С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

нига келтирганларидан кейин кинимларимни ечиб, ўзимни бир
уйчага қамадилар. Бир оз фурсатдан кейин мирғазаб бир неча
одамлари билан бирга менинг олдимга кирди, отимни, отамнинг
отини, Фарғонада неча вақт бўлиб, қандай ишлар қилганимни
бирма-бир сўради, сўроқларнга рўйирост, тўғрилик билан жавоб
бердим. Энг охирида: «Сен жадидликни кимдан ўргандинг?» —
деб сўради. «Мен жадид-мадидни билмайман»,— дедим. Мирга-
заб орқа томонда бошим устида тик турган икки одамига ишо-
рат қилди, уларнинг иккови икки юзимга бирдан нкки шапалоқ
қўндирдилар. Бурним тирқираб қонаб кетди, кўзим ёшланди, бо-
шимдан ҳушим учди, қулоқларим жаранглаб кетди, ўзим юзтубан
йиқилдим. Бир-икки одам дарров елкамдан тутиб турғизиб, мирға-
заб рўбарўсига чўккалатиб ўтқазиб, ушлаб турдилар. Мирғазаб:
«Ҳали сен бошланғичини кўрдинг, бу хамир учидан патирдир. Тез
бўл, энди ростини айт, ёш бошингни ғазабдан қутқар»,— деди.
«Билмаганим бир нарса тўгрисида нима дея оламан, ҳар бало
бошимга келса толеимдан кўриб, сабр қилишдан бошқа чорам
йўқ», деганимда миргазаб ўз одамларидан бирига:
— Таёқни келтир,— деди.
— Х^ш, тақсир, ҳозир!— деб у одам югуриб кетди-да, бир на-
фасда бир ярим газлик қирқ-эллик дона ирғай таёқ келтириб
ташлади.
— Айт! Бўлмаса шу таёқлар остида, ошпичоқ тагида қийма-
ланган гўштдек титилиб ўларсан!— деди мирғазаб.
— Нимани айтай?
— Жадидлик гўгрисида билган нарсангни.
— Боя ҳеч нарса б^лмайман, дедим-ку.
М иргазаб ғазаблан иб:
— Гапиришга ҳушинг келмайди, ҳали даминг бор, ҳали,—
деди-да, одамларига қараб:
— Босинг бу муртадни!— деб буюрди.
Улар мени юзимни срга қилиб босдилар, бири бўйнимга
миниб бошимни, бошқа бириси сонимга мнниб, оёқларимни босиб
83
www.ziyouz.com kutubxonasi

---