3.2. Auditorlik hisoboti va xulosasi bo’yicha javobgarlikni mustahkamlash
masalalari
Auditorning mas’uliyati va vazifalari amal qilayotgan muvaqqat qoidalar,
auditni faqat umumiy jihatlarini tartibga soladi, uning ko’pgina juda muhim
jihatlarini tushuntirib bermaydi. Shu o’rinda g’arb tajribasiga moslashish ham
muhimdir. Chunonchi, «Jonson Higins» konsalting firmasi 500 ta auditorlik
firmasi o’rtasida o’tkazgan tadqiqot natijalariga ko’ra bir qancha muhim vaziyat
aniqlangan. Bu firmalarning 79 foizida xatar yuqori darajada bo’lgan mijozlarga
xizmat hajmi sud ta’qibidan xavfsirash sababli kamayib ketgan.
Har qanday professional kabi auditor ham o’z faoliyatining hamma jihatlari
uchun javobgar bo’lishi lozim. Masalan, auditorlik tashkiloti amalga oshirilgan
tekshirish natijasi yuzasidan standart ijobiy xulosa berib, o’z mijozi - aktsiyadorlik
tijorat bankining yaqin oylarda bankrot bo’lishini oldindan ko’ra olmadi yoki
boshqa bir misol, auditorlik-buxgalteriya tashkiloti mijoz bilan kelishilgan ma’lum
muddatda yilning so’nggi ikki oyi hisob registrlari yuritilishini tugallash, hisobot
tayyorlash va bu soliqlarni o’tkazishda mijoziga yordam berishga kirishdi, lekin
beparvoligi tufayli kelishilgan muddatda mijozga bunday xizmat ko’rsata olmadi.
Ikkala holda ham auditorlik-buxgalteriya tashkiloti yo’l qo’ygan beparvoligi uchun
javobgar bo’lishi mumkin.
Iqtisodiyoti rivojlangan mamlakatlarda auditorlar mijozlar oldidagi o’z
burchlarini tegishlicha puxta bajargani uchun tez-tez javobgarlikka tortadilar.
Yuqorida keltirilgan dalillarga muvofiq soliqlar va byudjetdan tashqari fondlarga
to’lovlar bo’yicha o’z vaqtida va to’g’ri hisob-kitob qilinganini tasdiqlashni
auditor xulosasining yakunlovchi qismiga kiritish to’g’risidagi mijozlar iltimosi
hamisha ham asosli emas; bunday tasdiqlash soliq xizmati uchun ham, boshqa
nazorat organlari uchun ham hech qanday yuridik kuchga ega bo’lmaydi. Ammo
byudjet va byudjetdan tashqari fondlarga to’lovlarning o’z vaqtida to’g’ri
o’tkazilganini tekshirish uchun auditor bilan mijoz o’rtasidagi yangi shartnoma
tuzilishi mumkin. Masalan, soliq qonuniga muvofiqlik bo’yicha auditga yoki
maslahat bilan xizmat ko’rsatishga shartnoma bo’lishi mumkin. Umuman aytish
54
mumkinki, 90-yillarning oxirida auditor (auditorlik tashkiloti) ning mas’uliyati
quyidagicha bo’lishi mumkin:
intizomiy mas’uliyat;
mijozlar oldidagi tadbirkorlik mas’uliyati;
uchinchi shaxslar oldidagi fuqarolik mas’uliyati;
jinoiy javobgarlik.
Bu halqaro tajribaga to’la mos kelishini ta’kidlash kerak. Mamlakatimizda
hozirdayoq nazorat organlari mavjud. Faqat ularning shu yo’nalishda samaraliroq
ishlashiga erishish kerak. Chunonchi, hozirgi audit xizmati bozorida ahloq kodeksi
talablarini intizomiy buzish vaziyatlari tez-tez sodir bo’ladi. Ammo O’zbekistonda
aybdor auditorlar tegishli jazoni olmaydi, ayrim tashkilotlarning rahbarlari esa
o’zlarini muayyan ahloqiy qoidalarni bajarishga majbur emas deb hisoblaydilar.
Auditor va uning mijozi ish yuzasidan hamkorlik qilib, tadbirkor sifatida
harakat qiladilar. Shu ma’noda ularning iqtisodiy huquqiy maydoni bitta,
ikkalasiga ham umumiydir, shu sababli tomonlardan biri o’z burchini bajarmasa
ikkala tomon javob berishi kerak.
Auditorning
mijoz
oldidagi
mas’uliyati (javobgarligi), bizningcha,
quyidagilarni o’z ichiga olishi kerak:
tekshirishni malakasiz o’tkazgani uchun javobgarlik, tekshirish
o’tkazishga ketgan xarajatlarni to’lash bilan ifodalanadi. Biroq tekshirish va qayta
tekshirishning asosiy xulosalari o’xshasa, mijoz tomonidan asossiz harakatlarga
yo’l qo’ymaslik uchun qayta tekshirish harajatlari mijoz zimmasiga yoziladi;
auditor tomonidan berilgan qonunga zid tavsiyalarning mijozga
keltirilgan noqulay oqibatlari uchun javobgarlik;
shartnomada tekshirishning aniq muddati ko’rsatilgan bo’lsa, tekshirish
o’z vaqtida o’tkazilmagani va bu buzilish hisobot topshirish muddati o’tib
ketishiga hamda soliq organlari tomonidan tegishli jazo chorasi qo’llanganligi
uchun javobgarlik;
agar auditor tegishli sharnoma asosida mijoz buxgalteriya hisobini o’zi
yuritayotgan bo’lsa, mijoz ma’muriyati tomonidan orqaga qaytib da’vo qilingan
55
taqdirda buxgalteriya hisobi va hisobotning holati uchun javobgarlik;
tekshirish o’tkazish yoki maslahat berish chog’ida auditorga ma’lum
bo’lgan maxfiy axborotni ruxsatsiz oshkora qilishi oqibatida mijozga etkazilgan
zarar uchun javobgarlik.
Auditorning mas’uliyati to’g’risidagi asosiy masala talab qilinadigan puxtalik
darajasiga oiddir. Gap bozor tariqasida (audit tariqasida emas) tekshirish yoki
buxgalteriya hisobotini tuzish to’g’risida borganda bu muammo yanada
keskinlashadi. Bu sohalarda hatto halqaro tajribada ham bajarilgan ish sifati
darajasini baholash uchun barcha tomondan e’tirof etilgan standartlar yo’q.
Auditor mas’uliyatining muhim jihati - uni mehnat to’g’risidagi qonunlar kodeksi
bilan bog’lashdir. AFMSda ko’zda tutilgan auditor mas’uliyati bilan auditorlik
tashkilotining a’zosi bo’lgan auditorning mas’uliyati o’rtasidagi muayyan
ziddiyatlar tugatilmas ekan, har qanday qarama-qarshiliklar auditorni mehnat
qonunlariga muvofiq javobgarlikka olib kelishi mumkin.
Auditorlar ham, soliq inspektsiyasi va boshqa tekshiruvchi organlarning
vakillari bu xatarning mavjudligiga, uning katta-kichikligiga ta’sir qilishga majbur
emas, bunga qodir ham emas, bu xatar darajasi ko’p omillar bilan belgilanadi.
Tekshirilayotgan iqtisodiy sub’ekt ma’muriyati tekshirilayotgan yilda yaxshi
asoslanmagan yoki noto’g’ri iqtisodiy (xo’jalik) qaror qabul qilgan bo’lsa, bu
qarorlar uchun o’tgan yilgi natijalarga dalolat beruvchi auditor qanday javob
bersin? Bundan tashqari, soliq inspektsiyasining auditor tavsiyasi natijasida oldi
olingan jazo jarimasi miqdorini auditorlik tekshirishiga to’lagan haqiga
qiyoslashga, solishtirishga auditorlar nima uchun majbur bo’lishlari kerak?
Auditorlarning ko’pchiligi audit chog’ida muhim noaniqliklar aniqlanmagan
bo’lsa va shu tufayli xatoli auditorlik xulosasi berilgan bo’lsa, audit yaroqsiz
bo’lgan degan fikrga qo’shiladi. Bunday hollarda nazorat organlarining
auditorlardan dalolat berish vazifasi bajarilgani, tekshirish sifatli o’tkazilganini
isbotlovchi dalillarni ko’rsatishni talab qilishlari o’rinlidir. Auditorning mijozga
nisbatan professional mas’uliyati, demak, muayyan shart-sharoit mavjud
bo’lsagina paydo bo’ladi:
56
-auditning ishonchsizligi, uning sifatsiz o’tkazilgani, auditor o’z vazifalarini
bajarmagani yoki tegishlicha bajarmagani;
-mijozga qonunga xilof yoki etarli asoslanmagan tavsiya berilishi va bu
tavsiyaning zarar keltirgani, jiddiy ta’qibga sabab bo’lgani va shu kabilar;
-tekshirish chog’ida olingan maxfiy ma’lumotlarning uchinchi shaxslarga
(jumladan raqobat qiluvchi iqtisodiy sub’ekt vakillari orasidagi ekspertlarga)
berish;
-mijoz tekshirish bilan bevosita bog’liq qo’shimcha zarar ko’rgani (audit
sifatsiz o’tkazilganiga asos bo’lsa, qayta tekshirishga ketgan harajatlar, auditorlik
xulosasidagi noto’g’ri fikr bilan mijozning tadbirkorlik nufuziga etkazilgan zarar
tufayli mijoz mahrum bo’lib qolgan foyda va boshqalar);
-belgilab qo’yilgan qoidalarni buzgan holda audit o’tkazish (masalan,
mustaqillik tamoyilini yashirincha buzgan holda);
- auditor tavsiyasi bilan mijoz ko’rgan zarar o’rtasidagi uzviy bog’liqlik.
O’zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2000 yil 22 sentyabrdagi
365-sonli Qarorida «Auditorlik xulosalarini soliq organlari va boshqa nazorat
organlari tomonidan hisobga olish tartibi to’g’risida»gi Nizomning 8-bandida
auditorning javobgarligi quyidagicha belgilangan:
Soliq organlari va boshqa nazorat organlari tomonidan belgilangan tartibda
o’tkazilgan tekshirishda auditorlik xulosasining xo’jalik yurituvchi sub’ekt moliya-
xo’jalik faoliyatining natijalariga muvofiq emasligi aniqlangan taqdirda, ushbu
auditorlik tashkiloti, shuningdek, bunda aybdor bo’lgan shaxslar qonunda nazarda
tutilgan javobgarlikka tortiladi. Bunda soliq organlari va boshqa nazorat organlari
tegishli auditorlik tashkilotlari tomonidan amaldagi qonun hujjatlari qoidalarining
buzilishi holatlari aniqlanganligi to’g’risida o’n kun muddatda O’zbekiston
Respublikasi Moliya Vazirligini xabardor qilishlari shart. Lekin buning natijasi
amaliyotda o’ziga xos qiyinchiliklarga va pala-partishliklarga olib kelmoqda.
Auditorlik tekshiruvidan o’tkazilgan xo’jalik sub’ektlarida 2 yil ichida 1 marotaba
Soliq organlari tomonidan soliq to’lovlari yuzasidan tekshiriladi. Tekshirish
natijalari bo’yicha amaldagi qonun hujjatlarining buzilish holatlari, ya’ni
57
soliqlarning noto’g’ri hisoblanganligi uchun Moliya Vazirligiga bildirishnoma
yozilib ayrim auditorlik tashkilotlarining litsenziyalari bekor qilinish holatlari
amaliyotda uchrab turibdi. Bu holatlar har doim ham to’g’ri deyish ancha
murakkab. Bunday vaziyatni auditorlik tashkilotlari Moliya Vazirligiga kelib isbot-
dalillar bilan tushuntirishga harakat qiladilar va buning uchun ko’p vaqtlarini
sarflaydilar (chunki, soliq organlarining tekshiruvlari ham har doim real
bo’lavermaydi). Natijada auditorlik tashkiloti ko’p zarar ko’rishi yoki tugatilib
ketishi ham mumkin. Shunday qilib, javobgarlik masalasi Vazirlar Mahkamasining
365-son Qarorining 8-bandida ko’rsatilishi bo’yicha bir tomonlama hal
qilinmoqda.
Bizning fikrimizga ko’ra, bu masala ikki tomonlama hal etilishi maqsadga
muvofiq deb hisoblaymiz. Ya’ni, «auditorlik tashkilotlari tomonidan amaldagi
qonun hujjatlari qoidalarining buzilish holatlari belgilangan qonun doirasida
xo’jalik sudining Qarori bilan hal etiladi» deb o’zgartirish kiritishni taklif qilamiz.
Natijada javobgarlik masalasi hal etilgan bo’ladi.
Audit tadbirkorlik faoliyatining bir turi bo’lgani sababli yuqorida keltirilgan
gaplarni unga nisbatan qo’llanishi mumkin. Ammo biz audit o’tkazish uchun
tuzilgan shartnoma pudrat shartnomasidan keskin farq qiladi, degan xulosaga
kelgan ekanmiz, noto’g’ri auditorlik xulosasi berishga olib keladigan sabablarni
ham tadqiq etish mantiqdandir. Bu sabablardan ba’zilarini sanab o’tamiz va
tasniflaymiz:
1.
Auditorning ehtiyotsizligi, beparvoligi, sovuqqonligi (tekshirish chog’ida
hisob yuritishdagi hisobot natijalariga muhim ta’sir o’tkazadigan nuqsonlar, hatto,
vijdonli ishlaydigan auditorning ham e’tiboridan chetda qolishi mumkin);
a) tekshiruvchilar malakasi etarli darajada emasligi tufayli jiddiy xatolar yoki
buzilishlarni ko’rmay o’tkazib yuborishi (jumladan, taqdim etilgan axborotni
noto’g’ri talqin qilish);
b) tekshirish uchun tanlangan ish hajmining kamligi, tekshirishni tashkil etish
usullaridagi xatolar, natijalarning faoliyat majmuiga mos emasligi-noreprezantligi
sababli noto’g’ri xulosa chiqarish.
58
2.
Auditorlarning suiste’moli, ataylab qilgan aybi (masalan, tekshirish
natijalarini ataylab buzib ko’rsatish, ataylab noto’g’ri auditorlik xulosasi berish).
3.
Mijozning noto’g’ri (aybli) harakatlari. Masalan:
a) mijozning auditor tekshirishi uchun noto’g’ri, buzib ko’rsatilgan axborotni
berishi;
b) tushumni, moliyaviy natijalarni hujjatlarda yashirish, mijozning boshqa
axborotlarni yashirish.
4.
Mijozning ehtiyotsizlik aybi, beparvoligi, sovuqqonligi, buning
natijasida, masalan, auditorning tavsiyalari to’la hisobga olinmagani va bu katta
zarar keltirgani.
Auditorning harakatlari natijasida zarar ko’rgan tomonlar unga mulkiy da’vo
qilishga haqlidir.
Auditor va u tekshirayotgan mijoz-iqtisodiy sub’ektning o’zaro tadbirkorlik
mas’uliyati muammosini tadqiq etish shunday xulosaga olib keladiki, shunday
xatarlar mavjudki, ular noqulay vaziyatda salbiy natijaga-tadbirkorlik nochor
ahvolga tushishiga olib keladi. Bunda quyidagilarni farqlash mumkin:
1.
Tadbirkorlikning o’ziga xos bo’lgan xatarlar. Ular maxsus adabiyotda,
masalan sug’urtaga doir adabiyotda to’la-to’kis o’rganiladi.
2.
Iqtisodiy
sub’ektlarning tadbirkorlik qurbi yo’qligi. Mijozning
ma’muriyati boshqaruv borasida etarli asoslanmagan qaror qilishi, uning faoliyati
tarmog’ida raqobat kurashi avj olishi mumkinligi va shu kabilar.
3.
Auditorning tadbirkorlik qurbining yo’qligi. Agar auditor tekshirish
chog’ida tegishlicha puxta ishlamagan bo’lsa va to’g’ri kelmaydigan xulosa bersa,
u holda audit ishonchsiz hisoblanadi.
Mijozlarning iqtisodiy qurbi yo’qligi auditning ishonchsizligi bilan
bog’lanishi mumkin bo’lgan va mumkin bo’lmagan vaziyatlarga batafsil
to’xtalaylik. Agar bunday qo’shilish (moslik) hech qanday shubha uyg’otmasa,
bunda mijozning ham, auditorning ham aybi bor. Mijozning tadbirkorlik qurbi
yo’q bo’lsa, (masalan, auditor navbatda tekshirgan bank bankrot bo’lsa, ammo
auditor xulosasida yil boshida uning hisoboti ishonchliligi to’g’risida so’zsiz ijobiy
59
fikr bildirilgan bo’lsa) yanada murakab vaziyat vujudga keladi. Bunday xulosa
ishlarning haqiqiy ahvoliga va audit natijalariga mos bo’lishi ham mumkin, lekin
vaziyatning o’zgarishi, ma’muriyat va undan xodimlarning balans chiqarilgan
paytdan keyingi kamchiliklari bankni bankrotlikka olib kelgan.
Umuman mijozning auditor bilan o’zaro munosabatlari mas’uliyati
quyidagilardan iborat:
muqarrar auditorlik tekshirishidan bo’yin tovlash uchun javobgarlik - bu
iqtisodiy subektning rahbariga nisbatan ham, subektning o’ziga nisbatan ham amal
qiladigan, lekin kam qo’llaniladigan javobgarlikning bir jihatidir;
aktsiyadorlik
jamiyati
ma’muriyatining
aktsiyadorlar
umumiy
yig’ilishining tekshirish uchun aniq bir auditorni tasdiqlangan qarorini
bajarmaganligi uchun javobgarligi;
tekshirish o’tkazish uchun zarur shart-sharoit yaratib berish uchun
javobgarlik (xujjatlarni, hisob-kitoblarni o’z vaqtida to’lab berish, xodimlardan
tushuntirish olishga imkon berish va boshqalar);
tekshirish uchun taqdim etilgan axborotning (shu jumladan, realizatsiya
qilingan mahsulot, olingan daromad xajmiga doir axborotning) to’laligi va
ishonchliligi uchun javobgarlik;
soliqlar, yig’imlar va boshqa majburiy to’lovlarni yashirgani,
kamaytirgani, o’z vaqtida hisoblamagani va o’tkazmagani uchun javobgarlik;
tekshiriladigan tashkilot rahbarining buxgalteriya hisobi va hisobotning
holati uchun javobgarligi va boshqalar.
Auditning ichki xususiyatiga xos bo’lgan xatar mijoz buxgalteriyasi bajargan
ish hajmiga mos keladigan yoki undan ko’proq hajmda tekshirish o’tkazish
orqaligina iloji boricha kamaytirilishi mumkin. Lekin tekshiruvchilar tomonidan
qaytadan tiklangan yangi ma’lumotlarga qiyoslashni ko’zda tutuvchi bunday
tekshirish hajmi harajatlar va natijalar nisbatiga qaraganda aqlga sig’maydi.
Noto’g’ri xulosa berishning doimiy xatari mavjudligi auditor tekshirishiga
shartnoma tuzib, yuridik jihatdan rasmiylashtirishga alohida talablar qo’yadi. Unda
tomonlarning professional javobgarligi vujudga keladigan yoki bekor qilinadigan
60
sharoitlarni aniq tafsilotlarini ko’rsatish tomonlardan har birining burchlari va
mas’uliyatini aniqlab chegaralab va qayd etib qo’yish muhimdir. Keyinchalik
nizoli vaziyat vujudga kelganda ikkala tomon o’z manfatlarini ishonchli himoya
qilishi muhimdir. Biroq tadbir sifatida auditor ham u tekshirayotgan iqtisodiy
sub’ekt ham shartnoma shartlarini bajarmagani yoki etarli darajada bajarmagani
uchun javobgarlikdan ozod qilinmaydi.
Shu tariqa auditorlik xizmati ko’rsatishga shartnomani auditorlik tekshirishi
o’tkazishga shartnomadan aniq farqlash lozim.
Auditorlarning uchinchi shaxslar oldidagi mas’uliyati masalalari ba’zan faqat
mijozlar emas, uchinchi shaxslar xulosada aks ettirilgan korxona moliyaviy xolati
xususidagi adashishlar natijasida o’zlariga o’tkazilgan zararni qoplash to’g’risidagi
talab bilan auditorga mulkiy da’vo qilishi mumkin. Auditorning dalolat berish
vazifasida foydalanuvchilar doirasi kengligi birinchi bobda ko’rsatilgan. Ularning
orasida uchinchi shaxslar ham bor. Binobarin auditorlik xulosasi ularni yillik
buxgalteriya hisobotidagi axborotga munosabatini o’zgartirishi ularning o’ziga
o’zi jiddiy zarar keltiradigan harakatga undashi mumkin. Lekin Mamlakatimizda
hozircha amal qilayotgan «Xo’jalik shartnomalarini buzish natijasida etkazilgan
zarar miqdorining aniqlashning muvaqqat usuli» auditorning o’ziga xos
xususiyatlarini shu jumladan auditorlarning uchinchi shaxslar oldidagi
mas’uliyatiga doir xususiyatlarini hisobga olmaydi. Lekin bozor rivojlangan sari
auditorlarning mas’uliyati jumladan uchinchi shaxslar oldidagi mas’uliyati
masalalari katta ahamiyatga ega bo’ladi.
Shunday qilib, uchinchi shaxslar sonining ko’paytirilishi, shuningdek
auditorlik tashkilotlari ularga etkazgan zararni qoplash haqida sud chiqargan ajrim
adolatlidir. Buning sabablar bor:
Auditor tekshirayotgan iqtisodiy sub’ekt mas’uliyatini gaplariga asosan
ko’proq asoslanadi va o’zaro beparvolik hollari muqarrardir. Shunday qilib,
bunday vaziyatlarda ma’muriyat mas’uliyati auditor zimmasiga yuklanadi.
Auditorlarga to’langan haq uchinchi shaxslar oldidagi hech qanday qarzni aks
ettirmaydi, Ko’pincha bu haq auditorlik tashkiloti mutaxasislari sarflagan vaqtga,
61
ularning malakasi va shu kabi omillarga qarab hisoblanadi.
Bundan tashqari xalqaro auditorlik standartlarida faqat auditorlik xulosasini
topshirish vaqtida (undan keyin emas) mulk egasi bo’lmaganlargina mulkka da’vo
qilish huquqi berilishi ta’kidlangan. Ya’ni auditorlik xulosasi berilgandan keyin
(hatto iqtisodiy sub’ektning yangi egalari bo’lsa ham) benifis egasi bo’lgan
uchinchi shaxslar e’tiroz uchun o’z huquqlarini aniq asoslab berishlari lozim
bo’ladi. Shu tarzda xalqaro me’yor auditorga mulkiy da’vo qilish huquqiga ega
bo’lgan uchinchi shaxslar doirasini ancha cheklaydi. Bu shartnoma «Auditorlik
faoliyati to’g’risida»gi qonunda u qabul qilgunga qadar esa auditorlik tekshirishi
uchun tuziladigan shartnomalarda aks etishi mumkin va lozim.
Auditor auditorlik tashkiloti mijozning maxfiy malumotlarini boshqalarga
bersa ham jinoiy javobgar bo’ladi. Ularga yuqoridagi o’zaro munosabatlar belgilab
berilgan. Ularga asoslanib dalolat(guvohlik) berish to’g’risidagi kontseptsial
yondashuvimizda bir necha jihatlar ko’proq diqqatga sazovordir:
1.
O’zbekiston Respublikasi jinoyat kodeksi bo’yicha notariusda va auditor
bir xil dalolat berish vazifasini bajarishi bilvosita tan olingan (ularga O’zbekiston
Respublikasi jinoyat kodeksining bitta moddasi bag’ishlangan).
2.
Mazkur huquqiy munosabatlar, yani jinoiy javobgarlikka tortish xususiy
notariusga ham xususiy auditorga ham taalluqlidir. Bizningcha, bu to’g’ri, chunki
ma’muriyat bilan xususiy tarzda ishlaydigan auditorlar o’rtasidagi munosabatlar
juda murakkab (ularni aldash, sotib olish, qo’rqitish oson).
3.
Boshqa ko’p iqtisodiy subektlar bunday “mustaqil” auditor orqali bu
auditorni o’qishiga homiylik qilgan va uning tekshirish materiallaridan jinoiy
maqsadlarda foydalanadigan nazorat ostiga tushib qolishi mumkin.
4.
O’z faoliyati vazifalariga zid ravishda vakolatlaridan foydalanish (ya’ni,
auditorning mijozni yoki uchinchi shaxslarni ongli ravishda aldashi, masalan,
noxolis buxgalteriya hisoboti yoki uning ishonchliligi to’g’risidagi noxolis
auditorlik xulosasi yordamida ongli ravishda aldash) jinoyat belgisidir.
5.
Bunday huquq buzarlikning oqibati naf ko’rish va o’zi uchun afzallik
olish yoxud boshqa shaxslarga zarar etkazishdan iborat bo’lishi kerak. Ammo,
62
O’zbekiston Respublikasi jinoyat kodeksida bu xususda yana bir muhim pisanda
bor: agar bu harakat fuqoralarning yoki tashkilotlarning huquqlari va qonuniy
manfatlariga yoxud jamiyat yoki davlatning qonun bilan muhofaza qilinadigan
manfaatlarga jiddiy putur etkazsa - bu jinoiy javobgarlikka olib keladi.
6.
Agar yuridik shaxs tashkil etmay ishlayotgan auditor aniq bir vaziyatda
jinoyatchilar toifasiga qo’shilib qolsa, uning ishi sudga oshirilishi mumkin, u
yuqorida sanab o’tilgan jinoyatlar uchun ish haqining besh yuz baravaridan sakkiz
yuz baravarigacha miqdordagi jarima bilan yoki uch oydan olti oygacha
ozodlikdan mahrum qilish, yoxud uch yilgacha ma’lum faoliyat bilan shug’ullanish
huquqidan mahrum qilish bilan jazolanadi.
Ko’rinib turibdiki, qonunda xususiy auditorning o’z vakolatidan boshqa
maqsadlarda foydalanish imkoniyati etarlicha jiddiy ravishda (chamasi, bu
asoslidir) ko’rib chiqilgan. Ravshanki, O’zbekiston Respublikasi jinoyat kodeksiga
muvofiq auditorlarni sud javobgarligiga tortish kasbimizning jamoatchilik
orasidagi obro’siga putur etkazgan bo’lur edi. Ma’lum miqdordagi auditorlik
tashkilotlarining fuqarolik javobgarligiga (yoki bu tashkilotlar raxbarlarining jinoiy
javobgarlikka) tortilishiga mamlakatimizda auditning rivojlanishga salbiy ta’sir
qilgan bo’lur edi. Shu bilan bir vaqtda auditorlar bu yangilikni ijobiy baholashlari
lozim. Jinoiy javobgarlikka tortish extimoli auditorlarimiz g’arb auditorlari kabi
puxta va halol ishlashlariga, shu maqsadda barcha mavjud imkoniyatlardan
foydalanishlariga ko’maklashmog’i kerak.
O’zbekistonda bozor munosabatlarining rivojlanishi muqarrar ravishda
auditorlarni sud javobgarligiga (jumladan asosiy ravishda) tortish vaziyatiga olib
keladi.
Bozor iqtisodiyoti rivojlangan mamlakatlarning tajribasi shuni ko’rsatadiki,
auditorlarni sud ta’qibiga tortishning Ko’pchilik xollari iqtisodiy sub’ektdagi
tekshiruvchilar aniqlay olmagan su’iste’mollar va kamomadlar bilan bog’liq.
Auditorlar va auditorlik tashkilotlarining dalillar bilan asoslangan
printsiplaridan farq qiladigan fikri bo’lishi mumkin. Bunday hollarda
auditorlarning tavsiyalari soliq xizmati xulosalaridan farq qilsa-yu, lekin, qonunga
63
zid bo’lmasa, ularni sud javobgarligiga tortish kerakmi, degan savol tug’iladi.
Mijozlarda va uchinchi shaxslarda ko’pincha auditorlik xulosasi berilgandan so’ng
har qanday mas’uliyat mijozdan auditor elkasiga o’tadi degan xato fikr tug’iladi.
Bu to’g’ri emas, mijozning o’zi javobgardir.
O’zbekistondagi milliy auditorlik standartlar barcha auditorlik tashkilotlari
uchun bir xil bo’lish lozimligi ravshan, ammo yirik, auditorlik tashkilotlarida o’z
uslubiy tavsiya (standart)larini ishlab chiqishni tavsiya qilamiz va uni qo’llash
muhim ahamiyatga ega bo’ladi. Bunday uslubiyatni yo’qligi auditorlik
tashkilotining mustaqilligini pasaytiradigan omil deb hisoblash mumkin. Ayni shu
vaziyatlar birgalikda tekshirishning malakaviy yoki malakasiz o’tkazilganini
aniqlangan mezon bo’lishi lozim.
Do'stlaringiz bilan baham: |