
mumkin: mineral, iqlimiy, suv, yer va biologik boyliklar.
Aholining yashashi uchun rudali va noruda mineral bioliklar zarur. Ularsiz
jamiyatning ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotini tasavvur etish qiyin. Rudali
foydali qazilmalarga temir, mis, olmos, oltin, uran va boshqalar, noruda
mineral boyliklarga oltingugurt, neft, gaz, fosforit va boshqalar kiradi.
Insoniyatning rekreatsion resurslarga va, ayniqsa, qishloq xo‘jalik
mahsulotlariga bo‘lgan talabini qondirish uchun iqlimiy boyliklarning
ahamiyati beqiyos. Shuning uchun odamlar qadimdan tabiiy-iqlimiy
sharoiti qulay bo‘lgan hududlarga joylashganlar.
Xo‘jalikda eng ko‘p foydalaniladigan tabiat boyligi suv
hisoblanadi . «Suv bor joyda hayot bor», «suv tugagan joyda hayot
tugaydi» degan xalq maqollari suvning bebaho mineral boylik ekanligidan
dalolat beradi. Dehqonchilikni rivojlantirishda hosildor yer -
tuproqlarning ahamiyati juda katta. Aholining oziq-ovqat mahsulotlariga
bo‘lgan ehtiyojini qondinshda tuproqning hosildorligini oshirish muhim
tadbirlardan hisoblanadi.
Muayyan hududning hayvonot olami va o‘simlik qoplami biologik boyliklarni
tashkil etadi. Bu boyliklarning eng muhim xususiyatlari ularni qayta tiklash
mumkinligidir. Ularni bir-biridan juda uzoq masofada joylashgan materiklarga
ko‘chirish va ko‘paytirish ham mumkin. Masalan, Amerika qit'asidan Yevrosiyo
va Afrikaga makkajo‘xori, kartoshka, pomidor, shirin va achchiq garmdori,
kakao, loviya, qovoq, ananas keltirilgan. Aksincha, Amerika qit'asiga ot, sigir,
qo‘y, tovuq, asalari, kofe, bug‘doy, sholi, arpa, karam, sholg‘om, nok kabilar
olib ketilgan . Tabiiy komplekslar inson ta'siri darajasiga ko‘ra uch guruhga
ajratiladi:
1. Tabiiy landshaltlar.
2. Tabiiy-antropogen landshaftlar.
3. Antropogen landshaftlar.
Tabiiy landshaftlar deganda insonlar tomonidan foydalanilmaydigan
hududlar landshaftini tushunamiz. Ularga Antarktida, Shimoliy Muz okeanidagi
doimiy muzliklar, orollar, tog‘lar, cho‘llar, qalin o‘rmonzorlar tipik misol
bo‘ladi.
Tabiiy-antropogen landshaftlarni oraliq landshaftlar deb ham atashadi.
Bunday landshaltlar tabiiy va antropogen landshaftlarning oralig‘ida tarkib
topadi. Yaylovlar,lalmikor yerlar tabiiy-antropogen landshaftlardir.
Antropogen landshaftlar - kishilarning xo‘jalik faoliyati ta'sirida o‘zgargan
tabiiy landshaftlar bo‘lib, ular Yer yuzasida keng tarqalgan. Aholi punktlari
- qishloq va shaharlar antropogen landshaftlarning tipik namunasi
hisoblanadi. Shaharlar landshafti dastlab 5-4 ming yil muqaddam « qal'a-
shahar «, «shahar-davlat« sifatida shakllana boshlagan.
Tabiatni va tabiiy resurslarni muhofaza qilish maqsadida qo‘riqxonalar,
zakazniklar, milliy bog‘lar tashkil etiladi. Yo‘qolib ketish xavfi bo‘lgan
o‘simlik va hayvonot olami «Qizil kitob» larga kiritiladi va alohida muhofaza
qilinadi. Bunday chora-tadbirlar yagona umumiy uyimiz Yer tabiatini va
insonlarning sog‘lig‘ini asrash uchun xizmat qiladi.
Tabiat yer yuzidagi jamiki tirik mavjudot uchun muqaddas go'shadir. Tabiat
ularni to'ydiradi, kiydiradi, issiq va sovuqdan asraydi. O'z navbatida tirik
mavjudot ham tabiatga mehr qo'yadi. Bu mehr tabiatni asrash, uning
boyliklarini ko'paytirish tuyg'usi bilan uyg'unlasha olsagina haqiqiy sanaladi.
Yaqin o'tmishimizda biz «Tabiatni sevamiz» deb bong urdigu, biroq uni
asrab-avaylash ishiga mas'ul ekan-ligimizni unutib qo'ydik. Ana shu
mas'uliyatsizligimiz «Ekologiya» deb nomlanuvchi yangi fanga zamin
yaratdi. «Ekologiya» so'zi «eko» — uy, turar-joy, «logos» - fan so'zlaridan
olingan bo'lib, u atfof-muhitning buzilishi va bunga sabab bo'lgan omillar,
muhit halokatining oldini olish chora-tadbirlarini ishlab chiqish borasidagi
bilimlarni targ'ib etish asoslarini o'rganadi.
Yangi asrning barkamol kishiisi o'zida ekologik madaniyat unsurlarini ham
namoyon eta olishi zamon talabidir. Ekologik madaniyat — bu atrof-muhit
to'g'risida chuqur bilimga, tabiatni asrash tuyg'usiga ega bo'lish, o'simliklar
hamda hayvonlarga nisbatan g'amxo'rlik ko'rsatishga, tabiat zahiralaridan
oqilona foydalanish, ularni ko'paytirish borasida qayg'urishga qaratilgan
amaliy faoliyatning yuksak ko'rsatkichidir.
Ana shu xislatlarni o'zida aks ettira olgan insonni ekologik madaniyat egasi,
deb atash mumkin.
Iste'moldan ortiqcha suv jo'mraklardan oqishiga yo'l qo'ymaslik, suv
havzalarini ifloslantirmaslik, axlatni duch kelgan joyga to'kmaslik, turar-
joylarni ozoda saqlash, ko'chat va gullarni sindirmaslik hamda ularni ekish,
hayvonlarga g'amxo'rlik qilish, qushlarni parvarishlash, xonadon va
xiyobonlarni gulzorga aylantirish kabi harakatlarni amalga oshirish ekologik
madaniyatlilikning eng oddiy ko'rinishlari sanaladi.
Hozirgi davrda inson va tabiat, fan-texnika taraqqiyoti va atrof-muhit,
jamiyat va ekologiya o'rtasida nomutanosiblik vujudga kelayotir. Bularning
barchasi ekologik madaniyatni yanada yuksaltirish masalasini ko'ndalang
qo'ymoqda.
Ma'lumki, tabiatda hamma narsa bir-biriga uyg'undir. Fan-texnika
yutuqlaridan unumli foydalanayotgan inson esa ana shu uyg'unlikni
buzmoqda, unga nisbatan shafqatsizlarcha munosabatda bo'lmoqda. Tabiiy
boyliklardan: suvdan, yerdan o'rinsiz foydalanish ekologiyani o'zgartirib
yubordi. Qishloq xo'jaligi ekinlarini noto'g'ri rejalashtirish, kimyoviy o'g'itlarni
haddan ziyod ko'p qo'llash yer unumdorligi va inson salomatligiga salbiy ta'sir
ko'rsatyapti. Korxonalardan oqib chiqayotgan zaharli oqavalar suv havzalarini
ifloslantirishi birinchi navbatda hayvonot olami va o'simliklar dunyosiga ofat
keltirmoqda. Transport vositalaridan chiqayotgan tutun-gaz havoning
tozaligini buzyapti. Bularning barchasi insondan ekologik madaniyatni talab
etmoqda.
Buni yodda fitting: 1992-yil 9-dekabrda O'zbekiston Respublikasining
«Tabiatni muhofaza qilish to'g'risida»gi Qonuni qabul qilindi. Sog'lom avlod
davlat dasturi va «Ekologik ta'lim-tarbiya konsepsiyasi» ishlab chiqildi,
«Ekosan» jamg'armasi tuzildi, O'zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi tabiatni
muhofaza etish va ekologiyaga oid zarur hujjatiar qabul qiiib, ekologiya
ishlarining huquqiy asosini yaratdi.
Aslida, ekologik madaniyat tabiatni barcha go'zalliklari bilan his qilishdan,
sevishdan boshlanadi. Insonning tabiat kuchlari — sovuq va issiq, qurq'oqchilik,
yong'inlar, turli ofatlar ustidan g'alabasi unga bo'lgan munosabatini
o'zgartiradi. Bu ko'r-ko'ronalikdan asta-sekin ongli munosabatga aylana boradi.
Tabiatga bo'lgan mehr tuyg'usi boyib, unga munosabat shaxs madaniyatining
ajralmas bir bo'lagini tashkil etadi.
Har bir inson tabiatdan bahra oladi. Ammo bu hali tabiatga muhabbat degani
emas. Tabiatga muhabbat uni tushunishdan, uning go'zalliklarini anglashdan,
tabiat bilan munosabatga kirishishdan boshlanadi.
O'z navbatida, tabiat insonda kuzatuvchanlik, sezgirlik, nazokatlilik kabi
tuyg'ularni tarbiyalaydi. Bu — insonda ikki ko'rinishda: tabiatga va o'ziga
bo'lgan munosabatlarda namoyon bo'ladi.
Inson tabiatdan faqat zavqlanishni emas, balki uni yaxshi tushunishni ham
o'rganadi. Natijada, o'zligini his qilib, tabiatdan unga inson bo'lish imkonini
bergan «narsa»ni, ya'ni insonga xos madaniyat hislarini topishga intiladi.
Demak, insoniy tuyg'ular tabiatga mehr bilan qarashdan oziq oladi.
Tabiat insonda vatan tuyg'usini uyg'otadi, uni mehnat va jasoratga undaydi,
juda ko'p tuyg'ularni kamol toptiradi hamda ko'p narsalarni talab etadi.
Madaniyatli, ma'naviy kamol topgan inson uchun o'z Vatani tabiatini muhofaza
qilish hayoti va faoliyatining uzviy qismiga aylanib qoladi.
O'rta asrlarda yashab ijod etgan allomalar tabiat va undagi muvozanat,
hayvonot olami va o'simliklar dunyosi, atrof-muhitni e'zozlash haqida
qimmatli fikrlar aytganlar.
Muhammad Muso al-Xorazmiy risolalaridan birida odamlarni daryoga mehrli
bo'lishga da'vat qjladi, agar daryoning ko'zlari yoshlansa, uning boshiga g'am
kulfati tushgan bo'ladi, deydi. Ehtimol, buyuk bobomiz daryo suvini ortiqcha
isrof qilmaslikni ham nazarda tutgandir?
Abu Rayhon Beraniy esa tabiatning davomiyligi haqida shunday fikr aytadi:
«Ekin ekish va nasl qoldirish bilan dunyo to'lib boraveradi».
Zahiriddin Muhammad Bobur «Boburnoma» asarida ko'rgan-kechirganlari,
borgan joylarining tabiati, boyligi, hayvonoti, o'simliklari va odamlari,
xalqlarning urf-odatlarini tasvirlagan. Unda yer, suv, havo, turli tabiat
hodisalariga tegishli ko'plab fikrlar bor. Bobur o'lkani bilgan kishilarni hurmat
qilgan, qadrlagan va ular bilan hamisha maslahatlashgan. Ayniqsa, u gullar,
manzarali hamda mevali daraxtlarni ko'paytirishga e'tibor bergan.
Madaniyatli kishi tabiat va jamiyat o'rtasidagi muvozanatni saqlaydi, bu
borada boshqalarni ham to'g'ri faoliyat ko'rsatishga da'vat etadi, hech
bo'lmaganda ko'chalarga axlat tashlanmasligiga, suv va havo
ifloslanmasligiga hissa qo'shadi.
Ekologik madaniyat tarkibiga tabiatni muhofaza qilish madaniyati, tabiat
boyliklaridan foydalanish madaniyati, ekologik tizimni qaytadan o'zgartirish
madaniyati ham kiradi. Bular bir kishining yoki hududning vazifasi bo'la
olmaydi. Umum insoniyat bunday vazifalarni yechishga birgalikda
kirishsagina ekologik muammolar hal bo'ladi.
Masalan, birgina Orol muammosi bunga yaqqol dalil bo'la oladi.
Orol dengizining suvi kamayib ketishi haqida dastlabki xavotirlar
bildirilganidan beri yarim asrdan ortiq vaqt o'tdi. O'zbekiston mustaqilligi
e'lon qilinishidan oldingi yillarda dengizning sathi keskin kamayib
ketayotganligi baralla gapirilib, bu masalaga butun dunyo mamlakatlari va
suvchi mutaxassislarning e'tibori tortildi.
Buni yodda fating: Orolning qurib ketishi faqatgina uning atrofida
joylashgan O'zbekiston, Qozog'iston, Turkmaniston emas, butun dunyo
iqlimiga salbiy ta'sir etadi. Shu-ning uchun Orolni saqlab qolish dunyo
ahamiyatidagi muammodir.
Biz kelajak avlodlarga yaratgan ma'naviy va moddiy boyliklarimizni,
bizgacha mavjud bolgan tabiatni va unga munosabatimizni, ya'ni ekologik
madaniyatimizni ham meros qoldiramiz. Ekologik madaniyat, bu — faqat
tabiatga zarar keltirmaslik emas, balki uning tiklanishi, yanada
go'zallashuvi, gullab-yashnashiga hissa qo'shish, atrof-muhitni g'orat
etuvchilarga qarshi beayov kurash olib borish degani hamdir.
Bugungi kunda dunyodagi ekologik muammolarni hal etishdaaholi, ayniqsa,
yoshlarning ekologik madaniyatini yuksaltirish, har bir insonda atrof-muhitga
ehtiyotkorona munosabatda bo’lish, mamlakatning noyob tabiati, tabiiy
boyliklarini kelgusi avlodlar uchun asrab-avaylash hissini shakllantirish,
ekologik holatni yaxshilash va atrof-muhitgasalbiy ta’sirning oldini olish eng
dolzarb vazifalardanbiri hisoblanadi.
Odamlarimizning hayotiy ehtiyoj va manfaatlarini ta’minlashda bu muhim
masalaning naqadar o’tkir va dolzarb muammo bo’lib turganini hisobga olib,
bu ishlarning hajmini oshirgan holda, biz yangi yilda ham albatta davom
ettiramiz. Chunki, xalqimiz ertaga emas, uzoq kelajakda emas, aynan bugun
o’z hayotida ijobiy o’zgarishlarni ko’rishni istaydi. Bizning mehnatkash,
oqko’ngil, bag’rikeng xalqimiz bunga to’la haqlidir.
Orolbo’yida ekologik vaziyatni yaxshilash yuzasidan aniq choralar ko’rildi.
Moliya vazirligi huzurida Orolbo’yi mintaqasini rivojlantirish jamg’armasi
tuzildi va unga 200 milliard so’mdan ortiq mablag’ yo’naltirildi. Ana shu
mablag’lar hisobidan Qoraqalpog’iston Respublikasi va Xorazm viloyati
aholisining suv ta’minoti, turmush sharoiti yaxshilanmoqda. Shu bilan birga,
mazkur hududlarda 3 ming kilometrdan ortiq ichki yo’llar kapital ta’mirlandi
va rekonstruktsiya qilindi.
Do'stlaringiz bilan baham: |