Кийосаки мактаби бойишга оид ўнта сабоқ

Ш у нарсани аниқ биламанки, м ен табиатан 
и с т с ъ а о а л и
б ул и б тугилганман.
М ен и н г қобилиятларим чексиз, улар к у н сайин тобора
чарақлаб очилиб бормокда.
М ен ақлли, истеъАОАли,
омадли, 
зам онавий одамман.
Бой бўлиш им у ч у н менга барча за р ур и й нарсалар ато
этилган.
М ен табиатан молиявий даҳо булиб тугилганман. У
ҳ о зи р уй қудан уйғонм оқда ва бой булиш имга им кон б е ­
р у в ч и куплаб гоялар куртакламокда.
Гоялар бамисоли ҳавода чарх урмоқда! М ен и н г м осла-
ш увчан, тиним билмас зеҳн и м узим га бойлик келтирувчи
б у гояларни осо н илгаб олаётир.
Олдимда янгидан-янги имкониятлар ю зага келмоқда.
М ен севи н ч ила я н ги ҳаётга ки р и б келаётирман, б у ер да
м ен
— 
кучли, узи га ишонган, бой, омадлн одамман, барча
жиҳатларда муҳаббат ва ҳурматга лойиқман!
88

---

Еттинчи қадам
М О ЛИ ЯВИ Й Ж И Ҳ А ТДА Н CAB О ДЛИ БЎЛ
М о ли я ви й оқи лли к си з топилган п у л
— 
б у тезда й у ҳ б ули б кетадиган пул.
Роберт Кийосаки, “Бой дада, камбагал дада"
ҲЕЧ БИ Р МАКТАБДА С И ЗН И
ПУЛ ҚИ ЛИ Ш ГА УРГАТМАЙДИЛАР
М олиявий саводхонлик — бу н аф ақат пул қилиш, 
балки уни тутиб қолиш ва к5Гпайтиришга ургатадиган 
энг муҳим дастаклардан бири.
М актабда молиявий саводхонликни ўргатмайдилар. У 
ерда ш унчалик кўп нарсаларни ўргатишадики, бу би- 
лимлар купчилик одамларга ҳақиқий ҳаётда кераксиз 
булиб чиқади. Аммо негадир ҳамма учун зарур булган 
нарсаларга ургатишмайди. Шу боисдан ҳам, мутлақо 
ақлли, маълумотли ва истеъдодли одамлар пул билан 
м у о мала қилолмайдилар. Борди-ю, уларнинг қулига йи- 
рик пул келиб тушганда ҳам уни одатдагидай тез сарфлаб 
ташлайдилар.
Бундай кишилар гоҳо шундай дейдилар: “Пул мен 
билан чиқишолмайди, қулимда пул турм айди”. Аслида 
сабаби ж уда оддий-лигини улар туш унмайдилар: уларда 
оз булса-да молиявий маълумот етишмайди.
Аммо бунинг учун нуфузли олий уқув ю ртининг иқ- 
тисодиёт куллиётларига кириб уқиш шарт эмас. Чинакам 
молиявий саводхонлик — бу китобий ҳам, назарий ҳам 
билим эмас. Бу — сиз амалиётда олган ёки бош қа одам- 
лардан орттирган шахсий тажрибадир.
Ш у боис м олиявий саводхонликнинг учта йули 
бор:
уз таж рибасида молиявий билим олган ва сизга 
маслаҳатчи булиб, уларни сиз билан баҳам ку- 
риш га ярайдиган одамни топиш;
89

---

• 
бойликка эга булган ва уни қўлга киритиш ни 
амалда биладиган одамлар ўтказадиган семи- 
нарларга бориб туриш;
хато ва камчиликлар услуби билан уз таж рибасига 
эга булиш.
Агар сиз молиявий билимлар олишнинг бу учала йу­
лини бириктира олсангиз, олам гулистон. Бунда хато 
ва таназзуллардан қурқмаслик, ҳар гал оёққа туриб, 
янгидан саъй-ҳаракатлар қилиш муҳим.
М уаммо шундаки, мактаблар м олия соҳасида
асосли малакаларга ўцитмайди, бундай кўникм алар
бўлмаганда эса болалар м о ли яви й галаба қоидасига
эга булмай мактаб дан чиқиб кетадилар. Боз усти-
га, куплар у қ у в юртларининг у з и да м олиявий
маглубият қоидасига тан бериб қ у я қоладилар.
Куплаб йигитлар университетларни кредит даф -
тарчалари, у ҳ и ш у ч у н олган ва туланмаган ссуда-
лар буйича кагга-катта қарзларга ботиб туга-
тадилар. 
Ўқув юртини битирмай туриб ҳам
баъзилар машиналар, уйлар, катерлар сотиб ола
бошлайдилар. К уплар у з қарзларини ф арзандлари
буйнига юклаб, у ли б кетадилар. Бошқача айтганда,
улар ажойиб маълумот олиш лари м ум к и н булади-ю,
аммо бир гоят м уҳим қоида
— 
ҳаётда м олиявий
галаба қоидасига эга булмайдилар.