Мавзу: Фалсафа фанининг предмети, ма=сади, вазифалари ва муаммолари

NOMUHIM BELGI
– predmetning mavjudligi uchun zarur bo‘lmagan belgi.
NON CAUSA PRO CAUSA
– (lot. Uning so‘zma-so‘z tarjimasi: “Sababdan
emas, sabab uchun” demakdir). Bu “Ketma-ket kelgan narsalarning barchasi sabab
va oqibat bo‘ladi” degan xatoning lotincha nomi. Masalan: kun tundan keyin keladi.
Lekin bundan tun kunning sababi ekan degan ma’no aslo kelib chiqmaydi.
 O – LOTINCHA
«Nego» (inkor qilaman) so‘zining ikkinchi unli harfi bo‘lib,
u juz’iy inkor hukmni simvolik tarzda ifodalaydi.
OB’EKT
(lot. objectum - predmet) – ayni paytda ongimizdan tashqarida unga
bog‘liq bo‘lmagan, bizning ongimiz predmeti bo‘lgan narsa va hodisalar.
OBYEKTIV MANTIQ
–ongimizdan tashqarida bo‘lgan reallikning
rivojlanishi, aloqasi, munosabati. Sub’ektiv mantiq ana shu obektiv olamning inson
ongidagi in’ikosidir.

---

OBYEKTIV REALLIK
– inson ongidan tashqarida turuvchi tabiat, jamiyat,
butun moddiy dunyo va uning turli tomonlari, insonning o‘zi, anglash qobiliyati,
uning tabiat va boshqa odamlar bilan munosabati.
OBYEKTIV HAQIQAT
– bizning bilimlarimizning ongimizdan tashqarida
mavjud bo‘lgan mazmuni bo‘lib, uning voqealikka mos, adekvat kelishidir.
Haqiqatning mazmuni esa bizning ongimizga bog‘liq bo‘lmagan holda mavjuddir.
ODDIY HUKM
– bir sub’ekt va predikatdan iborat bo‘lgan hukm.
OMMAVIY INDUKSIYA
– to‘liqsiz indukSiyaning bir turi bo‘lib, u oddiy
kuzatish yo‘li bilan kundalik hayot tajribasi asosida chiqarilgan hulosalar hisoblanadi.
Bu indukSiyada narsalarning ichki mohiyati asosida emas, balki bevosita ko‘zga
tashlanib turgan belgilar asosida hosil qilinadi. SHuning uchun u zid hollar
uchramagan taqdirdagina to‘g‘ri bo‘ladi.
OMONIMLAR
– shakllan bir xil, ammo mazmunan bir necha tushunchani
ifodalovchi so‘zlar.