Fanidan barcha bakalavriat ta’lim yo

uslublarini inobatga olgan holda qo’shimcha baholanadi. 
Yong’in xavfining u yoki bu ko’rsatkichini aniqlash bo’yicha mavjud bo’lgan 
har qanday uslub yong’in xavfiga ta’sir etuvchi faqat ayrim ko’rsatkichlar ta’sirini 
inobatga olish imkonini beradi. Shuning uchun uni aniqlash uslublari bir qancha 
bo’ladi. 
Misol tariqasida alangalanishning konsentratsion chegaralarini, yopiq va ochiq 
turdagi qurilmalarda chaqnash haroratini aniqlash, o’z-o’zidan alangalanish 
haroratini topishning turli usullari va boshqalar xizmat qiladi. Boshqa uslublarda 
haqiqiy tashqi sharoitlardan qat’iy nazar yong’in xavfi ko’rsatkichlari (masalan, 
kalorimetrik o’lchashlar) baholanadi. 
Yong’in xavfi haqida batafsil tasavvurni tabiiy yirik masshtabli tadqiqotlar 
berishi mumkin. Lekin ular ham alangalanish yoki yonishda material bo’lishi 
mumkin bo’lgan turli-tuman holatlarning barchasini aks ettirmaydi. 
Yong’in xavfi bo’yicha umumiy ko’rsatkich sifatida agregat holatidan qat’iy 
nazar material va moddalarning yonuvchanligini olish mumkin. Ushbu ko’rsatkichga 
asoslanib barcha materiallarni (moddalarni) uch guruhga ajratish mumkin: 
yonmaydigan, yonuvchan, qiyin yonuvchan. Bu ko’rsatkich sifat va miqdoriy 
jihatdan tavsiflanadi. Sifat jihatdan sinflanish yondirish manbai ta’sirida va u 
olingandan so’ng yonishga moyilligiga asoslanadi. 
Yonmaydigan moddalarga 900
o
C darajaga izchillikda qizdirishda yonish 
xususiyatiga ega bo’lmagan moddalar kiradi. Shunga qaramasdan ularning ham 
ayrimlari yong’in xavfiga ega hisoblanadi. 
Qiyin yonuvchan moddalarga yondirish manbai ta’sirida qizdirishda yonishi 
mumkin, lekin manba olingandan so’ng mustaqil o’zi yonmaydigan moddalar kiradi. 
Yonuvchan moddalar deb o’z-o’zidan alangalanishi, o’z-o’zidan yonishi va